امثال 31
| کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد. | ۱ 1 |
| چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من! | ۲ 2 |
| قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است. | ۳ 3 |
| پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند. | ۴ 4 |
| مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند. | ۵ 5 |
| مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان، | ۶ 6 |
| تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند. | ۷ 7 |
| دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان. | ۸ 8 |
| دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما. | ۹ 9 |
| زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است. | ۱۰ 10 |
| دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود. | ۱۱ 11 |
| برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی. | ۱۲ 12 |
| پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند. | ۱۳ 13 |
| او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد. | ۱۴ 14 |
| وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد. | ۱۵ 15 |
| درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید. | ۱۶ 16 |
| کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد. | ۱۷ 17 |
| تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود. | ۱۸ 18 |
| دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد. | ۱۹ 19 |
| کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید. | ۲۰ 20 |
| به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند. | ۲۱ 21 |
| برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد. | ۲۲ 22 |
| شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند. | ۲۳ 23 |
| جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد. | ۲۴ 24 |
| قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد. | ۲۵ 25 |
| دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است. | ۲۶ 26 |
| به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد. | ۲۷ 27 |
| پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید. | ۲۸ 28 |
| دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری. | ۲۹ 29 |
| جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد. | ۳۰ 30 |
| وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید. | ۳۱ 31 |
