< امثال 1 >

امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل ۱ 1
Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت. ۲ 2
Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
به جهت اکتساب ادب معرفت آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت. ۳ 3
Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
تاساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت وتمیز. ۴ 4
Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید. ومرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید. ۵ 5
Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
تا امثال وکنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را. ۶ 6
Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
ترس یهوه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند. ۷ 7
Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
‌ای پسر من تادیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما. ۸ 8
Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن توخواهد بود. ۹ 9
Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
‌ای پسر من اگر گناهکاران تو رافریفته سازند، قبول منما. ۱۰ 10
Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
اگر گویند: «همراه مابیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم، ۱۱ 11
Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانندآنانی که به گور فرو می‌روند. (Sheol h7585) ۱۲ 12
Прождрећемо их као гроб живе, и свеколике као оне који силазе у јаму; (Sheol h7585)
هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود. و خانه های خود را ازغنیمت مملو خواهیم ساخت. ۱۳ 13
Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
قرعه خود رادر میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهدبود.» ۱۴ 14
Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
‌ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خودرا از طریقهای ایشان باز دار ۱۵ 15
Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد. ۱۶ 16
Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
به تحقیق، گستردن دام در نظرهر بالداری بی‌فایده است. ۱۷ 17
Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند، و برای جان خویش پنهان می‌شوند. ۱۸ 18
А они вребају своју крв и заседају својој души.
همچنین است راههای هر کس که طماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می‌سازد. ۱۹ 19
Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می‌کند. ۲۰ 20
Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
در سرچهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهربه سخنان خود متکلم می‌شود ۲۱ 21
У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟ ۲۲ 22
Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
به‌سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد. ۲۳ 23
Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
زیرا که چون خواندم، شما ابانمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنانکرد. ۲۴ 24
Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید وتوبیخ مرا نخواستید. ۲۵ 25
Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شمامستولی شود استهزا خواهم نمود. ۲۶ 26
Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
چون خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی وضیق بر شما آید. ۲۷ 27
Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
آنگاه مرا خواهند خواندلیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مراجستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت. ۲۸ 28
Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند، ۲۹ 29
Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
و نصیحت مراپسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند، ۳۰ 30
Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، واز تدابیر خویش سیر خواهند شد. ۳۱ 31
Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
زیرا که ارتداد جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت. ۳۲ 32
Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
اما هر‌که مرا بشنود در امنیت ساکن خواهدبود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.» ۳۳ 33
Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.

< امثال 1 >