اعداد 31

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

וידבר יהוה אל משה לאמר

۲ 2 «انتقام بنی‌اسرائیل را از مدیانیان بگیر، و بعد از آن به قوم خود ملحق خواهی شد.»

נקם נקמת בני ישראל מאת המדינים אחר תאסף אל עמיך

۳ 3 پس موسی قوم را مخاطب ساخته، گفت: «ازمیان خود مردان برای جنگ مهیا سازید تا به مقابله مدیان برآیند، و انتقام خداوند را از مدیان بکشند.

וידבר משה אל העם לאמר החלצו מאתכם אנשים לצבא ויהיו על מדין לתת נקמת יהוה במדין

۴ 4 هزار نفر از هر سبط از جمیع اسباطاسرائیل برای جنگ بفرستید.»

אלף למטה אלף למטה--לכל מטות ישראל תשלחו לצבא

۵ 5 پس از هزاره های اسرائیل، از هر سبط یک هزار، یعنی دوازده هزار نفر مهیا شده برای جنگ منتخب شدند.

וימסרו מאלפי ישראל אלף למטה--שנים עשר אלף חלוצי צבא

۶ 6 و موسی ایشان را هزار نفر از هرسبط به جنگ فرستاد، ایشان را با فینحاس بن العازار کاهن و اسباب قدس و کرناها برای نواختن در دستش به جنگ فرستاد.

וישלח אתם משה אלף למטה לצבא אתם ואת פינחס בן אלעזר הכהן לצבא וכלי הקדש וחצצרות התרועה בידו

۷ 7 و با مدیان به طوری که خداوند موسی را امر فرموده بود، جنگ کرده، همه ذکوران را کشتند.

ויצבאו על מדין כאשר צוה יהוה את משה ויהרגו כל זכר

۸ 8 و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اوی و راقم و صور و حور و رابع، پنج پادشاه مدیان را کشتند، بلعام بن بعور را به شمشیر کشتند.

ואת מלכי מדין הרגו על חלליהם את אוי ואת רקם ואת צור ואת חור ואת רבע--חמשת מלכי מדין ואת בלעם בן בעור הרגו בחרב

۹ 9 و بنی‌اسرائیل زنان مدیان واطفال ایشان را به اسیری بردند، و جمیع بهایم وجمیع مواشی ایشان و همه املاک ایشان را غارت کردند.

וישבו בני ישראל את נשי מדין ואת טפם ואת כל בהמתם ואת כל מקנהם ואת כל חילם בזזו

۱۰ 10 و تمامی شهرها و مساکن و قلعه های ایشان را به آتش سوزانیدند.

ואת כל עריהם במושבתם ואת כל טירתם--שרפו באש

۱۱ 11 و تمامی غنیمت و جمیع غارت را از انسان و بهایم گرفتند.

ויקחו את כל השלל ואת כל המלקוח--באדם ובבהמה

۱۲ 12 واسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازارکاهن و جماعت بنی‌اسرائیل در لشکرگاه درعربات موآب، که نزد اردن در مقابل اریحاست، آوردند.

ויבאו אל משה ואל אלעזר הכהן ואל עדת בני ישראל את השבי ואת המלקוח ואת השלל--אל המחנה אל ערבת מואב אשר על ירדן ירחו

۱۳ 13 و موسی و العازار کاهن و تمامی سروران جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند.

ויצאו משה ואלעזר הכהן וכל נשיאי העדה--לקראתם אל מחוץ למחנה

۱۴ 14 و موسی بر روسای لشکر یعنی سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند، غضبناک شد.

ויקצף משה על פקודי החיל שרי האלפים ושרי המאות הבאים מצבא המלחמה

۱۵ 15 و موسی به ایشان گفت: «آیا همه زنان را زنده نگاه داشتید؟

ויאמר אליהם משה החייתם כל נקבה

۱۶ 16 اینک اینانند که برحسب مشورت بلعام، بنی‌اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به خداوندخیانت ورزیدند و در جماعت خداوند وباعارض شد.

הן הנה היו לבני ישראל בדבר בלעם למסר מעל ביהוה על דבר פעור ותהי המגפה בעדת יהוה

۱۷ 17 پس الان هر ذکوری از اطفال رابکشید، و هر زنی را که مرد را شناخته، با اوهمبستر شده باشد، بکشید.

ועתה הרגו כל זכר בטף וכל אשה ידעת איש למשכב זכר--הרגו

۱۸ 18 و از زنان هردختری را که مرد را نشناخته، و با او همبسترنشده برای خود زنده نگاه دارید.

