امثال 31

۱ 1 کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.

The words of King Lemuel—the revelation which his mother taught him:

۲ 2 چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!

“Oh, my son! Oh, son of my womb! Oh, son of my vows!

۳ 3 قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.

Don’t give your strength to women, nor your ways to that which destroys kings.

۴ 4 پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.

It is not for kings, Lemuel, it is not for kings to drink wine, nor for princes to say, ‘Where is strong drink?’

۵ 5 مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.

lest they drink, and forget the law, and pervert the justice due to anyone who is afflicted.

۶ 6 مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،

Give strong drink to him who is ready to perish, and wine to the bitter in soul.

۷ 7 تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.

۸ 8 دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.

Open your mouth for the mute, in the cause of all who are left desolate.

۹ 9 دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.

Open your mouth, judge righteously, and serve justice to the poor and needy.”

۱۰ 10 زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.

Who can find a worthy woman? For her value is far above rubies.

۱۱ 11 دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.

The heart of her husband trusts in her. He shall have no lack of gain.

۱۲ 12 برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.

She does him good, and not harm, all the days of her life.

۱۳ 13 پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.

She seeks wool and flax, and works eagerly with her hands.

۱۴ 14 او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.

She is like the merchant ships. She brings her bread from afar.

۱۵ 15 وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.

She rises also while it is yet night, gives food to her household, and portions for her servant girls.

۱۶ 16 درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.

She considers a field, and buys it. With the fruit of her hands, she plants a vineyard.

۱۷ 17 کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.

She arms her waist with strength, and makes her arms strong.

۱۸ 18 تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.

She perceives that her merchandise is profitable. Her lamp doesn’t go out by night.

۱۹ 19 دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.

She lays her hands to the distaff, and her hands hold the spindle.

۲۰ 20 کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.

She opens her arms to the poor; yes, she extends her hands to the needy.

۲۱ 21 به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.

She is not afraid of the snow for her household, for all her household are clothed with scarlet.

۲۲ 22 برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.

She makes for herself carpets of tapestry. Her clothing is fine linen and purple.

۲۳ 23 شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.

Her husband is respected in the gates, when he sits among the elders of the land.

۲۴ 24 جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.

She makes linen garments and sells them, and delivers sashes to the merchant.

۲۵ 25 قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.

Strength and dignity are her clothing. She laughs at the time to come.

۲۶ 26 دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.

She opens her mouth with wisdom. Kind instruction is on her tongue.

۲۷ 27 به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.

She looks well to the ways of her household, and doesn’t eat the bread of idleness.

۲۸ 28 پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.

Her children rise up and call her blessed. Her husband also praises her:

۲۹ 29 دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.

“Many women do noble things, but you excel them all.”

۳۰ 30 جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.

Charm is deceitful, and beauty is vain; but a woman who fears the LORD, she shall be praised.

۳۱ 31 وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.

Give her of the fruit of her hands! Let her works praise her in the gates!