امثال 5

۱ 1 ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

Ka ca aw, ka cueihnah he hnatung lamtah ka lungcuei dongla na hna kaeng lah.

۲ 2 تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

Thuepnah neh mingnah te ngaithuen hamla na hmuilai long khaw tuem uh saeh.

۳ 3 زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

Rhalawt nu kah a hmuilai ah khoilitui cip tih a lai khaw situi lakah hnal.

۴ 4 لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

Tedae hmailong ah tah anih te pantong bangla khahing tih cunghang paihat bangla haat.

۵ 5 پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

A kho te dueknah khuila suntla tih a khokan loh saelkhui la a doek. (Sheol h7585)

۶ 6 به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

Hingnah caehlong lakah a ming pawh a namtlak likloek te saelh ve ne.

۷ 7 و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

Te dongah ka ca rhoek kai ol he hnatun uh laeh, ka ka dongkah olthui te nong tak boeh.

۸ 8 طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

Na longpuei te anih neh lakhla sak lamtah a im thohka lam khaw mop boeh.

۹ 9 مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

Na mueithennah te a tloe taengla ham pae vetih na kum muenying muenyang la hang khueh ve.

۱۰ 10 و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

Na thadueng te rhalawt rhoek cung uh vetih na patangnah phu te kholong imkhui la pawk ve.

۱۱ 11 که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

Na hmailong ah na nguek vetih na pum na saa khaw hmawn hae ni.

۱۲ 12 و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

Te vaengah, “Thuituennah te ka hmuhuet tih toelthamnah khaw ka lungbuei loh a tlaitlaek pai.

۱۳ 13 و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

Ka saya ol te ka hnatun pawh kai aka cang puei taengah khaw ka hna ka kaeng pawh.

۱۴ 14 نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

Hlangping neh rhaengpuei lakli kah boethae sumsiit te vat ka pha,” na ti hae ni

۱۵ 15 آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

Na tuitung dongkah tui neh na tuito lamtah aka sih te o.

۱۶ 16 جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

Na tuisih te kawtpoeng ah, sokca tui te toltung ah phuet saeh.

۱۷ 17 و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

Nang namah bueng hamla om saeh lamtah na taengkah kholong ham boel saeh.

۱۸ 18 چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

Na thunsih te yoethen la om saeh lamtah na camoe kah na yuu dongah kohoe sak.

۱۹ 19 مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

Anih tah sayuk rhuinu lunguem bangla, a sukbam te sakhi rhuinu mikdaithen bangla a tuetang boeih ah nang te m'hmilhmal sak saeh lamtah a lungnah loh m'palang sak yoeyah saeh.

۲۰ 20 لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

Ba ham lae ka ca loh rhalawt la na palang vetih kholong kah a rhang te na kop eh.

۲۱ 21 زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

Hlang kah longpuei neh a namtlak boeih a saelh te khaw BOEIPA mikhmuh ah om.

۲۲ 22 تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

Halang te amah kathaesainah loh amah te a tuuk tih a tholhnah rhui loh a ban.

۲۳ 23 او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.

Anih thuituennah a om pawt dongah duek vetih a anglat aih dongah palang ni.