< متّی 15 >
آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: | ۱ 1 |
১অপৰং যিৰূশালম্নগৰীযাঃ কতিপযা অধ্যাপকাঃ ফিৰূশিনশ্চ যীশোঃ সমীপমাগত্য কথযামাসুঃ,
«چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز مینمایند، زیرا هرگاه نان میخورند دست خود رانمی شویند؟» | ۲ 2 |
২তৱ শিষ্যাঃ কিমৰ্থম্ অপ্ৰক্ষালিতকৰৈ ৰ্ভক্ষিৎৱা পৰম্পৰাগতং প্ৰাচীনানাং ৱ্যৱহাৰং লঙ্ৱন্তে?
او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ | ۳ 3 |
৩ততো যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, যূযং পৰম্পৰাগতাচাৰেণ কুত ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং লঙ্ৱধ্ৱে|
زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. | ۴ 4 |
৪ঈশ্ৱৰ ইত্যাজ্ঞাপযৎ, ৎৱং নিজপিতৰৌ সংমন্যেথাঃ, যেন চ নিজপিতৰৌ নিন্দ্যেতে, স নিশ্চিতং ম্ৰিযেত;
لیکن شمامی گویید هرکه پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیهای است، | ۵ 5 |
৫কিন্তু যূযং ৱদথ, যঃ স্ৱজনকং স্ৱজননীং ৱা ৱাক্যমিদং ৱদতি, যুৱাং মত্তো যল্লভেথে, তৎ ন্যৱিদ্যত,
و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نمودهاید. | ۶ 6 |
৬স নিজপিতৰৌ পুন ৰ্ন সংমংস্যতে| ইত্থং যূযং পৰম্পৰাগতেন স্ৱেষামাচাৰেণেশ্ৱৰীযাজ্ঞাং লুম্পথ|
ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: | ۷ 7 |
৭ৰে কপটিনঃ সৰ্ৱ্ৱে যিশযিযো যুষ্মানধি ভৱিষ্যদ্ৱচনান্যেতানি সম্যগ্ উক্তৱান্|
این قوم به زبانهای خود به من تقرب میجویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. | ۸ 8 |
৮ৱদনৈ ৰ্মনুজা এতে সমাযান্তি মদন্তিকং| তথাধৰৈ ৰ্মদীযঞ্চ মানং কুৰ্ৱ্ৱন্তি তে নৰাঃ|
پس عبادت مرا عبث میکنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم میدهند.» | ۹ 9 |
৯কিন্তু তেষাং মনো মত্তো ৱিদূৰএৱ তিষ্ঠতি| শিক্ষযন্তো ৱিধীন্ ন্ৰাজ্ঞা ভজন্তে মাং মুধৈৱ তে|
و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ | ۱۰ 10 |
১০ততো যীশু ৰ্লোকান্ আহূয প্ৰোক্তৱান্, যূযং শ্ৰুৎৱা বুধ্যধ্বং|
نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس میسازد بلکه آنچه از دهان بیرون میآید انسان را نجس میگرداند.» | ۱۱ 11 |
১১যন্মুখং প্ৰৱিশতি, তৎ মনুজম্ অমেধ্যং ন কৰোতি, কিন্তু যদাস্যাৎ নিৰ্গচ্ছতি, তদেৱ মানুষমমেধ্যী কৰোতী|
آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا میدانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» | ۱۲ 12 |
১২তদানীং শিষ্যা আগত্য তস্মৈ কথযাঞ্চক্ৰুঃ, এতাং কথাং শ্ৰুৎৱা ফিৰূশিনো ৱ্যৰজ্যন্ত, তৎ কিং ভৱতা জ্ঞাযতে?