וכל הטף בנשים אשר לא ידעו משכב זכר--החיו לכם

۱۹ 19 و شما هفت روز بیرون از لشکرگاه خیمه زنید، و هر شخصی را کشته و هر‌که کشته‌ای را لمس نموده باشد ازشما و اسیران شما در روز سوم و در روز هفتم، خود را تطهیر نماید.

ואתם חנו מחוץ למחנה--שבעת ימים כל הרג נפש וכל נגע בחלל תתחטאו ביום השלישי וביום השביעי--אתם ושביכם

۲۰ 20 و هر جامه و هرظرف چرمی و هر‌چه از پشم بز ساخته شده باشد و هرظرف چوبین را تطهیر نمایید.»

וכל בגד וכל כלי עור וכל מעשה עזים וכל כלי עץ--תתחטאו

۲۱ 21 و العازار کاهن به مردان جنگی که به مقاتله رفته بودند، گفت: «این است قانون شریعتی که خداوند به موسی‌امر فرموده است:

ויאמר אלעזר הכהן אל אנשי הצבא הבאים למלחמה זאת חקת התורה אשר צוה יהוה את משה

۲۲ 22 طلا و نقره و برنج و آهن و روی و سرب،

אך את הזהב ואת הכסף את הנחשת את הברזל את הבדיל ואת העפרת

۲۳ 23 یعنی هر‌چه متحمل آتش بشود، آن را از آتش بگذرانید و طاهر خواهد شد، و به آب تنزیه نیز آن را طاهرسازند و هر‌چه متحمل آتش نشود، آن را از آب بگذرانید.

כל דבר אשר יבא באש תעבירו באש וטהר--אך במי נדה יתחטא וכל אשר לא יבא באש תעבירו במים

۲۴ 24 و در روز هفتم رخت خود رابشویید تا طاهر شوید، و بعد از آن به لشکرگاه داخل شوید.»

וכבסתם בגדיכם ביום השביעי וטהרתם ואחר תבאו אל המחנה

۲۵ 25 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

ויאמר יהוה אל משה לאמר

۲۶ 26 «تو و العازار کاهن و سروران خاندان آبای جماعت، حساب غنایمی که گرفته شده است، چه از انسان و چه از بهایم بگیرید.

שא את ראש מלקוח השבי באדם ובבהמה--אתה ואלעזר הכהן וראשי אבות העדה

۲۷ 27 و غنیمت رادر میان مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند، وتمامی جماعت نصف نما.

וחצית את המלקוח בין תפשי המלחמה היצאים לצבא--ובין כל העדה

۲۸ 28 و از مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند زکات برای خداوندبگیر، یعنی یک نفر از پانصد چه از انسان و چه ازگاو و چه از الاغ و چه از گوسفند.

והרמת מכס ליהוה מאת אנשי המלחמה היצאים לצבא--אחד נפש מחמש המאות מן האדם ומן הבקר ומן החמרים ומן הצאן

۲۹ 29 از قسمت ایشان بگیر و به العازار کاهن بده تا هدیه افراشتنی برای خداوند باشد.

ממחציתם תקחו ונתתה לאלעזר הכהן תרומת יהוה

۳۰ 30 و از قسمت بنی‌اسرائیل یکی که از هر پنجاه نفر گرفته شده باشد چه ازانسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند وچه از جمیع بهایم بگیر، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌دارند، بده.»

וממחצת בני ישראל תקח אחד אחז מן החמשים מן האדם מן הבקר מן החמרים ומן הצאן--מכל הבהמה ונתתה אתם ללוים שמרי משמרת משכן יהוה

۳۱ 31 پس موسی و العازار کاهن برحسب آنچه خداوند به موسی‌امر فرموده بود، عمل کردند.

ויעש משה ואלעזר הכהן כאשר צוה יהוה את משה

۳۲ 32 و غنیمت سوای آن غنیمتی که مردان جنگی گرفته بودند، از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج هزار راس بود.

ויהי המלקוח--יתר הבז אשר בזזו עם הצבא צאן שש מאות אלף ושבעים אלף--וחמשת אלפים

۳۳ 33 و از گاو هفتاد و دو هزار راس.

ובקר שנים ושבעים אלף

۳۴ 34 و از الاغ شصت و یک هزار راس.

וחמרים אחד וששים אלף

۳۵ 35 و ازانسان از زنانی که مرد را نشناخته بودند، سی و دوهزار نفر بودند.

ונפש אדם--מן הנשים אשר לא ידעו משכב זכר כל נפש שנים ושלשים אלף

۳۶ 36 و نصفه‌ای که قسمت کسانی بود که به جنگ رفته بودند، سیصد و سی و هفت هزار و پانصد گوسفند بود.

