اعداد 10

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

And the Lord spoke to Moses, saying:

۲ 2 «برای خود دو کرنای نقره بساز، آنهارا از چرخکاری درست کن، و آنها را بجهت خواندن جماعت و کوچیدن اردو بکار ببر.

Make thee two trumpets of beaten silver, wherewith thou mayest call together the multitude when the camp is to be removed.

۳ 3 وچون آنها را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به درخیمه اجتماع جمع شوند.

And when thou shalt sound the trumpets, all the multitude shall gather unto thee to the door of the tabernacle of the covenant.

۴ 4 و چون یکی رابنوازند، سروران و روسای هزاره های اسرائیل نزد تو جمع شوند.

If thou sound but once, the princes and the heads of the multitude of Israel shall come to thee.

۵ 5 و چون تیز آهنگ بنوازیدمحله هایی که به طرف مشرق جا دارند، کوچ بکنند.

But if the sound of the trumpets be longer, and with interruptions, they that are on the east side, shall first go forward.

۶ 6 و چون مرتبه دوم تیز آهنگ بنوازید، محله هایی که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ بجهت کوچ دادن ایشان تیز آهنگ بنوازند.

And at the second sounding and like noise of the trumpet, they who lie on the south side shall take up their tents. And after this manner shall the rest do, when the trumpets shall sound for a march.

۷ 7 و بجهت جمع کردن جماعت بنوازید، لیکن تیزآهنگ منوازید.

But when the people is to be gathered together, the sound of the trumpets shall be plain, and they shall not make a broken sound.

۸ 8 «و بنی هارون کهنه، کرناها را بنوازند. این برای شما در نسلهای شما فریضه ابدی باشد.

And the sons of Aaron the priest shall sound the trumpets: and this shall be an ordinance for ever in your generations.

۹ 9 وچون در زمین خود برای مقاتله با دشمنی که برشما تعدی می‌نمایند می‌روید، کرناها را تیزآهنگ بنوازید، پس به حضور یهوه خدای خودبیاد آورده خواهید شد، و از دشمنان خود نجات خواهید یافت.

If you go forth to war out of your land against the enemies that fight against you, you shall sound aloud with the trumpets, and there shall be a remembrance of you before the Lord your God, that you may be delivered out of the hands of your enemies.

۱۰ 10 و در روز شادی خود و درعیدها و در اول ماه های خود کرناها را برقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی خودبنوازید، تا برای شما به حضور خدای شمایادگاری باشد. من یهوه خدای شما هستم.»

If at any time you shall have a banquet, and on your festival days, and on the first days of your months, you shall sound the trumpets over the holocausts, and the sacrifices of peace offerings, that they may be to you for a remembrance of your God. I am the Lord your God.

۱۱ 11 و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر از بالای خیمه شهادت برداشته شد،

The second year, in the second month, the twentieth day of the month, the cloud was taken up from the tabernacle of the covenant.

۱۲ 12 وبنی‌اسرائیل به مراحل خود از صحرای سینا کوچ کردند، و ابر در صحرای فاران ساکن شد،

And the children of Israel marched by their troops from the desert of Sinai, and the cloud rested in the wilderness of Pharan.

۱۳ 13 وایشان اول به فرمان خداوند به واسطه موسی کوچ کردند.

And the first went forward according to the commandment of the Lord by the hand of Moses.

۱۴ 14 و علم محله بنی یهودا، اول با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او نحشون بن عمیناداب بود.

The sons of Juda by their troops: whose prince was Nahasson the son of Aminadab.

۱۵ 15 و بر فوج سبط بنی یساکار، نتنائیل بن صوغر.

In the tribe of the sons of Issachar, the prince was Nathanael the son of Suar.

۱۶ 16 و بر فوج سبط بنی زبولون، الیاب بن حیلون.

In the tribe of Zabulon, the prince was Eliab the son of Helon.

۱۷ 17 پس مسکن را پایین آوردند و بنی جرشون وبنی مراری که حاملان مسکن بودند، کوچ کردند.

And the tabernacle was taken down, and the sons of Gerson and Merari set forward, bearing it.

۱۸ 18 و علم محله روبین با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیصور بن شدیئور بود.

And the sons of Ruben also marched, by their troops and ranks, whose prince was Helisur the son of Sedeur.

