امثال 13

۱ 1 پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.

O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.

۲ 2 مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.

Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.

۳ 3 هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.

O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.

۴ 4 شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.

A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.

۵ 5 مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.

O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.

۶ 6 عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.

A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.

۷ 7 هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.

Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.

۸ 8 دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.

O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.

۹ 9 نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.

A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.

۱۰ 10 از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.

Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.

۱۱ 11 دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.

A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.

۱۲ 12 امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.

A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.

۱۳ 13 هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.

O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.

۱۴ 14 تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.

A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.

۱۵ 15 عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.

O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.

۱۶ 16 هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.

Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.

۱۷ 17 قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.

O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.

۱۸ 18 فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.

Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.

۱۹ 19 آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.

O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.

۲۰ 20 با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.

O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.

۲۱ 21 بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.

O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.

۲۲ 22 مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.

O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.

۲۳ 23 در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.

A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.

۲۴ 24 کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.

O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.

۲۵ 25 مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.

O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.