امثال 28

۱ 1 تعاقب کننده‌ای نیست، اما عادلان مثل شیر شجاعند.

The wicked flee when no one pursueth; But the righteous is as bold as a lion.

۲ 2 از معصیت اهل زمین حاکمانش بسیارمی شوند، اما مرد فهیم و دانا استقامتش برقرارخواهد ماند.

Through the transgression of a land many are its rulers; But through men of prudence and understanding the prince shall live long.

۳ 3 مرد رئیس که بر مسکینان ظلم می‌کند مثل باران است که سیلان کرده، خوراک باقی نگذارد.

A poor man who oppresseth the needy Is a sweeping rain which leaveth no food.

۴ 4 هر‌که شریعت را ترک می‌کند شریران رامی ستاید، اما هر‌که شریعت را نگاه دارد از ایشان نفرت دارد.

They who forsake the law praise the wicked; But they who keep the law contend with them.

۵ 5 مردمان شریر انصاف را درک نمی نمایند، اماطالبان خداوند همه‌چیز را می‌فهمند.

Wicked men understand not equity; But they who seek the LORD understand all things.

۶ 6 فقیری که در کاملیت خود سلوک نماید بهتراست از کج رونده دو راه اگر‌چه دولتمند باشد.

Better is a poor man who walketh in uprightness, Than he who is perverse in his ways, though he be rich.

۷ 7 هر‌که شریعت را نگاه دارد پسری حکیم است، اما مصاحب مسرفان، پدر خویش را رسوامی سازد.

He that keepeth the law is a wise son; But he that is the companion of prodigals bringeth shame on his father.

۸ 8 هر‌که مال خود را به ربا و سود بیفزاید، آن رابرای کسی‌که بر فقیران ترحم نماید، جمع می‌نماید.

He that increaseth his substance by usurious gain Gathereth it for him who will pity the poor.

۹ 9 هر‌که گوش خود را از شنیدن شریعت برگرداند، دعای او هم مکروه می‌شود.

He that turneth away his ear from hearing the law, Even his prayer shall be an abomination.

۱۰ 10 هر‌که راستان را به راه بد گمراه کند به حفره خود خواهد افتاد، اما صالحان نصیب نیکوخواهند یافت.

He that causeth the righteous to go astray in an evil way Shall himself fall into his own pit; But the upright shall have good things in possession.

۱۱ 11 مرد دولتمند در نظر خود حکیم است، امافقیر خردمند او را تفتیش خواهد نمود.

The rich man is wise in his own conceit; But the poor man, who hath understanding, will search him through.

۱۲ 12 چون عادلان شادمان شوند فخر عظیم است، اما چون شریران برافراشته شوند مردمان خود را مخفی می‌سازند.

When the righteous rejoice, there is great glorying; But, when the wicked are exalted, men hide themselves.

۱۳ 13 هر‌که گناه خود را بپوشاند برخوردارنخواهد شد، اما هر‌که آن را اعتراف کند و ترک نماید رحمت خواهد یافت.

He that covereth his sins shall not prosper; But he that confesseth and forsaketh them shall have mercy.

۱۴ 14 خوشابحال کسی‌که دائم می‌ترسد، اما هرکه دل خود را سخت سازد به بلا گرفتار خواهدشد.

Happy the man who feareth always! But he who hardeneth his heart shall fall into mischief.

۱۵ 15 حاکم شریر بر قوم مسکین، مثل شیر غرنده و خرس گردنده است.

As a roaring lion and a hungry bear, So is a wicked ruler over a needy people.

۱۶ 16 حاکم ناقص العقل بسیار ظلم می‌کند، اماهر‌که از رشوه نفرت کند عمر خود را درازخواهد ساخت.

The prince who is weak in understanding is great in oppression; But he who hateth unjust gain shall prolong his days.

۱۷ 17 کسی‌که متحمل بار خون شخصی شود، به هاویه می‌شتابد. زنهار کسی او را باز ندارد.

A man who is burdened with life-blood—Let him flee to the pit! let no man stay him!

۱۸ 18 هر‌که به استقامت سلوک نماید رستگارخواهد شد، اما هر‌که در دو راه کج رو باشد دریکی از آنها خواهد افتاد.

He who walketh uprightly shall be safe; But he who is perverse in his ways shall fall at once.

۱۹ 19 هر‌که زمین خود را زرع نماید از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که پیروی باطلان کند از فقرسیر خواهد شد.

He who tilleth his land shall have bread enough; And he that followeth after worthless persons shall have poverty enough.

۲۰ 20 مرد امین برکت بسیار خواهد یافت، اماآنکه در‌پی دولت می‌شتابد بی‌سزا نخواهد ماند.

A faithful man shall abound with blessings; But he that maketh haste to be rich shall not go unpunished.

۲۱ 21 طرفداری نیکو نیست، و به جهت لقمه‌ای نان، آدمی خطاکار می‌شود.

To have respect to persons is not good; Since for a piece of bread that man will transgress.

۲۲ 22 مرد تنگ نظر در‌پی دولت می‌شتابد ونمی داند که نیازمندی او را درخواهد یافت.

He who hath an evil eye hasteth after wealth, And considereth not that poverty will come upon him.

۲۳ 23 کسی‌که آدمی را تنبیه نماید، آخر شکرخواهد یافت، بیشتر از آنکه به زبان خودچاپلوسی می‌کند.

He who rebuketh a man shall afterwards find favor More than he who flattereth with his tongue.

۲۴ 24 کسی‌که پدر و مادر خود را غارت نماید وگوید گناه نیست، مصاحب هلاک کنندگان خواهدشد.

Whoso stealeth from his father or his mother, And saith, “It is no transgression,” The same is the companion of a robber.

۲۵ 25 مرد حریص نزاع را برمی انگیزاند، اما هر‌که بر خداوند توکل نماید قوی خواهد شد.

He who is of a proud heart stirreth up strife; But he that trusteth in the LORD shall be rich.

۲۶ 26 آنکه بر دل خود توکل نماید احمق می‌باشد، اما کسی‌که به حکمت سلوک نمایدنجات خواهد یافت.

He who trusteth in his own understanding is a fool; But he who walketh wisely shall be delivered.

۲۷ 27 هر‌که به فقرا بذل نماید محتاج نخواهدشد، اما آنکه چشمان خود را بپوشاند لعنت بسیارخواهد یافت.

He who giveth to the poor shall not want; But he that hideth his eyes shall have many a curse.

۲۸ 28 وقتی که شریران برافراشته شوند مردم خویشتن را پنهان می‌کنند، اما چون ایشان هلاک شوند عادلان افزوده خواهند شد.

When the wicked are exalted, men hide themselves; But, when they perish, the righteous increase.