< متّی 15 >

آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: ۱ 1
অপৰং যিৰূশালম্নগৰীযাঃ কতিপযা অধ্যাপকাঃ ফিৰূশিনশ্চ যীশোঃ সমীপমাগত্য কথযামাসুঃ,
«چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز می‌نمایند، زیرا هرگاه نان می‌خورند دست خود رانمی شویند؟» ۲ 2
তৱ শিষ্যাঃ কিমৰ্থম্ অপ্ৰক্ষালিতকৰৈ ৰ্ভক্ষিৎৱা পৰম্পৰাগতং প্ৰাচীনানাং ৱ্যৱহাৰং লঙ্ৱন্তে?
او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ ۳ 3
ততো যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, যূযং পৰম্পৰাগতাচাৰেণ কুত ঈশ্ৱৰাজ্ঞাং লঙ্ৱধ্ৱে|
زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. ۴ 4
ঈশ্ৱৰ ইত্যাজ্ঞাপযৎ, ৎৱং নিজপিতৰৌ সংমন্যেথাঃ, যেন চ নিজপিতৰৌ নিন্দ্যেতে, স নিশ্চিতং ম্ৰিযেত;
لیکن شمامی گویید هر‌که پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیه‌ای است، ۵ 5
কিন্তু যূযং ৱদথ, যঃ স্ৱজনকং স্ৱজননীং ৱা ৱাক্যমিদং ৱদতি, যুৱাং মত্তো যল্লভেথে, তৎ ন্যৱিদ্যত,
و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نموده‌اید. ۶ 6
স নিজপিতৰৌ পুন ৰ্ন সংমংস্যতে| ইত্থং যূযং পৰম্পৰাগতেন স্ৱেষামাচাৰেণেশ্ৱৰীযাজ্ঞাং লুম্পথ|
‌ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: ۷ 7
ৰে কপটিনঃ সৰ্ৱ্ৱে যিশযিযো যুষ্মানধি ভৱিষ্যদ্ৱচনান্যেতানি সম্যগ্ উক্তৱান্|
این قوم به زبانهای خود به من تقرب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. ۸ 8
ৱদনৈ ৰ্মনুজা এতে সমাযান্তি মদন্তিকং| তথাধৰৈ ৰ্মদীযঞ্চ মানং কুৰ্ৱ্ৱন্তি তে নৰাঃ|
پس عبادت مرا عبث می‌کنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم می‌دهند.» ۹ 9
কিন্তু তেষাং মনো মত্তো ৱিদূৰএৱ তিষ্ঠতি| শিক্ষযন্তো ৱিধীন্ ন্ৰাজ্ঞা ভজন্তে মাং মুধৈৱ তে|
و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ ۱۰ 10
১০ততো যীশু ৰ্লোকান্ আহূয প্ৰোক্তৱান্, যূযং শ্ৰুৎৱা বুধ্যধ্বং|
نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.» ۱۱ 11
১১যন্মুখং প্ৰৱিশতি, তৎ মনুজম্ অমেধ্যং ন কৰোতি, কিন্তু যদাস্যাৎ নিৰ্গচ্ছতি, তদেৱ মানুষমমেধ্যী কৰোতী|
آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا می‌دانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» ۱۲ 12
১২তদানীং শিষ্যা আগত্য তস্মৈ কথযাঞ্চক্ৰুঃ, এতাং কথাং শ্ৰুৎৱা ফিৰূশিনো ৱ্যৰজ্যন্ত, তৎ কিং ভৱতা জ্ঞাযতে?
