امثال 8

۱ 1 آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

La sagesse ne crie-t-elle pas, et l’intelligence ne fait-elle pas retentir sa voix?

۲ 2 به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

Au sommet des hauteurs, sur le chemin, aux carrefours, elle se tient debout.

۳ 3 به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

À côté des portes, à l’entrée de la ville, là où l’on passe pour entrer, elle crie:

۴ 4 که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

À vous, hommes, je crie, et ma voix [s’adresse] aux fils des hommes!

۵ 5 ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

Vous, simples, comprenez la prudence, et vous, sots, comprenez ce qu’est le sens.

۶ 6 بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

Écoutez, car je dirai des choses excellentes, et l’ouverture de mes lèvres [prononcera] des choses droites;

۷ 7 دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

car mon palais méditera la vérité, et la méchanceté sera une abomination pour mes lèvres.

۸ 8 همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice, il n’y a rien en elles de pervers ni de tortueux;

۹ 9 تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

elles sont toutes claires pour celui qui a de l’intelligence, et droites pour ceux qui ont trouvé la connaissance.

۱۰ 10 تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

Recevez mon instruction, et non pas de l’argent, et la connaissance plutôt que l’or fin choisi;

۱۱ 11 زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

car la sagesse est meilleure que les rubis, et rien de ce qui fait nos délices ne l’égale.

۱۲ 12 من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

Moi, la sagesse, je demeure avec la prudence, et je trouve la connaissance [qui vient] de la réflexion.

۱۳ 13 ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

La crainte de l’Éternel, c’est de haïr le mal. Je hais l’orgueil et la hauteur, et la voie d’iniquité, et la bouche perverse.

۱۴ 14 مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

À moi le conseil et le savoir-faire; je suis l’intelligence; à moi la force.

۱۵ 15 به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

Par moi les rois règnent, et les princes statuent la justice.

۱۶ 16 به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

Par moi les chefs dominent, et les nobles, tous les juges de la terre.

۱۷ 17 من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

J’aime ceux qui m’aiment; et ceux qui me recherchent me trouveront.

۱۸ 18 دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

Avec moi sont les richesses et les honneurs, les biens éclatants et la justice.

۱۹ 19 ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

Mon fruit est meilleur que l’or fin, même que l’or pur; et mon revenu [meilleur] que l’argent choisi.

۲۰ 20 در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

Je marche dans le chemin de la justice, au milieu des sentiers de juste jugement,

۲۱ 21 تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

pour faire hériter les biens réels à ceux qui m’aiment, et pour remplir leurs trésors.

۲۲ 22 خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

L’Éternel m’a possédée au commencement de sa voie, avant ses œuvres d’ancienneté.

۲۳ 23 من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

Dès l’éternité je fus établie, dès le commencement, dès avant les origines de la terre.

۲۴ 24 هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

Quand il n’y avait pas d’abîmes, j’ai été enfantée, quand il n’y avait pas de sources pleines d’eaux.

۲۵ 25 قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

Avant que les montagnes soient établies sur leurs bases, avant les collines, j’ai été enfantée,

۲۶ 26 چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

lorsqu’il n’avait pas encore fait la terre et les campagnes, et le commencement de la poussière du monde.

۲۷ 27 وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

Quand il disposait les cieux, j’étais là; quand il ordonnait le cercle qui circonscrit la face de l’abîme,

۲۸ 28 وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

quand il établissait les nuées en haut, quand il affermissait les sources des abîmes,

۲۹ 29 چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

quand il imposait son décret à la mer, afin que les eaux n’outrepassent point son commandement, quand il décrétait les fondements de la terre:

۳۰ 30 آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

j’étais alors à côté de lui son nourrisson, j’étais ses délices tous les jours, toujours en joie devant lui,

۳۱ 31 و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

me réjouissant en la partie habitable de sa terre, et mes délices étaient dans les fils des hommes.

۳۲ 32 پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

Maintenant donc, fils, écoutez-moi: bienheureux ceux qui gardent mes voies!

۳۳ 33 تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

Écoutez l’instruction, et soyez sages, et ne la rejetez point.

۳۴ 34 خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

Bienheureux l’homme qui m’écoute, veillant à mes portes tous les jours, gardant les poteaux de mes entrées!

۳۵ 35 زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

Car celui qui m’a trouvée a trouvé la vie, et acquiert faveur de la part de l’Éternel;

۳۶ 36 و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.

mais celui qui pèche contre moi fait tort à son âme; tous ceux qui me haïssent aiment la mort.