اعداد 31

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

Опет рече Господ Мојсију говорећи:

۲ 2 «انتقام بنی‌اسرائیل را از مدیانیان بگیر، و بعد از آن به قوم خود ملحق خواهی شد.»

Освети синове Израиљеве на Мадијанима, па ћеш се онда прибрати к роду свом.

۳ 3 پس موسی قوم را مخاطب ساخته، گفت: «ازمیان خود مردان برای جنگ مهیا سازید تا به مقابله مدیان برآیند، و انتقام خداوند را از مدیان بکشند.

И Мојсије рече народу говорећи: Опремите између себе људе на војску да иду на Мадијане да учине освету Господњу на Мадијанима,

۴ 4 هزار نفر از هر سبط از جمیع اسباطاسرائیل برای جنگ بفرستید.»

По хиљаду од племена, од сваког племена Израиљевог опремите на војску.

۵ 5 پس از هزاره های اسرائیل، از هر سبط یک هزار، یعنی دوازده هزار نفر مهیا شده برای جنگ منتخب شدند.

И дадоше од хиљада Израиљевих по хиљаду од сваког племена, дванаест хиљада опремише на војску.

۶ 6 و موسی ایشان را هزار نفر از هرسبط به جنگ فرستاد، ایشان را با فینحاس بن العازار کاهن و اسباب قدس و کرناها برای نواختن در دستش به جنگ فرستاد.

И посла Мојсије по хиљаду од сваког племена на војску, и с њима Финеса, сина Елеазара свештеника, и у њега беху судови свети и трубе.

۷ 7 و با مدیان به طوری که خداوند موسی را امر فرموده بود، جنگ کرده، همه ذکوران را کشتند.

И завојштише на Мадијане, како заповеди Господ Мојсију, и побише све мушкиње.

۸ 8 و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اوی و راقم و صور و حور و رابع، پنج پادشاه مدیان را کشتند، بلعام بن بعور را به شمشیر کشتند.

Побише и цареве мадијанске, с другима које им побише, Евина и Рокома и Сура и Ура и Ровока, пет царева мадијанских, и Валама сина Веоровог убише мачем.

۹ 9 و بنی‌اسرائیل زنان مدیان واطفال ایشان را به اسیری بردند، و جمیع بهایم وجمیع مواشی ایشان و همه املاک ایشان را غارت کردند.

И заробише синови Израиљеви жене Мадијанке и децу њихову, и запленише сву стоку њихову, крупну и ситну, и све благо њихово.

۱۰ 10 و تمامی شهرها و مساکن و قلعه های ایشان را به آتش سوزانیدند.

А места њихова у којима живљаху и градове њихове све попалише огњем.

۱۱ 11 و تمامی غنیمت و جمیع غارت را از انسان و بهایم گرفتند.

И све робље и сав плен, људе и стоку, узеше;

۱۲ 12 واسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازارکاهن و جماعت بنی‌اسرائیل در لشکرگاه درعربات موآب، که نزد اردن در مقابل اریحاست، آوردند.

И поведоше к Мојсију и Елеазару свештенику и ка збору синова Израиљевих, и робље и остали плен и добит у логор на пољу моавском, које је на Јордану према Јерихону.

۱۳ 13 و موسی و العازار کاهن و تمامی سروران جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند.

А Мојсије и Елеазар свештеник и сви кнезови од збора изиђоше им на сусрет из логора.

۱۴ 14 و موسی بر روسای لشکر یعنی سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند، غضبناک شد.

И Мојсије се разгневи на војводе, на хиљаднике и стотинаре, који се враћаху с војске;

۱۵ 15 و موسی به ایشان گفت: «آیا همه زنان را زنده نگاه داشتید؟

И рече им Мојсије: А што остависте у животу све жене?

۱۶ 16 اینک اینانند که برحسب مشورت بلعام، بنی‌اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به خداوندخیانت ورزیدند و در جماعت خداوند وباعارض شد.

Та оне по речи Валамовој навратише синове Израиљеве да згреше Господу с Фегора, те дође она погибија на народ Господњи.

۱۷ 17 پس الان هر ذکوری از اطفال رابکشید، و هر زنی را که مرد را شناخته، با اوهمبستر شده باشد، بکشید.

Зато сада побијте сву децу мушку, и све жене побијте, које су познале човека.

۱۸ 18 و از زنان هردختری را که مرد را نشناخته، و با او همبسترنشده برای خود زنده نگاه دارید.

