امثال 29

۱ 1 کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

Човек, който често е изобличаван, закоравява врата си. Внезапно ще се съкруши и то без поправление.

۲ 2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

Когато праведните са на власт, людете се радват; Но когато нечестивият началствува, людете въздишат.

۳ 3 کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

Който обича мъдростта, радва баща си, Но който дружи с блудници, разпилява имота му.

۴ 4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

Чрез правосъдие царят утвърждава земята си. А който придобива подаръци я съсипва.

۵ 5 شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

Човек, който ласкае ближния си, Простира мрежа пред стъпките му.

۶ 6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

В беззаконието на лош човек има примка. А праведният пее и се радва.

۷ 7 مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

Праведният внимава в съдбата на бедните; Нечестивият няма даже разум, за да я узнае.

۸ 8 استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

Присмивателите запалят града, Но мъдрите усмиряват гнева.

۹ 9 اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

Ако мъдър човек има спор с безумен, Тоя се разярява, смее се и няма спокойствие.

۱۰ 10 مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

Кръвопийци мъже мразят непорочния, Но праведните се грижат за живота му.

۱۱ 11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

Безумният изригва целия си гняв, А мъдрият го задържа и укротява.

۱۲ 12 حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

Ако слуша управителят лъжливи думи, То всичките му слуги стават нечестиви.

۱۳ 13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

Сиромах и притеснител се срещат: Господ просвещава очите на всички тях.

۱۴ 14 پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

Когато цар съди вярно сиромасите, Престолът му ще бъде утвърден за винаги.

۱۵ 15 چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

Тоягата и изобличението дават мъдрост, А пренебрегнатото дете засрамва майка си.

۱۶ 16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

Когато нечестивите са на власт, беззаконието се умножава, Но праведните ще видят падането им.

۱۷ 17 پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

Наказвай сина си, и той ще те успокои, Да! ще даде наследство на душата ти.

۱۸ 18 جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

Дето няма пророческо видение людете се разюздават, А който пази закона е блажен.

۱۹ 19 خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

Слугата не се поправя с думи, Защото, при все че разбира, не обръща внимание.

۲۰ 20 آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

Видял ли си човек прибързан в работите си? Има повече надежда за безумния, отколкото за него.

۲۱ 21 هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

Ако глези някой слугата си от детинство, Най-после той ще му стане като син.

۲۲ 22 مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

Гневлив човек възбужда препирни, И сприхав човек беззаконствува много.

۲۳ 23 تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

Гордостта на човека ще го смири, А смиреният ще придобие чест.

۲۴ 24 هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

Който е съдружник на крадец мрази своята си душа; Той слуша заклеването, а не обажда.

۲۵ 25 ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

Страхът от човека туря примка, А който уповава на Господа ще бъде поставен на високо.

۲۶ 26 بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

Мнозина търсят благословението на управителя, Но съдбата на човека е от Господа.

۲۷ 27 مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.

Несправедлив човек е мерзост за праведните; И който ходи в прав път е мерзост за нечестивите.