امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

L'homme qui, étant repris, roidit son cou, sera subitement brisé, sans qu'il y ait de guérison.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

Quand les justes sont les plus nombreux, le peuple se réjouit; mais quand le méchant domine, le peuple gémit.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

L'homme qui aime la sagesse, réjouit son père; mais celui qui se plaît avec les débauchées, dissipe ses richesses.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

Le roi affermit le pays par la justice; mais celui qui aime les présents le ruine.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

L'homme qui flatte son prochain, tend un filet sous ses pas.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

Il y a un piège dans le crime du méchant; mais le juste chante et se réjouit.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

Le juste prend connaissance de la cause des pauvres; mais le méchant ne s'en informe pas.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Les hommes moqueurs soufflent le feu dans la ville; mais les sages calment la colère.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

Un homme sage contestant avec un homme insensé, qu'il se fâche ou qu'il rie, n'aura point de repos.

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

Les hommes sanguinaires haïssent l'homme intègre; mais les hommes droits protègent sa vie.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

L'insensé met dehors tout ce qu'il a dans l'esprit; mais le sage le réprime et le retient.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

Quand le prince prête l'oreille à la parole de mensonge, tous ses serviteurs sont méchants.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

Le pauvre et l'oppresseur se rencontrent; c'est l'Éternel qui éclaire les yeux de l'un et de l'autre.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

Le trône du roi qui rend justice aux pauvres selon la vérité, sera affermi à perpétuité.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

La verge et la répréhension donnent la sagesse; mais l'enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

Quand les méchants sont les plus nombreux, les crimes se multiplient; mais les justes verront leur ruine.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Corrige ton enfant, et il te donnera du repos, et il fera la joie de ton âme.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

Lorsqu'il n'y a point de vision, le peuple est sans frein; mais heureux est celui qui garde la loi!

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

Ce n'est pas par des paroles qu'on corrige un esclave; car il entend bien, mais ne répond pas.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

As-tu vu un homme étourdi dans ses paroles? Il y a plus à espérer d'un fou que de lui.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

Le serviteur sera à la fin le fils de celui qui le nourrit délicatement dès la jeunesse.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

L'homme colère excite les querelles, et l'homme emporté commet bien des fautes.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

L'orgueil de l'homme l'abaisse; mais celui qui est humble d'esprit, obtient la gloire.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

Celui qui partage avec un larron, hait son âme; il entend le serment d'exécration, et il ne déclare rien.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

La crainte qu'on a de l'homme, fait tomber dans le piège; mais celui qui s'assure en l'Éternel aura une haute retraite.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Plusieurs recherchent la faveur de celui qui domine; mais c'est l'Éternel qui fait droit à chacun.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

L'homme inique est en abomination aux justes, et celui qui va droit est en abomination au méchant.