امثال 19

۱ 1 فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.

The folly of a man spoils his ways: and he blames God in his heart.

۲ 2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.

۳ 3 حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

۴ 4 توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.

Wealth acquires many friends; but the poor is deserted even of the friend he has.

۵ 5 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.

A false witness shall not be unpunished, and he that accuses unjustly shall not escape.

۶ 6 بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.

Many court the favour of kings; but every bad man becomes a reproach to [another] man.

۷ 7 جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.

Every one who hates [his] poor brother shall also be far from friendship. Good understanding will draw near to them that know it, and a sensible man will find it. He that does much harm perfects mischief; and he that used provoking words shall not escape.

۸ 8 هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

He that procures wisdom loves himself; and he that keeps wisdom shall find good.

۹ 9 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.

A false witness shall not be unpunished; and whosoever shall kindle mischief shall perish by it.

۱۰ 10 عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.

Delight does not suit a fool, nor [is it seemly] if a servant should begin to rule with haughtiness.

۱۱ 11 عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.

A merciful man is long-suffering; and his triumph overtakes transgressors.

۱۲ 12 خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

The threatening of a king is like the roaring of a lion; but as dew on the grass, so is his favour.

۱۳ 13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

A foolish son is a disgrace to his father: vows [paid out] of the hire of a harlot are not pure.

۱۴ 14 خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.

Fathers divide house and substance to [their] children: but a wife is suited to a man by the Lord.

۱۵ 15 کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.

Cowardice possesses the effeminate [man]; and the soul of the sluggard shall hunger.

۱۶ 16 هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

He that keeps the commandment keeps his own soul; but he that despises his ways shall perish.

۱۷ 17 هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.

He that has pity on the poor lends to the Lord; and he will recompense to him according to his gift.

۱۸ 18 پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.

Chasten thy son, for so he shall be hopeful; and be not exalted in thy soul to haughtiness.

۱۹ 19 شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.

A malicious man shall be severely punished, and if he commit injury, he shall also lose his life.

۲۰ 20 پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.

Hear, son, the instruction of thy father, that thou mayest be wise at thy latter end.

۲۱ 21 فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.

[There are] many thoughts in a man's heart; but the counsel of the Lord abides for ever.

۲۲ 22 زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.

Mercy is a fruit to a man: and a poor man is better than a rich liar.

۲۳ 23 ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.

The fear of the Lord is life to a man: and he shall lodge without fear in places where knowledge is not seen.

۲۴ 24 مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.

He that unjustly hides his hands in his bosom, will not even [bring] them up to his mouth.

۲۵ 25 استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.

When a pestilent character is scourged, a simple man is made wiser: and if thou reprove a wise man, he will understand discretion.

۲۶ 26 هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

He that dishonours his father, and drives away his mother, shall be disgraced and shall be exposed to reproach.

۲۷ 27 ‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.

A son who ceases to attend to the instruction of a father will cherish evil designs.

۲۸ 28 شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

He that becomes surety for a foolish child will despise the ordinance: and the mouth of ungodly men shall drink down judgment.

۲۹ 29 قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.

Scourges are preparing for the intemperate, and punishments likewise for fools.