امثال 8

۱ 1 آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

¿NO clama la sabiduría, y da su voz la inteligencia?

۲ 2 به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

En los altos cabezos, junto al camino, á las encrucijadas de las veredas se para;

۳ 3 به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

En el lugar de las puertas, á la entrada de la ciudad, á la entrada de las puertas da voces:

۴ 4 که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

Oh hombres, á vosotros clamo; y mi voz es á los hijos de los hombres.

۵ 5 ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

Entended, simples, discreción; y vosotros, locos, entrad en cordura.

۶ 6 بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

Oid, porque hablaré cosas excelentes; y abriré mis labios para cosas rectas.

۷ 7 دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

Porque mi boca hablará verdad, y la impiedad abominan mis labios.

۸ 8 همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

En justicia son todas las razones de mi boca; no hay en ellas cosa perversa ni torcida.

۹ 9 تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

Todas ellas son rectas al que entiende, y razonables á los que han hallado sabiduría.

۱۰ 10 تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

Recibid mi enseñanza, y no plata; y ciencia antes que el oro escogido.

۱۱ 11 زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; y todas las cosas que se pueden desear, no son de comparar con ella.

۱۲ 12 من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

Yo, la sabiduría, habito con la discreción, y hallo la ciencia de los consejos.

۱۳ 13 ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

El temor de Jehová es aborrecer el mal; la soberbia y la arrogancia, y el mal camino y la boca perversa, aborrezco.

۱۴ 14 مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

Conmigo está el consejo y el ser; yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.

۱۵ 15 به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

Por mí reinan los reyes, y los príncipes determinan justicia.

۱۶ 16 به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

Por mí dominan los príncipes, y todos los gobernadores juzgan la tierra.

۱۷ 17 من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

Yo amo á los que me aman; y me hallan los que madrugando me buscan.

۱۸ 18 دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

Las riquezas y la honra están conmigo; sólidas riquezas, y justicia.

۱۹ 19 ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; y mi rédito [mejor] que la plata escogida.

۲۰ 20 در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

Por vereda de justicia guiaré, por en medio de sendas de juicio;

۲۱ 21 تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

Para hacer heredar á mis amigos el ser, y que yo hincha sus tesoros.

۲۲ 22 خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

Jehová me poseía en el principio de su camino, ya de antiguo, antes de sus obras.

۲۳ 23 من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

Eternalmente tuve el principado, desde el principio, antes de la tierra.

۲۴ 24 هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

Antes de los abismos fuí engendrada; antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas.

۲۵ 25 قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

Antes que los montes fuesen fundados, antes de los collados, era yo engendrada:

۲۶ 26 چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

No había aún hecho la tierra, ni las campiñas, ni el principio del polvo del mundo.

۲۷ 27 وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

Cuando formaba los cielos, allí estaba yo; cuando señalaba por compás la sobrefaz del abismo;

۲۸ 28 وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

Cuando afirmaba los cielos arriba, cuando afirmaba las fuentes del abismo;

۲۹ 29 چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

Cuando ponía á la mar su estatuto, y á las aguas, que no pasasen su mandamiento; cuando establecía los fundamentos de la tierra;

۳۰ 30 آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

Con él estaba yo ordenándolo todo; y fuí [su] delicia todos los días, teniendo solaz delante de él en todo tiempo.

۳۱ 31 و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

Huélgome en la parte habitable de su tierra; y mis delicias son con los hijos de los hombres.

۳۲ 32 پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

Ahora pues, hijos, oidme; y bienaventurados los que guardaren mis caminos.

۳۳ 33 تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

Atended el consejo, y sed sabios, y no lo menospreciéis.

۳۴ 34 خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

Bienaventurado el hombre que me oye, velando á mis puertas cada día, guardando los umbrales de mis entradas.

۳۵ 35 زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

Porque el que me hallare, hallará la vida, y alcanzará el favor de Jehová.

۳۶ 36 و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.

Mas el que peca contra mí, defrauda su alma: todos los que me aborrecen, aman la muerte.