او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. ۱۳ 13
১৩স প্ৰত্যৱদৎ, মম স্ৱৰ্গস্থঃ পিতা যং কঞ্চিদঙ্কুৰং নাৰোপযৎ, স উৎপাৱ্দ্যতে|
ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. ۱۴ 14
১৪তে তিষ্ঠন্তু, তে অন্ধমনুজানাম্ অন্ধমাৰ্গদৰ্শকা এৱ; যদ্যন্ধোঽন্ধং পন্থানং দৰ্শযতি, তৰ্হ্যুভৌ গৰ্ত্তে পততঃ|
پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» ۱۵ 15
১৫তদা পিতৰস্তং প্ৰত্যৱদৎ, দৃষ্টান্তমিমমস্মান্ বোধযতু|
عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بی‌ادراک هستید؟ ۱۶ 16
১৬যীশুনা প্ৰোক্তং, যূযমদ্য যাৱৎ কিমবোধাঃ স্থ?
یا هنوز نیافته‌اید که آنچه از دهان فرو می‌رود، داخل شکم می‌گردد ودر مبرز افکنده می‌شود؟ ۱۷ 17
১৭কথামিমাং কিং ন বুধ্যধ্বে? যদাস্যং প্ৰেৱিশতি, তদ্ উদৰে পতন্ বহিৰ্নিৰ্যাতি,
لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد. ۱۸ 18
১৮কিন্ত্ৱাস্যাদ্ যন্নিৰ্যাতি, তদ্ অন্তঃকৰণাৎ নিৰ্যাতৎৱাৎ মনুজমমেধ্যং কৰোতি|
زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. ۱۹ 19
১৯যতোঽন্তঃকৰণাৎ কুচিন্তা বধঃ পাৰদাৰিকতা ৱেশ্যাগমনং চৈৰ্য্যং মিথ্যাসাক্ষ্যম্ ঈশ্ৱৰনিন্দা চৈতানি সৰ্ৱ্ৱাণি নিৰ্য্যান্তি|
اینها است که انسان را نجس می‌سازد، لیکن خوردن به‌دستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» ۲۰ 20
২০এতানি মনুষ্যমপৱিত্ৰী কুৰ্ৱ্ৱন্তি কিন্ত্ৱপ্ৰক্ষালিতকৰেণ ভোজনং মনুজমমেধ্যং ন কৰোতি|
پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. ۲۱ 21
২১অনন্তৰং যীশুস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায সোৰসীদোন্নগৰযোঃ সীমামুপতস্যৌ|
ناگاه زن کنعانیه‌ای از آن حدود بیرون آمده، فریاد‌کنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» ۲۲ 22
২২তদা তৎসীমাতঃ কাচিৎ কিনানীযা যোষিদ্ আগত্য তমুচ্চৈৰুৱাচ, হে প্ৰভো দাযূদঃ সন্তান, মমৈকা দুহিতাস্তে সা ভূতগ্ৰস্তা সতী মহাক্লেশং প্ৰাপ্নোতি মম দযস্ৱ|
لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش می‌کند.» ۲۳ 23
২৩কিন্তু যীশুস্তাং কিমপি নোক্তৱান্, ততঃ শিষ্যা আগত্য তং নিৱেদযামাসুঃ, এষা যোষিদ্ অস্মাকং পশ্চাদ্ উচ্চৈৰাহূযাগচ্ছতি, এনাং ৱিসৃজতু|
او در جواب گفت: «فرستاده نشده‌ام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» ۲۴ 24
২৪তদা স প্ৰত্যৱদৎ, ইস্ৰাযেল্গোত্ৰস্য হাৰিতমেষান্ ৱিনা কস্যাপ্যন্যস্য সমীপং নাহং প্ৰেষিতোস্মি|
پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» ۲۵ 25
২৫ততঃ সা নাৰীসমাগত্য তং প্ৰণম্য জগাদ, হে প্ৰভো মামুপকুৰু|
در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» ۲۶ 26
২৬স উক্তৱান্, বালকানাং ভক্ষ্যমাদায সাৰমেযেভ্যো দানং নোচিতং|
عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش می‌خورند.» ۲۷ 27
২৭তদা সা বভাষে, হে প্ৰভো, তৎ সত্যং, তথাপি প্ৰভো ৰ্ভঞ্চাদ্ যদুচ্ছিষ্টং পততি, তৎ সাৰমেযাঃ খাদন্তি|
آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. ۲۸ 28
২৮ততো যীশুঃ প্ৰত্যৱদৎ, হে যোষিৎ, তৱ ৱিশ্ৱাসো মহান্ তস্মাৎ তৱ মনোভিলষিতং সিদ্য্যতু, তেন তস্যাঃ কন্যা তস্মিন্নেৱ দণ্ডে নিৰামযাভৱৎ|
عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. ۲۹ 29
২৯অনন্তৰং যীশস্তস্মাৎ স্থানাৎ প্ৰস্থায গালীল্সাগৰস্য সন্নিধিমাগত্য ধৰাধৰমাৰুহ্য তত্ৰোপৱিৱেশ|
و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، ۳۰ 30
৩০পশ্চাৎ জননিৱহো বহূন্ খঞ্চান্ধমূকশুষ্ককৰমানুষান্ আদায যীশোঃ সমীপমাগত্য তচ্চৰণান্তিকে স্থাপযামাসুঃ, ততঃ সা তান্ নিৰামযান্ অকৰোৎ|
بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. ۳۱ 31
৩১ইত্থং মূকা ৱাক্যং ৱদন্তি, শুষ্ককৰাঃ স্ৱাস্থ্যমাযান্তি, পঙ্গৱো গচ্ছন্তি, অন্ধা ৱীক্ষন্তে, ইতি ৱিলোক্য লোকা ৱিস্মযং মন্যমানা ইস্ৰাযেল ঈশ্ৱৰং ধন্যং বভাষিৰে|
عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من می‌باشند و هیچ‌چیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» ۳۲ 32
৩২তদানীং যীশুঃ স্ৱশিষ্যান্ আহূয গদিতৱান্, এতজ্জননিৱহেষু মম দযা জাযতে, এতে দিনত্ৰযং মযা সাকং সন্তি, এষাং ভক্ষ্যৱস্তু চ কঞ্চিদপি নাস্তি, তস্মাদহমেতানকৃতাহাৰান্ ন ৱিস্ৰক্ষ্যামি, তথাৎৱে ৱৰ্ত্মমধ্যে ক্লাম্যেষুঃ|
شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» ۳۳ 33
৩৩তদা শিষ্যা ঊচুঃ, এতস্মিন্ প্ৰান্তৰমধ্য এতাৱতো মৰ্ত্যান্ তৰ্পযিতুং ৱযং কুত্ৰ পূপান্ প্ৰাপ্স্যামঃ?
عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» ۳۴ 34
৩৪যীশুৰপৃচ্ছৎ, যুষ্মাকং নিকটে কতি পূপা আসতে? ত ঊচুঃ, সপ্তপূপা অল্পাঃ ক্ষুদ্ৰমীনাশ্চ সন্তি|
پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. ۳۵ 35
৩৫তদানীং স লোকনিৱহং ভূমাৱুপৱেষ্টুম্ আদিশ্য
و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. ۳۶ 36
৩৬তান্ সপ্তপূপান্ মীনাংশ্চ গৃহ্লন্ ঈশ্ৱৰীযগুণান্ অনূদ্য ভংক্ত্ৱা শিষ্যেভ্যো দদৌ, শিষ্যা লোকেভ্যো দদুঃ|
و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقی‌مانده هفت زنبیل پربرداشتند. ۳۷ 37
৩৭ততঃ সৰ্ৱ্ৱে ভুক্ত্ৱা তৃপ্তৱন্তঃ; তদৱশিষ্টভক্ষ্যেণ সপ্তডলকান্ পৰিপূৰ্য্য সংজগৃহুঃ|
و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. ۳۸ 38
৩৮তে ভোক্তাৰো যোষিতো বালকাংশ্চ ৱিহায প্ৰাযেণ চতুঃসহস্ৰাণি পুৰুষা আসন্|
پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. ۳۹ 39
৩৯ততঃ পৰং স জননিৱহং ৱিসৃজ্য তৰিমাৰুহ্য মগ্দলাপ্ৰদেশং গতৱান্|

< متّی 15 >