۱۹ 19 و بر فوج سبط بنی شمعون، شلومیئیل بن صوریشدای.

And in the tribe of Simeon, the prince was Salamiel the son of Surisaddai.

۲۰ 20 و بر فوج سبط بنی جاد، الیاساف بن دعوئیل.

And in the tribe of Cad, the prince was Eliasaph the son of Duel.

۲۱ 21 پس قهاتیان که حاملان قدس بودند، کوچ کردند و پیش از رسیدن ایشان، آنها مسکن را برپاداشتند.

Then the Caathites also marched carrying the sanctuary. So long was the tabernacle carried, till they same to the place of setting it up.

۲۲ 22 پس علم محله بنی افرایم با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیشمع بن عمیهود بود.

The sons of Ephraim also moved their camp by their troops, in whose army the prince was Elisama the son of Ammiud.

۲۳ 23 و بر فوج سبط بنی منسی، جملیئیل بن فدهصور.

And in the tribe of the sons of Manasses, the prince was Gamaliel the son of Phadassur.

۲۴ 24 و بر فوج سبط بنی بنیامین، ابیدان بن جدعونی.

And in the tribe of Benjamin, the prince was Abidan the son of Gedeon.

۲۵ 25 پس علم محله بنی دان که موخر همه محله‌ها بود با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج اواخیعزر بن عمیشدای بود.

The last of all the camp marched the sons of Dan by their troops, in whose army the prince was Ahiezer the son of Ammisaddai.

۲۶ 26 و بر فوج سبطبنی اشیر، فجعیئیل بن عکران.

And in the tribe of the sons of Aser, the prince was Phegiel the son of Ochran.

۲۷ 27 و بر فوج سبطبنی نفتالی، اخیرع بن عینان.

And in the tribe of the sons of Nephtali, the prince was Ahira the son of Enan.

۲۸ 28 این بود مراحل بنی‌اسرائیل با افواج ایشان. پس کوچ کردند.

This was the order of the camps, and marches of the children of Israel by their troops, when they set forward.

۲۹ 29 و موسی به حوباب بن رعوئیل مدیانی که برادرزن موسی بود، گفت: «ما به مکانی که خداوند درباره آن گفته است که آن را به شماخواهم بخشید کوچ می‌کنیم، همراه ما بیا و بتواحسان خواهیم نمود، چونکه خداوند درباره اسرائیل نیکو گفته است.»

And Moses said to Hobab the son of Raguel the Madianite, his kinsman: We are going towards the place which the Lord will give us: come with us, that we may do thee good: for the Lord hath promised good things to Israel.

۳۰ 30 او وی را گفت: «نمی آیم، بلکه به زمین و به خاندان خود خواهم رفت.»

But he answered him: I will not go with thee, but I will return to my country, wherein I was born.

۳۱ 31 گفت: «ما را ترک مکن زیرا چونکه تو منازل ما را در صحرا می‌دانی، بجهت ما مثل چشم خواهی بود.

And he said: Do not leave us: for thou knowest in what places we should encamp in the wilderness, and thou shalt be our guide.

۳۲ 32 و اگر همراه ما بیایی، هر احسانی که خداوند بر ما بنماید، همان را بر تو خواهیم نمود.»

And if thou comest with us, we will give thee what is the best of the riches which the Lord shall deliver to us.

۳۳ 33 و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند، و تابوت عهد خداوند سفر سه روزه پیش روی ایشان رفت تا آرامگاهی برای ایشان بطلبد.

So they marched from the mount of the Lord three days’ journey, and the ark of the covenant of the Lord went before them, for three days providing a place for the camp.

۳۴ 34 و ابر خداوند در روز بالای سر ایشان بود، و وقتی که از لشکرگاه روانه می‌شدند.

The cloud also of the Lord was over them by day when they marched.

۳۵ 35 و چون تابوت روانه می‌شد، موسی می‌گفت: «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و مبغضانت از حضور تو منهزم گردند.»

And when the ark was lifted up, Moses said: Arise, O Lord, and let thy enemies be scattered, and let them that hate thee, flee from before thy face.

۳۶ 36 و چون فرود می‌آمد، می‌گفت: «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما.»

And when it was set down, he said: Return, O Lord, to the multitude of the host of Israel.