امثال 2

۱ 1 ای پسر من اگر سخنان مرا قبول می‌نمودی و اوامر مرا نزد خود نگاه می‌داشتی،

۲ 2 تاگوش خود را به حکمت فرا گیری و دل خود را به فطانت مایل گردانی،

۳ 3 اگر فهم را دعوت می‌کردی و آواز خود را به فطانت بلندمی نمودی،

۴ 4 اگر آن را مثل نقره می‌طلبیدی ومانند خزانه های مخفی جستجو می‌کردی،

۵ 5 آنگاه ترس خداوند را می‌فهمیدی، و معرفت خدا را حاصل می‌نمودی.

۶ 6 زیرا خداوندحکمت را می‌بخشد، و از دهان وی معرفت وفطانت صادر می‌شود.

۷ 7 به جهت مستقیمان، حکمت کامل را ذخیره می‌کند و برای آنانی که درکاملیت سلوک می‌نمایند، سپر می‌باشد،

۸ 8 تاطریقهای انصاف را محافظت نماید و طریق مقدسان خویش را نگاه دارد.

۹ 9 پس آنگاه عدالت و انصاف را می‌فهمیدی، و استقامت و هر طریق نیکو را.

۱۰ 10 زیرا که حکمت به دل تو داخل می‌شد و معرفت نزد جان تو عزیزمی گشت.

۱۱ 11 تمیز، تو را محافظت می‌نمود، وفطانت، تو را نگاه می‌داشت،

۱۲ 12 تا تو را از راه شریر رهایی بخشد، و از کسانی که به سخنان کج متکلم می‌شوند.

۱۳ 13 که راههای راستی را ترک می‌کنند، و به طریقهای تاریکی سالک می‌شوند.

۱۴ 14 از عمل بد خشنودند، و از دروغهای شریرخرسندند.

۱۵ 15 که در راههای خود معوجند، و درطریقهای خویش کج رو می‌باشند.

۱۶ 16 تا تو را اززن اجنبی رهایی بخشد، و از زن بیگانه‌ای که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید؛

۱۷ 17 که مصاحب جوانی خود را ترک کرده، و عهد خدای خویش را فراموش نموده است.

۱۸ 18 زیرا خانه او به موت فرو می‌رود و طریقهای او به مردگان.

۱۹ 19 کسانی که نزد وی روند برنخواهند گشت، و به طریقهای حیات نخواهند رسید.

۲۰ 20 تا به راه صالحان سلوک نمایی و طریقهای عادلان را نگاه داری.

۲۱ 21 زیراکه راستان در زمین ساکن خواهند شد، و کاملان در آن باقی خواهند ماند.

۲۲ 22 لیکن شریران از زمین منقطع خواهند شد، و ریشه خیانتکاران از آن کنده خواهد گشت.