امثال 8
| آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ | ۱ 1 |
La sapienza non grida ella? e l’intelligenza non fa ella udire la sua voce?
| به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد. | ۲ 2 |
Ella sta in piè al sommo dei luoghi elevati, sulla strada, ai crocicchi;
| به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند. | ۳ 3 |
grida presso le porte, all’ingresso della città, nei viali che menano alle porte:
| که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است. | ۴ 4 |
“Chiamo voi, o uomini principali, e la mia voce si rivolge ai figli del popolo.
| ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید. | ۵ 5 |
Imparate, o semplici, l’accorgimento, e voi, stolti, diventate intelligenti di cuore!
| بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است. | ۶ 6 |
Ascoltate, perché dirò cose eccellenti, e le mie labbra s’apriranno a insegnar cose rette.
| دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد. | ۷ 7 |
Poiché la mia bocca esprime il vero, e le mie labbra abominano l’empietà.
| همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست. | ۸ 8 |
Tutte le parole della mia bocca son conformi a giustizia, non v’è nulla di torto o di perverso in esse.
| تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. | ۹ 9 |
Son tutte piane per l’uomo intelligente, e rette per quelli che han trovato la scienza.
| تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. | ۱۰ 10 |
Ricevete la mia istruzione anziché l’argento, e la scienza anziché l’oro scelto;
| زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. | ۱۱ 11 |
poiché la sapienza val più delle perle, e tutti gli oggetti preziosi non la equivalgono.
| من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام. | ۱۲ 12 |
Io, la sapienza, sto con l’accorgimento, e trovo la scienza della riflessione.
| ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم. | ۱۳ 13 |
Il timore dell’Eterno è odiare il male; io odio la superbia, l’arroganza, la via del male e la bocca perversa.
| مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. | ۱۴ 14 |
A me appartiene il consiglio e il buon successo; io sono l’intelligenza, a me appartiene la forza.
| به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند. | ۱۵ 15 |
Per mio mezzo regnano i re, e i principi decretano ciò ch’è giusto.
| به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. | ۱۶ 16 |
Per mio mezzo governano i capi, i nobili, tutti i giudici della terra.
| من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. | ۱۷ 17 |
Io amo quelli che m’amano, e quelli che mi cercano mi trovano.
| دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. | ۱۸ 18 |
Con me sono ricchezze e gloria, i beni permanenti e la giustizia.
| ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. | ۱۹ 19 |
Il mio frutto e migliore dell’oro fino, e il mio prodotto val più che argento eletto.
| در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف، | ۲۰ 20 |
Io cammino per la via della giustizia, per i sentieri dell’equità,
| تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. | ۲۱ 21 |
per far eredi di beni reali quelli che m’amano, e per riempire i loro tesori.
| خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. | ۲۲ 22 |
L’Eterno mi formò al principio de’ suoi atti, prima di fare alcuna delle opere sue, ab antico.
| من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. | ۲۳ 23 |
Fui stabilita ab eterno, dal principio, prima che la terra fosse.
| هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. | ۲۴ 24 |
Fui generata quando non c’erano ancora abissi, quando ancora non c’erano sorgenti rigurgitanti d’acqua.
| قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. | ۲۵ 25 |
Fui generata prima che i monti fossero fondati, prima ch’esistessero le colline,
| چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. | ۲۶ 26 |
quand’egli ancora non avea fatto né la terra né i campi né le prime zolle della terra coltivabile.
| وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. | ۲۷ 27 |
Quand’egli disponeva i cieli io ero là; quando tracciava un circolo sulla superficie dell’abisso,
| وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. | ۲۸ 28 |
quando condensava le nuvole in alto, quando rafforzava le fonti dell’abisso,
| چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. | ۲۹ 29 |
quando assegnava al mare il suo limite perché le acque non oltrepassassero il suo cenno, quando poneva i fondamenti della terra,
| آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم. | ۳۰ 30 |
io ero presso di lui come un artefice, ero del continuo esuberante di gioia, mi rallegravo in ogni tempo nel suo cospetto;
| و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود. | ۳۱ 31 |
mi rallegravo nella parte abitabile della sua terra, e trovavo la mia gioia tra i figliuoli degli uomini.
| پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. | ۳۲ 32 |
Ed ora, figliuoli, ascoltatemi; beati quelli che osservano le mie vie!
| تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. | ۳۳ 33 |
Ascoltate l’istruzione, siate savi, e non la rigettate!
| خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. | ۳۴ 34 |
Beato l’uomo che m’ascolta, che veglia ogni giorno alle mie porte, che vigila alla soglia della mia casa!
| زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. | ۳۵ 35 |
Poiché chi mi trova trova la vita, e ottiene favore dall’Eterno.
| و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. | ۳۶ 36 |
Ma chi pecca contro di me, fa torto all’anima sua; tutti quelli che m’odiano, amano la morte”.