او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. | ۱۳ 13 |
১৩স প্ৰত্যৱদৎ, মম স্ৱৰ্গস্থঃ পিতা যং কঞ্চিদঙ্কুৰং নাৰোপযৎ, স উৎপাৱ্দ্যতে|
ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. | ۱۴ 14 |
১৪তে তিষ্ঠন্তু, তে অন্ধমনুজানাম্ অন্ধমাৰ্গদৰ্শকা এৱ; যদ্যন্ধোঽন্ধং পন্থানং দৰ্শযতি, তৰ্হ্যুভৌ গৰ্ত্তে পততঃ|
پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» | ۱۵ 15 |
১৫তদা পিতৰস্তং প্ৰত্যৱদৎ, দৃষ্টান্তমিমমস্মান্ বোধযতু|
عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بیادراک هستید؟ | ۱۶ 16 |
১৬যীশুনা প্ৰোক্তং, যূযমদ্য যাৱৎ কিমবোধাঃ স্থ?
یا هنوز نیافتهاید که آنچه از دهان فرو میرود، داخل شکم میگردد ودر مبرز افکنده میشود؟ | ۱۷ 17 |
১৭কথামিমাং কিং ন বুধ্যধ্বে? যদাস্যং প্ৰেৱিশতি, তদ্ উদৰে পতন্ বহিৰ্নিৰ্যাতি,
لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر میگردد و این چیزها است که انسان را نجس میسازد. | ۱۸ 18 |
১৮কিন্ত্ৱাস্যাদ্ যন্নিৰ্যাতি, তদ্ অন্তঃকৰণাৎ নিৰ্যাতৎৱাৎ মনুজমমেধ্যং কৰোতি|
زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. | ۱۹ 19 |
১৯যতোঽন্তঃকৰণাৎ কুচিন্তা বধঃ পাৰদাৰিকতা ৱেশ্যাগমনং চৈৰ্য্যং মিথ্যাসাক্ষ্যম্ ঈশ্ৱৰনিন্দা চৈতানি সৰ্ৱ্ৱাণি নিৰ্য্যান্তি|
اینها است که انسان را نجس میسازد، لیکن خوردن بهدستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» | ۲۰ 20 |
২০এতানি মনুষ্যমপৱিত্ৰী কুৰ্ৱ্ৱন্তি কিন্ত্ৱপ্ৰক্ষালিতকৰেণ ভোজনং মনুজমমেধ্যং ন কৰোতি|
پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. | ۲۱ 21 |
২১অনন্তৰং যীশুস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায সোৰসীদোন্নগৰযোঃ সীমামুপতস্যৌ|
ناگاه زن کنعانیهای از آن حدود بیرون آمده، فریادکنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» | ۲۲ 22 |
২২তদা তৎসীমাতঃ কাচিৎ কিনানীযা যোষিদ্ আগত্য তমুচ্চৈৰুৱাচ, হে প্ৰভো দাযূদঃ সন্তান, মমৈকা দুহিতাস্তে সা ভূতগ্ৰস্তা সতী মহাক্লেশং প্ৰাপ্নোতি মম দযস্ৱ|
لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش میکند.» | ۲۳ 23 |
২৩কিন্তু যীশুস্তাং কিমপি নোক্তৱান্, ততঃ শিষ্যা আগত্য তং নিৱেদযামাসুঃ, এষা যোষিদ্ অস্মাকং পশ্চাদ্ উচ্চৈৰাহূযাগচ্ছতি, এনাং ৱিসৃজতু|
او در جواب گفت: «فرستاده نشدهام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» | ۲۴ 24 |
২৪তদা স প্ৰত্যৱদৎ, ইস্ৰাযেল্গোত্ৰস্য হাৰিতমেষান্ ৱিনা কস্যাপ্যন্যস্য সমীপং নাহং প্ৰেষিতোস্মি|
پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» | ۲۵ 25 |
২৫ততঃ সা নাৰীসমাগত্য তং প্ৰণম্য জগাদ, হে প্ৰভো মামুপকুৰু|
در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» | ۲۶ 26 |
২৬স উক্তৱান্, বালকানাং ভক্ষ্যমাদায সাৰমেযেভ্যো দানং নোচিতং|
عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش میخورند.» | ۲۷ 27 |
২৭তদা সা বভাষে, হে প্ৰভো, তৎ সত্যং, তথাপি প্ৰভো ৰ্ভঞ্চাদ্ যদুচ্ছিষ্টং পততি, তৎ সাৰমেযাঃ খাদন্তি|
آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. | ۲۸ 28 |
২৮ততো যীশুঃ প্ৰত্যৱদৎ, হে যোষিৎ, তৱ ৱিশ্ৱাসো মহান্ তস্মাৎ তৱ মনোভিলষিতং সিদ্য্যতু, তেন তস্যাঃ কন্যা তস্মিন্নেৱ দণ্ডে নিৰামযাভৱৎ|
عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. | ۲۹ 29 |
২৯অনন্তৰং যীশস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায গালীল্সাগৰস্য সন্নিধিমাগত্য ধৰাধৰমাৰুহ্য তত্ৰোপৱিৱেশ|
و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، | ۳۰ 30 |
৩০পশ্চাৎ জননিৱহো বহূন্ খঞ্চান্ধমূকশুষ্ককৰমানুষান্ আদায যীশোঃ সমীপমাগত্য তচ্চৰণান্তিকে স্থাপযামাসুঃ, ততঃ সা তান্ নিৰামযান্ অকৰোৎ|
بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. | ۳۱ 31 |
৩১ইত্থং মূকা ৱাক্যং ৱদন্তি, শুষ্ককৰাঃ স্ৱাস্থ্যমাযান্তি, পঙ্গৱো গচ্ছন্তি, অন্ধা ৱীক্ষন্তে, ইতি ৱিলোক্য লোকা ৱিস্মযং মন্যমানা ইস্ৰাযেল ঈশ্ৱৰং ধন্যং বভাষিৰে|
عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من میباشند و هیچچیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» | ۳۲ 32 |
৩২তদানীং যীশুঃ স্ৱশিষ্যান্ আহূয গদিতৱান্, এতজ্জননিৱহেষু মম দযা জাযতে, এতে দিনত্ৰযং মযা সাকং সন্তি, এষাং ভক্ষ্যৱস্তু চ কঞ্চিদপি নাস্তি, তস্মাদহমেতানকৃতাহাৰান্ ন ৱিস্ৰক্ষ্যামি, তথাৎৱে ৱৰ্ত্মমধ্যে ক্লাম্যেষুঃ|
شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» | ۳۳ 33 |
৩৩তদা শিষ্যা ঊচুঃ, এতস্মিন্ প্ৰান্তৰমধ্য এতাৱতো মৰ্ত্যান্ তৰ্পযিতুং ৱযং কুত্ৰ পূপান্ প্ৰাপ্স্যামঃ?
عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» | ۳۴ 34 |
৩৪যীশুৰপৃচ্ছৎ, যুষ্মাকং নিকটে কতি পূপা আসতে? ত ঊচুঃ, সপ্তপূপা অল্পাঃ ক্ষুদ্ৰমীনাশ্চ সন্তি|
پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. | ۳۵ 35 |
৩৫তদানীং স লোকনিৱহং ভূমাৱুপৱেষ্টুম্ আদিশ্য
و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. | ۳۶ 36 |
৩৬তান্ সপ্তপূপান্ মীনাংশ্চ গৃহ্লন্ ঈশ্ৱৰীযগুণান্ অনূদ্য ভংক্ত্ৱা শিষ্যেভ্যো দদৌ, শিষ্যা লোকেভ্যো দদুঃ|
و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقیمانده هفت زنبیل پربرداشتند. | ۳۷ 37 |
৩৭ততঃ সৰ্ৱ্ৱে ভুক্ত্ৱা তৃপ্তৱন্তঃ; তদৱশিষ্টভক্ষ্যেণ সপ্তডলকান্ পৰিপূৰ্য্য সংজগৃহুঃ|
و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. | ۳۸ 38 |
৩৮তে ভোক্তাৰো যোষিতো বালকাংশ্চ ৱিহায প্ৰাযেণ চতুঃসহস্ৰাণি পুৰুষা আসন্|
پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. | ۳۹ 39 |
৩৯ততঃ পৰং স জননিৱহং ৱিসৃজ্য তৰিমাৰুহ্য মগ্দলাপ্ৰদেশং গতৱান্|