امثال 8

۱ 1 آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

Не виче ли мудрост? И разум не пушта ли глас свој?

۲ 2 به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

Наврх висина, на путу, на распутицама стоји,

۳ 3 به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

Код врата, на уласку у град, где се отварају врата, виче:

۴ 4 که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

Вас вичем, о људи, и глас свој обраћам к синовима људским.

۵ 5 ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

Научите се луди мудрости, и безумни оразумите се.

۶ 6 بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

Слушајте, јер ћу говорити велике ствари, и усне моје отварајући се казиваће шта је право.

۷ 7 دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

Јер уста моја говоре истину, и мрска је уснама мојим безбожност.

۸ 8 همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

Праве су све речи уста мојих, ништа нема у њима криво ни изопачено.

۹ 9 تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

Све су обичне разумном и праве су онима који налазе знање.

۱۰ 10 تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

Примите наставу моју, а не сребро, и знање радије него најбоље злато.

۱۱ 11 زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

Јер је боља мудрост од драгог камења, и шта је год најмилијих ствари не могу се изједначити с њом.

۱۲ 12 من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

Ја мудрост боравим с разборитошћу, и разумно знање налазим.

۱۳ 13 ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

Страх је Господњи мржња на зло; ја мрзим на поноситост и на охолост и на зли пут и на уста опака.

۱۴ 14 مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

Мој је савет и шта год јесте; ја сам разум и моја је сила.

۱۵ 15 به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

Мном цареви царују, и владаоци постављају правду.

۱۶ 16 به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

Мном владају кнезови и поглавари и све судије земаљске.

۱۷ 17 من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

Ја љубим оне који мене љубе, и који ме добро траже налазе ме.

۱۸ 18 دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

У мене је богатство и слава, постојано добро и правда.

۱۹ 19 ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

Плод је мој бољи од злата и од најбољег злата, и добитак је мој бољи и од најбољег сребра.

۲۰ 20 در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

Путем праведним ходим, посред стаза правице,

۲۱ 21 تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

Да онима који ме љубе дам оно што јесте, и ризнице њихове да напуним.

۲۲ 22 خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

Господ ме је имао у почетку пута свог, пре дела својих, пре сваког времена.

۲۳ 23 من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

Пре векова постављена сам, пре почетка, пре постања земље.

۲۴ 24 هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

Кад још не беше бездана, родила сам се, кад још не беше извора обилатих водом.

۲۵ 25 قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

Пре него се горе основаше, пре хумова ја сам се родила;

۲۶ 26 چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

Још не беше начинио земље ни поља ни почетка праху васиљенском;

۲۷ 27 وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

Кад је уређивао небеса, онде бејах; кад је размеравао круг над безданом.

۲۸ 28 وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

Кад је утврђивао облаке горе и крепио изворе бездану;

۲۹ 29 چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

Кад је постављао мору међу и водама да не преступају заповести Његове, кад је постављао темеље земљи;

۳۰ 30 آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

Тада бејах код Њега храњеница, бејах Му милина сваки дан, и весељах се пред Њим свагда;

۳۱ 31 و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

Весељах се на васиљени Његовој, и милина ми је са синовима људским.

۳۲ 32 پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

Тако, дакле, синови, послушајте ме, јер благо онима који се држе путева мојих.

۳۳ 33 تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

Слушајте наставу, и будите мудри, и немојте је одбацити.

۳۴ 34 خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

Благо човеку који ме слуша стражећи на вратима мојим сваки дан и чувајући прагове врата мојих.

۳۵ 35 زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

Јер ко мене налази, налази живот и добија љубав од Господа.

۳۶ 36 و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.

А ко о мене греши, чини криво души својој; сви који мрзе на ме, љубе смрт.