< متّی 15 >

آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: ۱ 1
Alors des Scribes et des Pharisiens venus de Jérusalem s'approchèrent de Jésus, et lui dirent:
«چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز می‌نمایند، زیرا هرگاه نان می‌خورند دست خود رانمی شویند؟» ۲ 2
" Pourquoi vos disciples transgressent-ils la tradition des anciens? Car ils ne se lavent pas les mains lorsqu'ils prennent leur repas. "
او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ ۳ 3
Il leur répondit: " Et vous, pourquoi transgressez-vous le commandement de Dieu par votre tradition?
زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. ۴ 4
Car Dieu a dit: Honore ton père et ta mère; et: Quiconque maudira son père ou sa mère, qu'il soit puni de mort.
لیکن شمامی گویید هر‌که پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیه‌ای است، ۵ 5
Mais vous, vous dites: Quiconque dit à son père ou à sa mère: Ce dont j'aurais pu vous assister, j'en ait fait offrande, —
و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نموده‌اید. ۶ 6
n'a pas besoin d'honorer autrement son père ou sa mère. Et vous mettez ainsi à néant le commandement de Dieu par votre tradition.
‌ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: ۷ 7
Hypocrites, Isaïe a bien prophétisé de vous quand il a dit:
این قوم به زبانهای خود به من تقرب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. ۸ 8
Ce peuple m'honore des lèvres, mais son cœur est loin de moi.
پس عبادت مرا عبث می‌کنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم می‌دهند.» ۹ 9
C'est en vain qu'ils m'honorent, en donnant des préceptes qui ne sont que des commandements venant des hommes. "
و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ ۱۰ 10
Puis, ayant fait approcher la foule, il leur dit: " Écoutez et comprenez.
نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.» ۱۱ 11
Ce n'est pas ce qui entre dans la bouche qui souille l'homme; mais ce qui sort de la bouche, voilà ce qui souille l'homme. "
آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا می‌دانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» ۱۲ 12
Alors ses disciples venant à lui, lui dirent: " Savez-vous que les Pharisiens, en entendant cette parole, se sont scandalisés? "
او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. ۱۳ 13
Il répondit: " Toute plante que n'a pas plantée mon Père céleste, sera arrachée.
ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. ۱۴ 14
Laissez-les; ce sont des aveugles qui conduisent des aveugles. Or, si un aveugle conduit un aveugle, ils tomberont tous deux dans la fosse. "
پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» ۱۵ 15
Pierre, prenant la parole, lui dit: " Expliquez-nous cette parabole. "
عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بی‌ادراک هستید؟ ۱۶ 16
Jésus répondit: " Êtes-vous encore, vous aussi, sans intelligence?
یا هنوز نیافته‌اید که آنچه از دهان فرو می‌رود، داخل شکم می‌گردد ودر مبرز افکنده می‌شود؟ ۱۷ 17
Ne comprenez-vous pas que tout ce qui entre dans la bouche va au ventre, et est rejeté au lieu secret?
لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد. ۱۸ 18
Mais ce qui sort de la bouche vient du cœur, et c'est là ce qui souille l'homme.
زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. ۱۹ 19
Car c'est du cœur que viennent les mauvaises pensées, les meurtres, les adultères, les impudicités, les vols, les faux témoignages, les paroles injurieuses.
اینها است که انسان را نجس می‌سازد، لیکن خوردن به‌دستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» ۲۰ 20
Voilà ce qui souille l'homme; mais manger sans s'être lavé les mains, cela ne souille point l'homme. "
پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. ۲۱ 21
Jésus étant parti de là, se retira du côté de Tyr et de Sidon.
ناگاه زن کنعانیه‌ای از آن حدود بیرون آمده، فریاد‌کنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» ۲۲ 22
Et voilà qu'une femme cananéenne, de ce pays-là, sortit en criant à haute voix: " Ayez pitié de moi, Seigneur, fils de David; ma fille est cruellement tourmentée par le démon. "
لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش می‌کند.» ۲۳ 23
Jésus ne lui répondit pas un mot. Alors ses disciples, s'étant approchés, le prièrent en disant: " Renvoyez-la, car elle nous poursuit de ses cris. "
او در جواب گفت: «فرستاده نشده‌ام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» ۲۴ 24
Il répondit: " Je n'ai été envoyé qu'aux brebis perdues de la maison d'Israël. "
پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» ۲۵ 25
Mais cette femme vint se prosterner devant lui, en disant: " Seigneur, secourez-moi. "
در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» ۲۶ 26
Il répondit: " Il n'est pas bien de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens. "
عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش می‌خورند.» ۲۷ 27
" Il est vrai, Seigneur, dit-elle; mais les petits chiens mangent au moins les miettes qui tombent de la table de leur maître. "
آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. ۲۸ 28
Alors Jésus lui dit: " O femme, votre foi est grande: qu'il vous soit fait selon votre désir. " Et sa fille fut guérie à l'heure même.
عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. ۲۹ 29
Jésus quitta ces lieux et vint près de la mer de Galilée. Étant monté sur la montagne, il s'y assit.
و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، ۳۰ 30
Et de grandes troupes de gens s'approchèrent de lui, ayant avec eux des boiteux, des aveugles, des sourds-muets, des estropiés et beaucoup d'autres malades. Ils les mirent à ses pieds, et il les guérit;
بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. ۳۱ 31
de sorte que la multitude était dans l'admiration, en voyant les muets parler, les estropiés guéris, les boiteux marcher, les aveugles voir, et elle glorifiait le Dieu d'Israël.
عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من می‌باشند و هیچ‌چیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» ۳۲ 32
Cependant Jésus, ayant appelé ses disciples, leur dit: " J'ai compassion de cette foule; car voilà déjà trois jours qu'ils restent près de moi, et ils n'ont rien à manger. Je ne veux pas les renvoyer à jeun, de peur que les forces ne leur manquent en chemin. "
شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» ۳۳ 33
Les disciples lui dirent: " Où trouver dans un désert assez de pains pour rassasier une si grande foule? "
عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» ۳۴ 34
Jésus leur demanda: " Combien avez-vous de pains? " " Sept, lui dirent-ils, et quelques petits poissons. "
پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. ۳۵ 35
Alors il fit asseoir la foule par terre,
و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. ۳۶ 36
prit les sept pains et les poissons, et, ayant rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples, et ceux-ci au peuple.
و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقی‌مانده هفت زنبیل پربرداشتند. ۳۷ 37
Tous mangèrent et furent rassasiés, et des morceaux qui restaient, on emporta sept corbeilles pleines.
و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. ۳۸ 38
Or le nombre de ceux qui avaient mangé s'élevait à quatre mille, sans compter les femmes et les enfants.
پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. ۳۹ 39
Après avoir renvoyé le peuple, Jésus monta dans la barque et vint dans le pays de Magédan.

< متّی 15 >