< امثال 8 >
آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟ | ۱ 1 |
You shall proclaim wisdom, that understanding may be obedient to you.
بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد. | ۲ 2 |
For she is on lofty eminences, and stands in the midst of the ways.
بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند. | ۳ 3 |
For she sits by the gates of princes, and sings in the entrances, [saying],
که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است. | ۴ 4 |
You, O men, I exhort; and utter my voice to the sons of men.
ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید. | ۵ 5 |
O you simple, understand subtlety, and you that are untaught, imbibe knowledge.
بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است. | ۶ 6 |
Listen to me; for I will speak solemn [truths]; and will produce right [sayings] from my lips.
دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد. | ۷ 7 |
For my throat shall meditate truth; and false lips are an abomination before me.
همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست. | ۸ 8 |
All the words of my mouth are in righteousness; there is nothing in them wrong or perverse.
تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است. | ۹ 9 |
They are all evident to those that understand, and right to those that find knowledge.
تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص. | ۱۰ 10 |
Receive instruction, and not silver; and knowledge rather than tried gold.
زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد. | ۱۱ 11 |
For wisdom is better than precious stones; and no valuable substance is of equal worth with it.
من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام. | ۱۲ 12 |
I wisdom have lived [with] counsel and knowledge, and I have called upon understanding.
ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم. | ۱۳ 13 |
The fear of the Lord hates unrighteousness, and insolence, and pride, and the ways of wicked men; and I hate the perverse ways of bad men.
مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است. | ۱۴ 14 |
Counsel and safety are mine; prudence is mine, and strength is mine.
به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند. | ۱۵ 15 |
By me kings reign, and princes decree justice.
به من سروران حکمرانی مینمایند و شریفان و جمیع داوران جهان. | ۱۶ 16 |
By me nobles become great, and monarchs by me rule over the earth.
من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست میدارند. وهرکه مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت. | ۱۷ 17 |
I love those that love me; and they that seek me shall find [me].
دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت. | ۱۸ 18 |
Wealth and glory belong to me; yes, abundant possessions and righteousness.
ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص. | ۱۹ 19 |
[It is] better to have my fruit than [to have] gold and precious stones; and my produce is better than choice silver.
در طریق عدالت میخرامم، در میان راههای انصاف، | ۲۰ 20 |
I walk in ways of righteousness, and [am] conversant with the paths of judgment;
تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم. | ۲۱ 21 |
that I may divide substance to them that love me, and may fill their treasures with good things. If I declare to you the things that daily happen, I will remember [also] to recount the things of old.
خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل. | ۲۲ 22 |
The Lord made me the beginning of his ways for his works.
من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان. | ۲۳ 23 |
He established me before time [was] in the beginning, before he made the earth:
هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت. | ۲۴ 24 |
even before he made the depths; before the fountains of water came forth:
قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم. | ۲۵ 25 |
before the mountains were settled, and before all hills, he begets me.
چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را. | ۲۶ 26 |
The Lord made countries and uninhabited [tracks], and the highest inhabited parts of the world.
وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد. | ۲۷ 27 |
When he prepared the heaven, I was present with him; and when he prepared his throne upon the winds:
وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید. | ۲۸ 28 |
and when he strengthened the clouds above; and when he secured the fountains of the earth:
چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد. | ۲۹ 29 |
decree. and when he strengthened the foundations of the earth:
آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی مینمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز میکردم. | ۳۰ 30 |
I was by him, suiting [myself to him], I was that wherein he took delight; and daily I rejoiced in his presence continually.
و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم میبود. | ۳۱ 31 |
For he rejoiced when he had completed the world, and rejoiced among the children of men.
پس الانای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند. | ۳۲ 32 |
Now then, [my] son, hear me: blessed is the man who shall listen to me, and the mortal who shall keep my ways;
تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید. | ۳۳ 33 |
[Hear wisdom and be wise, and be not strangers to it. ]
خوشابحال کسیکه مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید. | ۳۴ 34 |
watching daily at my doors, waiting at the posts of my entrances.
زیرا هرکه مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید. | ۳۵ 35 |
For my outgoings are the outgoings of life, and [in them] is prepared favor from the Lord.
و اما کسیکه مرا خطا کند، بهجان خود ضرر رساند، و هرکه مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد. | ۳۶ 36 |
But they that sin against me act wickedly against their own souls: and they that hate me love death.