امثال 12

۱ 1 هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.

۲ 2 مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:

۳ 3 انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.

۴ 4 زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.

۵ 5 فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.

۶ 6 سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.

۷ 7 شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.

۸ 8 انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.

۹ 9 کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.

۱۰ 10 مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.

۱۱ 11 کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.

۱۲ 12 مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.

۱۳ 13 در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.

۱۴ 14 انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.

۱۵ 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.

۱۶ 16 غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.

۱۷ 17 هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.

۱۸ 18 هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.

۱۹ 19 لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.

۲۰ 20 در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.

۲۱ 21 هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.

۲۲ 22 لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.

۲۳ 23 مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.

۲۴ 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.

۲۵ 25 کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.

۲۶ 26 مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.

۲۷ 27 مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.

۲۸ 28 در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.

Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.