امثال 14

۱ 1 هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.

Every wise woman builds her house: but the foolish plucks it down with her hands.

۲ 2 کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.

He that walks in his uprightness fears the LORD: but he that is perverse in his ways despises him.

۳ 3 در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

In the mouth of the foolish is a rod of pride: but the lips of the wise shall preserve them.

۴ 4 جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.

Where no oxen are, the crib is clean: but much increase is by the strength of the ox.

۵ 5 شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.

A faithful witness will not lie: but a false witness will utter lies.

۶ 6 استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

A scorner seeks wisdom, and finds it not: but knowledge is easy to him that understands.

۷ 7 از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

Go from the presence of a foolish man, when you perceive not in him the lips of knowledge.

۸ 8 حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

The wisdom of the prudent is to understand his way: but the folly of fools is deceit.

۹ 9 احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

Fools make a mock at sin: but among the righteous there is favor.

۱۰ 10 دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

The heart knows his own bitterness; and a stranger does not intermeddle with his joy.

۱۱ 11 خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

The house of the wicked shall be overthrown: but the tabernacle of the upright shall flourish.

۱۲ 12 راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

There is a way which seems right to a man, but the end thereof are the ways of death.

۱۳ 13 هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

Even in laughter the heart is sorrowful; and the end of that mirth is heaviness.

۱۴ 14 کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.

The backslider in heart shall be filled with his own ways: and a good man shall be satisfied from himself.

۱۵ 15 مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.

The simple believes every word: but the prudent man looks well to his going.

۱۶ 16 مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.

A wise man fears, and departs from evil: but the fool rages, and is confident.

۱۷ 17 مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.

He that is soon angry deals foolishly: and a man of wicked devices is hated.

۱۸ 18 نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

The simple inherit folly: but the prudent are crowned with knowledge.

۱۹ 19 بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند.

The evil bow before the good; and the wicked at the gates of the righteous.

۲۰ 20 همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند.

The poor is hated even of his own neighbor: but the rich has many friends.

۲۱ 21 هر‌که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید.

He that despises his neighbor sins: but he that has mercy on the poor, happy is he.

۲۲ 22 آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود.

Do they not err that devise evil? but mercy and truth shall be to them that devise good.

۲۳ 23 از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد.

In all labor there is profit: but the talk of the lips tends only to penury.

۲۴ 24 تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است.

The crown of the wise is their riches: but the foolishness of fools is folly.

۲۵ 25 شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است.

A true witness delivers souls: but a deceitful witness speaks lies.

۲۶ 26 در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود.

In the fear of the LORD is strong confidence: and his children shall have a place of refuge.

۲۷ 27 ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند.

The fear of the LORD is a fountain of life, to depart from the snares of death.

۲۸ 28 جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است.

In the multitude of people is the king’s honor: but in the want of people is the destruction of the prince.

۲۹ 29 کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد.

He that is slow to wrath is of great understanding: but he that is hasty of spirit exalts folly.

۳۰ 30 دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است.

A sound heart is the life of the flesh: but envy the rottenness of the bones.

۳۱ 31 هر‌که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هر‌که بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید.

He that oppresses the poor reproaches his Maker: but he that honors him has mercy on the poor.

۳۲ 32 شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.

The wicked is driven away in his wickedness: but the righteous has hope in his death.

۳۳ 33 حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد.

Wisdom rests in the heart of him that has understanding: but that which is in the middle of fools is made known.

۳۴ 34 عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است.

Righteousness exalts a nation: but sin is a reproach to any people.

۳۵ 35 رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان.

The king’s favor is toward a wise servant: but his wrath is against him that causes shame.