امثال 12

۱ 1 هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

Whoso loveth correction loveth knowledge; but he that hateth reproof is brutish.

۲ 2 مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

The good obtaineth favor of the Lord; but a man of wicked devices will he condemn.

۳ 3 انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

A man cannot be firmly established by wickedness; but the root of the righteous will not be moved.

۴ 4 زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

A virtuous woman is a crown to her husband: but as rottenness in his bones is one that bringeth shame [on him].

۵ 5 فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

The thoughts of the righteous are justice: the best counsels of the wicked are deceit.

۶ 6 سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

The words of the wicked are of lying in wait for blood; but the mouth of the upright will deliver them.

۷ 7 شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

The wicked are suddenly overthrown, and are no more; but the house of the righteous will endure.

۸ 8 انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

In accordance with his intelligence is a man praised; but he that is perverse of heart will come to be despised.

۹ 9 کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

Better is he that is lightly esteemed who hath a servant, than he that aimeth after honor, and lacketh bread.

۱۰ 10 مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

A righteous man careth for the life of his beast; but the mercies of the wicked are cruelty.

۱۱ 11 کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

He that tilleth his ground will be satisfied with bread; but he that runneth after idle persons is void of sense.

۱۲ 12 مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

The wicked is covetous for the net of evil men; but [God] giveth root to the righteous.

۱۳ 13 در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

In the transgression of his lips is the snare of the wicked; but the righteous cometh out of distress.

۱۴ 14 انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

From the fruit of his mouth will a man be satisfied with what is good; and the recompense of a man's hands will be brought back unto him.

۱۵ 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

The way of a fool is straight in his own eyes; but he that hearkeneth unto counsel is wise.

۱۶ 16 غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

The wrath of the fool is known on the very day; but he that concealeth the disgrace is prudent.

۱۷ 17 هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

He that uttereth truth announceth righteousness; but a false witness, deceit.

۱۸ 18 هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

There is some one that useth words [which are] like the thrusts of a sword; but the tongue of the wise is healing.

۱۹ 19 لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

The lip of truth will stand firm for ever; but only for a moment the tongue of falsehood.

۲۰ 20 در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

Deceit is in the heart of those that contrive evil; but for the counsellors of peace there is joy.

۲۱ 21 هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

No wrong can come unawares to the righteous; but the wicked are full of evil.

۲۲ 22 لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

An abomination of the Lord are lips of falsehood; but they that deal in faithfulness [obtain] his favor.

۲۳ 23 مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

A prudent man concealeth [his] knowledge; but the heart of fools proclaimeth [their] folly.

۲۴ 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

The hand of the diligent will bear rule; but the indolent must become tributary.

۲۵ 25 کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

If there be care in the heart of man, let him suppress it; and a good word will change it into joy.

۲۶ 26 مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

The righteous is more excellent than his neighbor; but the way of the wicked leadeth them astray.

۲۷ 27 مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

The indolent roasteth not that which he hath caught in hunting; but the most precious wealth of man is diligence.

۲۸ 28 در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.

On the path of righteousness there is life; and on her pathway there is immortality,