< امثال 2 >

ای پسر من اگر سخنان مرا قبول می‌نمودی و اوامر مرا نزد خود نگاه می‌داشتی، ۱ 1
Сине мој, ако примиш речи моје, и заповести моје сахраниш код себе,
تاگوش خود را به حکمت فرا گیری و دل خود را به فطانت مایل گردانی، ۲ 2
Да пази ухо твоје на мудрост, и пригнеш срце своје к разуму,
اگر فهم را دعوت می‌کردی و آواز خود را به فطانت بلندمی نمودی، ۳ 3
Ако призовеш мудрост, и к разуму подигнеш глас свој,
اگر آن را مثل نقره می‌طلبیدی ومانند خزانه های مخفی جستجو می‌کردی، ۴ 4
Ако га устражиш као сребро, и као сакривено благо ако добро устражиш;
آنگاه ترس خداوند را می‌فهمیدی، و معرفت خدا را حاصل می‌نمودی. ۵ 5
Тада ћеш разумети страх Господњи, и познање Божије наћи ћеш.
زیرا خداوندحکمت را می‌بخشد، و از دهان وی معرفت وفطانت صادر می‌شود. ۶ 6
Јер Господ даје мудрост, из Његових уста долази знање и разум.
به جهت مستقیمان، حکمت کامل را ذخیره می‌کند و برای آنانی که درکاملیت سلوک می‌نمایند، سپر می‌باشد، ۷ 7
Чува правима шта доиста јесте, штит је онима који ходе у безазлености,
تاطریقهای انصاف را محافظت نماید و طریق مقدسان خویش را نگاه دارد. ۸ 8
Да би се држали стаза правих, а Он чува пут светаца својих.
پس آنگاه عدالت و انصاف را می‌فهمیدی، و استقامت و هر طریق نیکو را. ۹ 9
Тада ћеш разумети правду и суд и шта је право, и сваки добри пут.
زیرا که حکمت به دل تو داخل می‌شد و معرفت نزد جان تو عزیزمی گشت. ۱۰ 10
Кад дође мудрост у срце твоје, и знање омили души твојој,
تمیز، تو را محافظت می‌نمود، وفطانت، تو را نگاه می‌داشت، ۱۱ 11
Помњивост ће пазити на те, разум ће те чувати,
تا تو را از راه شریر رهایی بخشد، و از کسانی که به سخنان کج متکلم می‌شوند. ۱۲ 12
Избављајући те од зла пута, од људи који говоре опаке ствари,
که راههای راستی را ترک می‌کنند، و به طریقهای تاریکی سالک می‌شوند. ۱۳ 13
Који остављају праве путе да иду путевима мрачним,
از عمل بد خشنودند، و از دروغهای شریرخرسندند. ۱۴ 14
Који се радују зло чинећи, и играју у злим опачинама;
که در راههای خود معوجند، و درطریقهای خویش کج رو می‌باشند. ۱۵ 15
Којих су путеви криви, и сами су опаки на стазама својим;
تا تو را اززن اجنبی رهایی بخشد، و از زن بیگانه‌ای که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید؛ ۱۶ 16
Избављајући те од жене туђе, од туђинке, која ласка својим речима,
که مصاحب جوانی خود را ترک کرده، و عهد خدای خویش را فراموش نموده است. ۱۷ 17
Која оставља вођу младости своје, и заборавља завет Бога свог.
زیرا خانه او به موت فرو می‌رود و طریقهای او به مردگان. ۱۸ 18
Јер к смрти води дом њен, и к мртвима стазе њене.
کسانی که نزد وی روند برنخواهند گشت، و به طریقهای حیات نخواهند رسید. ۱۹ 19
Ко год уђе к њој не враћа се, нити излази на пут животни.
تا به راه صالحان سلوک نمایی و طریقهای عادلان را نگاه داری. ۲۰ 20
Зато ходи путем добрих, и држи се стаза праведничких.
زیراکه راستان در زمین ساکن خواهند شد، و کاملان در آن باقی خواهند ماند. ۲۱ 21
Јер ће праведници наставати на земљи, и безазлени ће остати на њој.
لیکن شریران از زمین منقطع خواهند شد، و ریشه خیانتکاران از آن کنده خواهد گشت. ۲۲ 22
А безбожни ће се истребити са земље, и безаконици ће се ишчупати из ње.

< امثال 2 >