А девојке, које не познаше човека, оставите у животу.

۱۹ 19 و شما هفت روز بیرون از لشکرگاه خیمه زنید، و هر شخصی را کشته و هر‌که کشته‌ای را لمس نموده باشد ازشما و اسیران شما در روز سوم و در روز هفتم، خود را تطهیر نماید.

А ви останите изван логора седам дана; сваки који је убио кога и који се дотакао убијенога очистите се трећи дан и седми дан, себе и робље своје.

۲۰ 20 و هر جامه و هرظرف چرمی و هر‌چه از پشم بز ساخته شده باشد و هرظرف چوبین را تطهیر نمایید.»

И све хаљине и све ствари кожне и све што је од кострети и све судове дрвене очистите.

۲۱ 21 و العازار کاهن به مردان جنگی که به مقاتله رفته بودند، گفت: «این است قانون شریعتی که خداوند به موسی‌امر فرموده است:

И рече Елеазар свештеник војницима, који беху ишли на војску: Ово је наредба и закон што је Господ заповедио Мојсију:

۲۲ 22 طلا و نقره و برنج و آهن و روی و سرب،

Злато, сребро, бронзу, гвожђе, коситер и олово,

۲۳ 23 یعنی هر‌چه متحمل آتش بشود، آن را از آتش بگذرانید و طاهر خواهد شد، و به آب تنزیه نیز آن را طاهرسازند و هر‌چه متحمل آتش نشود، آن را از آب بگذرانید.

Шта год подноси ватру, пропустите кроз ватру, и очистиће се, али пошто се очисти водом очишћења; а шта год не подноси ватру, пропустите кроз воду.

۲۴ 24 و در روز هفتم رخت خود رابشویید تا طاهر شوید، و بعد از آن به لشکرگاه داخل شوید.»

И оперите хаљине своје седми дан, и бићете чисти; и онда ћете ући у логор.

۲۵ 25 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

Још рече Господ Мојсију говорећи:

۲۶ 26 «تو و العازار کاهن و سروران خاندان آبای جماعت، حساب غنایمی که گرفته شده است، چه از انسان و چه از بهایم بگیرید.

Изброј све што је заплењено, људе и стоку, ти и Елеазар свештеник и поглавари од племена народних.

۲۷ 27 و غنیمت رادر میان مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند، وتمامی جماعت نصف نما.

И раздели све заплењено на двоје: на војнике који су ишли на војску и на сав збор.

۲۸ 28 و از مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند زکات برای خداوندبگیر، یعنی یک نفر از پانصد چه از انسان و چه ازگاو و چه از الاغ و چه از گوسفند.

И узми део за Господа од војника који су ишли на војску, по једну душу од педесет, и од људи и од говеда и од магараца и од оваца.

۲۹ 29 از قسمت ایشان بگیر و به العازار کاهن بده تا هدیه افراشتنی برای خداوند باشد.

Од њихове половине то узмите, и подајте Елеазару свештенику за принос Господу.

۳۰ 30 و از قسمت بنی‌اسرائیل یکی که از هر پنجاه نفر گرفته شده باشد چه ازانسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند وچه از جمیع بهایم بگیر، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌دارند، بده.»

И од половине која допаде синовима Израиљевим узми по једно од педесет, и од људи и од говеда и од магараца и од оваца и од сваке стоке, и то подај Левитима који раде шта треба за шатор Господњи.

۳۱ 31 پس موسی و العازار کاهن برحسب آنچه خداوند به موسی‌امر فرموده بود، عمل کردند.

И учини Мојсије и Елеазар свештеник како заповеди Господ Мојсију.

۳۲ 32 و غنیمت سوای آن غنیمتی که مردان جنگی گرفته بودند، از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج هزار راس بود.

И беше плена, што оста од плена који заплени војска: шест стотина и седамдесет и пет хиљада оваца,

۳۳ 33 و از گاو هفتاد و دو هزار راس.

И седамдесет и две хиљаде говеда,

۳۴ 34 و از الاغ شصت و یک هزار راس.

И шездесет и једна хиљада магараца,

۳۵ 35 و ازانسان از زنانی که مرد را نشناخته بودند، سی و دوهزار نفر بودند.

И женскиња што не беше познало човека, свега тридесет и две хиљаде душа.

۳۶ 36 و نصفه‌ای که قسمت کسانی بود که به جنگ رفته بودند، سیصد و سی و هفت هزار و پانصد گوسفند بود.

