امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

HE, that being often reproved hardeneth his neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth his substance.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

In the transgression of an evil man there is a snare: but the righteous doth sing and rejoice.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

The righteous considereth the cause of the poor: but the wicked regardeth not to know it.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Scornful men bring a city into a snare: but wise men turn away wrath.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, there is no rest.

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

A fool uttereth all his mind: but a wise man keepeth it in till afterwards.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

If a ruler hearken to lies, all his servants are wicked.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

The poor and the deceitful man meet together: the Lord lighteneth both their eyes.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

The rod and reproof give wisdom: but a child left to himself bringeth his mother to shame.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

Where there is no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy is he.

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

Seest thou a man that is hasty in his words? there is more hope of a fool than of him.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become his son at the length.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

A man’s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth it not.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the Lord shall be safe.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Many seek the ruler’s favour; but every man’s judgment cometh from the Lord.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

An unjust man is an abomination to the just: and he that is upright in the way is abomination to the wicked.