امثال 13

۱ 1 پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.

Мъдрият син слуша бащината си поука, А присмивателят не внимава на изобличение.

۲ 2 مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.

От плодовете на устата си човек ще се храни с добрини, А душата на коварните ще яде насилство.

۳ 3 هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.

Който пази устата си, опазва душата си, А който отваря широко устните си ще погине.

۴ 4 شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.

Душата на ленивия желае и няма, А душата на трудолюбивите ще се насити.

۵ 5 مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.

Праведният мрази лъжата, А нечестивият постъпва подло и срамно.

۶ 6 عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.

Правдата пази ходещия непорочно, А нечестието съсипва грешния.

۷ 7 هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.

Един се преструва на богат, а няма нищо; Друг се преструва на сиромах, но има много имот.

۸ 8 دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.

Богатството на човека служи за откуп на живота му; А сиромахът не внимава на заплашвания.

۹ 9 نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.

Виделото на праведните е весело, А светилникът на нечестивите ще изгасне.

۱۰ 10 از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.

От гордостта произхожда само препиране, А мъдростта е с ония, които приемат съвети.

۱۱ 11 دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.

Богатството придобито чрез измама ще намалее, А който събира с ръката си ще го умножи.

۱۲ 12 امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.

Отлагано ожидане изнемощява сърцето, А постигнатото желание е дърво на живот.

۱۳ 13 هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.

Който презира словото, сам на себе си вреди, А който почита заповедта има отплата.

۱۴ 14 تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.

Поуката на мъдрия е извор на живот. За да отбягва човек примките на смъртта.

۱۵ 15 عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.

Здравият разум дава благодат, А пътят на коварните е неравен.

۱۶ 16 هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.

Всеки благоразумен човек работи със знание, А безумният разсява глупост,

۱۷ 17 قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.

Лошият пратеник изпада в зло, А верният посланик дава здраве.

۱۸ 18 فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.

Сиромашия и срам ще постигнат този, който отхвърля поука, А който внимава на изобличение ще бъде почитан.

۱۹ 19 آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.

Изпълнено желание услажда душата, А на безумните е омразно да се отклоняват от злото.

۲۰ 20 با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.

Ходи с мъдрите, и ще станеш мъдър, А другарят на безумните ще пострада зле.

۲۱ 21 بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.

Злото преследва грешните, А на праведните ще се въздаде добро.

۲۲ 22 مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.

Добрият оставя наследство на внуците си, А богатството на грешния се запазва за праведния,

۲۳ 23 در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.

Земеделието на сиромасите доставя много храна, Но някои погиват от липса на разсъдък.

۲۴ 24 کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.

Който щади тоягата си, мрази сина си, А който го обича наказва го на време.

۲۵ 25 مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.

Праведният яде до насищане на душата си, А коремът на нечестивите не ще се задоволи.