ותהי המחצה--חלק היצאים בצבא מספר הצאן שלש מאות אלף ושלשים אלף ושבעת אלפים וחמש מאות

۳۷ 37 و زکات خداوند ازگوسفند ششصد و هفتاد و پنج راس بود.

ויהי המכס ליהוה מן הצאן--שש מאות חמש ושבעים

۳۸ 38 وگاوان سی و شش هزار بود و از آنها زکات خداوند هفتاد و دو راس بود.

והבקר--ששה ושלשים אלף ומכסם ליהוה שנים ושבעים

۳۹ 39 و الاغها سی هزار و پانصد و از آنها زکات خداوند شصت ویک راس بود.

וחמרים שלשים אלף וחמש מאות ומכסם ליהוה אחד וששים

۴۰ 40 و مردمان شانزده هزار و ازایشان زکات خداوند سی و دو نفر بودند.

ונפש אדם ששה עשר אלף ומכסם ליהוה--שנים ושלשים נפש

۴۱ 41 وموسی زکات را هدیه افراشتی خداوند بود به العازار کاهن داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود.

ויתן משה את מכס תרומת יהוה לאלעזר הכהן--כאשר צוה יהוה את משה

۴۲ 42 و از قسمت بنی‌اسرائیل که موسی آن را ازمردان جنگی جدا کرده بود،

וממחצית בני ישראל אשר חצה משה מן האנשים הצבאים

۴۳ 43 و قسمت جماعت از گوسفندان، سیصد و سی هزار وپانصد راس بود.

ותהי מחצת העדה מן הצאן--שלש מאות אלף ושלשים אלף שבעת אלפים וחמש מאות

۴۴ 44 و از گاوان سی و شش هزارراس.

ובקר ששה ושלשים אלף

۴۵ 45 و از الاغها، سی هزار و پانصد راس.

וחמרים שלשים אלף וחמש מאות

۴۶ 46 واز انسان، شانزده هزار نفر.

ונפש אדם ששה עשר אלף

۴۷ 47 و موسی از قسمت بنی‌اسرائیل یکی را که از هر پنجاه گرفته شده بود، چه از انسان و چه از بهایم گرفت، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌داشتند، داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود.

ויקח משה ממחצת בני ישראל את האחז אחד מן החמשים--מן האדם ומן הבהמה ויתן אתם ללוים שמרי משמרת משכן יהוה כאשר צוה יהוה את משה

۴۸ 48 و روسایی که بر هزاره های لشکر بودند، سرداران هزاره‌ها با سرداران صدها نزد موسی آمدند.

ויקרבו אל משה הפקדים אשר לאלפי הצבא--שרי האלפים ושרי המאות

۴۹ 49 و به موسی گفتند: «بندگانت حساب مردان جنگی را که زیردست ما می‌باشند گرفتیم، و از ما یک نفر مفقود نشده است.

ויאמרו אל משה עבדיך נשאו את ראש אנשי המלחמה אשר בידנו ולא נפקד ממנו איש

۵۰ 50 پس ما ازآنچه هر کس یافته است هدیه‌ای برای خداوندآورده‌ایم از زیورهای طلا و خلخالها ودست بندها و انگشترها و گوشواره‌ها وگردن بندها تا برای جانهای ما به حضور خداوند کفاره شود.»

ונקרב את קרבן יהוה איש אשר מצא כלי זהב אצעדה וצמיד טבעת עגיל וכומז--לכפר על נפשתינו לפני יהוה

۵۱ 51 و موسی و العازار کاهن، طلا وهمه زیورهای مصنوعه را از ایشان گرفتند.

ויקח משה ואלעזר הכהן את הזהב--מאתם כל כלי מעשה

۵۲ 52 وتمامی طلای هدیه‌ای که از سرداران هزاره‌ها وسرداران صدها برای خداوند گذرانیدند، شانزده هزار و هفتصد و پنجاه مثقال بود.

ויהי כל זהב התרומה אשר הרימו ליהוה--ששה עשר אלף שבע מאות וחמשים שקל מאת שרי האלפים ומאת שרי המאות

۵۳ 53 زیرا که هریکی از مردان جنگی غنیمتی برای خود برده بودند.

אנשי הצבא בזזו איש לו

۵۴ 54 و موسی و العازار کاهن، طلا را ازسرداران هزاره‌ها و صدها گرفته، به خیمه اجتماع آوردند تا بجهت بنی‌اسرائیل، به حضور خداوندیادگار باشد.

ויקח משה ואלעזר הכהן את הזהב מאת שרי האלפים והמאות ויבאו אתו אל אהל מועד זכרון לבני ישראל לפני יהוה