امثال 8

۱ 1 آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

Ne propovijeda li mudrost i ne diže li razboritost svoj glas?

۲ 2 به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

Navrh brda, uza cestu, na raskršćima stoji,

۳ 3 به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

kod izlaza iz grada, kraj ulaznih vrata, ona glasno viče:

۴ 4 که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

“Vama, o ljudi, propovijedam i upravljam svoj glas sinovima ljudskim.

۵ 5 ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

Shvatite mudrost, vi neiskusni, a vi nerazumni, urazumite srce.

۶ 6 بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

Slušajte, jer ću zboriti o važnim stvarima, i moje će usne otkriti što je pravo.

۷ 7 دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

Jer moje nepce zbori istinu i zloća je mojim usnama mrska.

۸ 8 همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

Sve su riječi mojih usta pravične, u njima nema ništa ni krivo ni prijetvorno.

۹ 9 تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

Sve su one jasne razboritomu i pravedne onomu tko je stekao spoznaju.

۱۰ 10 تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

Primajte radije moju pouku no srebro i znanje požudnije od zlata.

۱۱ 11 زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

Jer mudrost je vrednija od biserja i nikakve se dragocjenosti ne mogu porediti s njom.

۱۲ 12 من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

Ja, mudrost, boravim s razboritošću i posjedujem znanje umna djelovanja.

۱۳ 13 ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

Strah Gospodnji mržnja je na zlo. Oholost, samodostatnost, put zloće i usta puna laži - to ja mrzim.

۱۴ 14 مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

Moji su savjet i razboritost, ja sam razbor i moja je jakost.

۱۵ 15 به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

Po meni kraljevi kraljuju i velikaši dijele pravdu.

۱۶ 16 به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

Po meni knezuju knezovi i odličnici i svi suci zemaljski.

۱۷ 17 من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

Ja ljubim one koji ljube mene i nalaze me koji me traže.

۱۸ 18 دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravednost.

۱۹ 19 ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

Moj je plod bolji od čista i žežena zlata i moj je prihod bolji od čistoga srebra.

۲۰ 20 در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

Ja kročim putem pravde, sred pravičnih staza,

۲۱ 21 تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

da dadem dobra onima koji me ljube i napunim njihove riznice.

۲۲ 22 خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

Jahve me stvori kao počelo svoga djela, kao najraniji od svojih čina, u pradoba;

۲۳ 23 من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

oblikovana sam još od vječnosti, odiskona, prije nastanka zemlje.

۲۴ 24 هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

Rodih se kad još nije bilo pradubina, dok nije bilo izvora obilnih voda.

۲۵ 25 قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

Rodih se prije nego su utemeljene gore, prije brežuljaka.

۲۶ 26 چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

Kad još ne bijaše načinio zemlje, ni poljana, ni početka zemaljskom prahu;

۲۷ 27 وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

kad je stvarao nebesa, bila sam nazočna, kad je povlačio krug na licu bezdana.

۲۸ 28 وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

Kad je u visini utvrđivao oblake i kad je odredio snagu izvoru pradubina;

۲۹ 29 چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

kad je postavljao moru njegove granice da mu se vode ne preliju preko obala, kad je polagao temelje zemlji,

۳۰ 30 آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

bila sam kraj njega, kao graditeljica, bila u radosti, iz dana u dan, igrajući pred njim sve vrijeme:

۳۱ 31 و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

igrala sam po tlu njegove zemlje, i moja su radost djeca čovjekova.

۳۲ 32 پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

Tako, djeco, poslušajte me, blago onima koji čuvaju moje putove.

۳۳ 33 تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

Poslušajte pouku - da stečete mudrost i nemojte je odbaciti.

۳۴ 34 خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

Blago čovjeku koji me sluša i bdi na mojim vratima svaki dan i koji čuva dovratnike moje.

۳۵ 35 زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

Jer tko nalazi mene, nalazi život i stječe milost od Jahve.

۳۶ 36 و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.

A ako se ogriješi o mene, udi svojoj duši: svi koji mene mrze ljube smrt.”