مزامیر 10

۱ 1 ای خداوند چرا دور ایستاده‌ای و خودرا در وقت های تنگی پنهان می‌کنی؟

למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה

۲ 2 از تکبر شریران، فقیر سوخته می‌شود؛ درمشورت هایی که اندیشیده‌اند، گرفتار می‌شوند.

בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו

۳ 3 زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر می‌کند، و آنکه می‌رباید شکر می‌گوید و خداوند را اهانت می‌کند.

כי-הלל רשע על-תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה

۴ 4 شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او اینست که خدایی نیست.

רשע--כגבה אפו בל-ידרש אין אלהים כל-מזמותיו

۵ 5 راههای او همیشه استوار است. احکام تو از او بلند و بعید است. همه دشمنان خود را به هیچ می‌شمارد.

יחילו דרכו בכל-עת--מרום משפטיך מנגדו כל-צורריו יפיח בהם

۶ 6 در دل خود گفته است: «هرگزجنبش نخواهم خورد، و دور به دور بدی رانخواهم دید.»

אמר בלבו בל-אמוט לדר ודר אשר לא-ברע

۷ 7 دهن او از لعنت و مکر و ظلم پر است؛ زیرزبانش مشقت و گناه است؛

אלה פיהו מלא--ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון

۸ 8 در کمینهای دهات می‌نشیند؛ در جایهای مخفی بی‌گناه را می‌کشد؛ چشمانش برای مسکینان مراقب است؛

ישב במארב חצרים--במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו

۹ 9 در جای مخفی مثل شیر در بیشه خود کمین می‌کند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین می‌کند؛ فقیر را به دام خود کشیده، گرفتار می‌سازد.

יארב במסתר כאריה בסכה-- יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו

۱۰ 10 پس کوفته وزبون می‌شود؛ و مساکین در زیر جباران اومی افتند.

ודכה (ידכה) ישח ונפל בעצומיו חלכאים (חל כאים)

۱۱ 11 در دل خود گفت: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگزنخواهد دید.»

אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל-ראה לנצח

۱۲ 12 ‌ای خداوند برخیز! ای خدا دست خود رابرافراز! و مسکینان را فراموش مکن.

קומה יהוה--אל נשא ידך אל-תשכח עניים (ענוים)

۱۳ 13 چراشریر خدا را اهانت کرده، در دل خود می‌گوید: «تو بازخواست نخواهی کرد؟»

על-מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש

۱۴ 14 البته دیده‌ای زیرا که تو بر مشقت و غم می‌نگری، تا به‌دست خود مکافات برسانی. مسکین امر خویش را به توتسلیم کرده است. مددکار یتیمان، تو هستی.

ראתה כי-אתה עמל וכעס תביט-- לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר

۱۵ 15 بازوی گناهکار را بشکن. و اما شریر را ازشرارت او بازخواست کن تا آن را نیابی.

שבר זרוע רשע ורע תדרוש-רשעו בל-תמצא

۱۶ 16 خداوند پادشاه است تا ابدالاباد. امت‌ها اززمین او هلاک خواهند شد.

יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו

۱۷ 17 ‌ای خداوندمسالت مسکینان را اجابت کرده‌ای، دل ایشان رااستوار نموده‌ای و گوش خود را فراگرفته‌ای،

תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך

۱۸ 18 تایتیمان و کوفته شدگان را دادرسی کنی. انسانی که از زمین است، دیگر نترساند.

לשפט יתום ודך בל-יוסיף עוד--לערץ אנוש מן-הארץ