امثال 19

۱ 1 فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.

Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.

۲ 2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.

Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.

۳ 3 حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.

۴ 4 توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.

Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.

۵ 5 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.

Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.

۶ 6 بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.

Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.

۷ 7 جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.

На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.

۸ 8 هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.

۹ 9 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.

Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.

۱۰ 10 عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.

Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.

۱۱ 11 عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.

Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.

۱۲ 12 خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.

۱۳ 13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.

۱۴ 14 خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.

Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.

۱۵ 15 کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.

Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.

۱۶ 16 هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.

۱۷ 17 هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.

Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.

۱۸ 18 پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.

Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.

۱۹ 19 شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.

Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.

۲۰ 20 پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.

Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.

۲۱ 21 فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.

Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.

۲۲ 22 زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.

Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.

۲۳ 23 ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.

Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.

۲۴ 24 مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.

Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.

۲۵ 25 استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.

Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.

۲۶ 26 هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.

۲۷ 27 ‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.

Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.

۲۸ 28 شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.

۲۹ 29 قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.

Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.