امثال 9
| حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | ۱ 1 |
Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | ۲ 2 |
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
| کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. | ۳ 3 |
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
| هر‌که جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر‌که ناقص العقل است او را می‌گوید. | ۴ 4 |
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
| بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | ۵ 5 |
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
| جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. | ۶ 6 |
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
| هر‌که استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هر‌که شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | ۷ 7 |
Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
| استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. | ۸ 8 |
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
| مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. | ۹ 9 |
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
| ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
| زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. | ۱۱ 11 |
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
| اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. | ۱۲ 12 |
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی داند، | ۱۳ 13 |
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، | ۱۴ 14 |
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
| تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی می‌روند. | ۱۵ 15 |
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل می‌گوید: | ۱۶ 16 |
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | ۱۷ 17 |
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
