< مزامیر 102 >

دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. ۱ 1
困苦人发昏的时候,在耶和华面前吐露苦情的祷告。 耶和华啊,求你听我的祷告, 容我的呼求达到你面前!
در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. ۲ 2
我在急难的日子,求你向我侧耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快应允我!
زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. ۳ 3
因为,我的年日如烟云消灭; 我的骨头如火把烧着。
دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. ۴ 4
我的心被伤,如草枯干, 甚至我忘记吃饭。
به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. ۵ 5
因我唉哼的声音, 我的肉紧贴骨头。
مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. ۶ 6
我如同旷野的鹈鹕; 我好像荒场的鸮鸟。
پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. ۷ 7
我警醒不睡; 我像房顶上孤单的麻雀。
تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. ۸ 8
我的仇敌终日辱骂我; 向我猖狂的人指着我赌咒。
زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، ۹ 9
我吃过炉灰,如同吃饭; 我所喝的与眼泪搀杂。
به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. ۱۰ 10
这都因你的恼恨和忿怒; 你把我拾起来,又把我摔下去。
روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. ۱۱ 11
我的年日如日影偏斜; 我也如草枯干。
لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! ۱۲ 12
惟你—耶和华必存到永远; 你可记念的名也存到万代。
توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. ۱۳ 13
你必起来怜恤锡安, 因现在是可怜她的时候, 日期已经到了。
چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. ۱۴ 14
你的仆人原来喜悦她的石头, 可怜她的尘土。
پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. ۱۵ 15
列国要敬畏耶和华的名; 世上诸王都敬畏你的荣耀。
زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. ۱۶ 16
因为耶和华建造了锡安, 在他荣耀里显现。
به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. ۱۷ 17
他垂听穷人的祷告, 并不藐视他们的祈求。
این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. ۱۸ 18
这必为后代的人记下, 将来受造的民要赞美耶和华。
زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. ۱۹ 19
因为,他从至高的圣所垂看; 耶和华从天向地观察,
تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. ۲۰ 20
要垂听被囚之人的叹息, 要释放将要死的人,
تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، ۲۱ 21
使人在锡安传扬耶和华的名, 在耶路撒冷传扬赞美他的话,
هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. ۲۲ 22
就是在万民和列国 聚会事奉耶和华的时候。
توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. ۲۳ 23
他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. ۲۴ 24
我说:我的 神啊, 不要使我中年去世。 你的年数世世无穷!
از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. ۲۵ 25
你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. ۲۶ 26
天地都要灭没,你却要长存; 天地都要如外衣渐渐旧了。 你要将天地如里衣更换, 天地就都改变了。
لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. ۲۷ 27
惟有你永不改变; 你的年数没有穷尽。
فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. ۲۸ 28
你仆人的子孙要长存; 他们的后裔要坚立在你面前。

< مزامیر 102 >