А у половини, у делу оних који беху ишли на војску, беше на број три стотине и тридесет и седам хиљада и пет стотина оваца,

۳۷ 37 و زکات خداوند ازگوسفند ششصد و هفتاد و پنج راس بود.

А од тога део Господу беше шест стотина и седамдесет и пет оваца:

۳۸ 38 وگاوان سی و شش هزار بود و از آنها زکات خداوند هفتاد و دو راس بود.

И тридесет и шест хиљада говеда, а од тога део Господу седамдесет и два;

۳۹ 39 و الاغها سی هزار و پانصد و از آنها زکات خداوند شصت ویک راس بود.

И тридесет хиљада и пет стотина магараца, а од тога део Господу шездесет и један;

۴۰ 40 و مردمان شانزده هزار و ازایشان زکات خداوند سی و دو نفر بودند.

И шеснаест хиљада душа људских, а од тога део Господу тридесет и две душе.

۴۱ 41 وموسی زکات را هدیه افراشتی خداوند بود به العازار کاهن داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود.

И даде Мојсије Елеазару свештенику део за принос Господу, као што му заповеди Господ.

۴۲ 42 و از قسمت بنی‌اسرائیل که موسی آن را ازمردان جنگی جدا کرده بود،

А од друге половине, која допаде синовима Израиљевим, коју узе Мојсије од људи који беху ишли на војску,

۴۳ 43 و قسمت جماعت از گوسفندان، سیصد و سی هزار وپانصد راس بود.

А и у тој половини, која допаде збору, беше три стотине и тридесет и седам хиљада и пет стотина оваца,

۴۴ 44 و از گاوان سی و شش هزارراس.

Тридесет и шест хиљада говеда,

۴۵ 45 و از الاغها، سی هزار و پانصد راس.

Тридесет хиљада и пет стотина магараца,

۴۶ 46 واز انسان، شانزده هزار نفر.

И шеснаест хиљада душа људских.

۴۷ 47 و موسی از قسمت بنی‌اسرائیل یکی را که از هر پنجاه گرفته شده بود، چه از انسان و چه از بهایم گرفت، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌داشتند، داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود.

Од те половине, која допаде синовима Израиљевим, узе Мојсије по једно од педесет, и од људи и од стоке, и даде Левитима који раде шта треба за шатор Господњи, као што му Господ заповеди,

۴۸ 48 و روسایی که بر هزاره های لشکر بودند، سرداران هزاره‌ها با سرداران صدها نزد موسی آمدند.

И приступише к Мојсију војводе, хиљадници и стотинари,

۴۹ 49 و به موسی گفتند: «بندگانت حساب مردان جنگی را که زیردست ما می‌باشند گرفتیم، و از ما یک نفر مفقود نشده است.

И рекоше му: Слуге твоје пребројаше војнике који беху под нашом руком, и ниједног није мање.

۵۰ 50 پس ما ازآنچه هر کس یافته است هدیه‌ای برای خداوندآورده‌ایم از زیورهای طلا و خلخالها ودست بندها و انگشترها و گوشواره‌ها وگردن بندها تا برای جانهای ما به حضور خداوند کفاره شود.»

Зато приносимо Господу принос, сваки што је ко задобио, златних заклада, копача, наруквица, прстена, ободаца и ланчића, да би се очистиле душе наше пред Господом.

۵۱ 51 و موسی و العازار کاهن، طلا وهمه زیورهای مصنوعه را از ایشان گرفتند.

И узе Мојсије и Елеазар свештеник од њих злато, свакојаке закладе.

۵۲ 52 وتمامی طلای هدیه‌ای که از سرداران هزاره‌ها وسرداران صدها برای خداوند گذرانیدند، شانزده هزار و هفتصد و پنجاه مثقال بود.

А беше свега злата принесеног, што принесоше Мојсију хиљадници и стотинари, шеснаест хиљада и седам стотина и педесет сикала.

۵۳ 53 زیرا که هریکی از مردان جنگی غنیمتی برای خود برده بودند.

А војници задржаше себи шта који беше запленио.

۵۴ 54 و موسی و العازار کاهن، طلا را ازسرداران هزاره‌ها و صدها گرفته، به خیمه اجتماع آوردند تا بجهت بنی‌اسرائیل، به حضور خداوندیادگار باشد.

И узевши Мојсије и Елеазар злато од хиљадника и стотинара, унесоше га у шатор од састанка за спомен синовима Израиљевим пред Господом.