< لوقا 24 >
پس در روز اول هفته هنگام سپیده صبح، حنوطی را که درست کرده بودندبا خود برداشته بهسر قبرآمدند و بعضی دیگران همراه ایشان. | ۱ 1 |
А у први дан недељни дођоше врло рано на гроб, и донесоше мирисе што приправише, и неке друге жене с њима;
و سنگ را از سر قبر غلطانیده دیدند. | ۲ 2 |
Али нађоше камен одваљен од гроба.
چون داخل شدند، جسد خداوند عیسی را نیافتند | ۳ 3 |
И ушавши не нађоше тело Господа Исуса.
و واقع شد هنگامی که ایشان از این امر متحیر بودند که ناگاه دو مرد در لباس درخشنده نزد ایشان بایستادند. | ۴ 4 |
И кад се оне чуђаху томе, гле, два човека сташе пред њима у сјајним хаљинама;
و چون ترسان شده سرهای خود را به سوی زمین افکنده بودند، به ایشان گفتند: «چرا زنده را از میان مردگان میطلبید؟ | ۵ 5 |
А кад се оне уплашише и оборише лица к земљи, рекоше им: Што тражите Живога међу мртвима?
در اینجا نیست، بلکه برخاسته است. به یاد آورید که چگونه وقتی که در جلیل بود شمارا خبر داده، | ۶ 6 |
Није овде; него устаде; опомените се како вам каза кад беше још у Галилеји,
گفت ضروری است که پسر انسان بهدست مردم گناهکار تسلیم شده مصلوب گرددو روز سوم برخیزد.» | ۷ 7 |
Говорећи да Син човечији треба да се преда у руке људи грешника и да се разапне и трећи дан да устане.
پس سخنان او را بهخاطرآوردند. | ۸ 8 |
И опоменуше се речи Његових.
و از سر قبر برگشته، آن یازده و دیگران را ازهمه این امور مطلع ساختند. | ۹ 9 |
И вративши се од гроба јавише све ово једанаесторици и свима осталим.
و مریم مجدلیه ویونا و مریم مادر یعقوب و دیگر رفقای ایشان بودند که رسولان را از این چیزها مطلع ساختند. | ۱۰ 10 |
А то беше Магдалина Марија и Јована и Марија Јаковљева и остале с њима које казаше ово апостолима.
لیکن سخنان زنان را هذیان پنداشته باورنکردند. | ۱۱ 11 |
И њима се учинише њихове речи као лаж, и не вероваше им.
اما پطرس برخاسته، دوان دوان به سوی قبر رفت و خم شده کفن را تنها گذاشته دیدو از این ماجرا در عجب شده به خانه خود رفت. | ۱۲ 12 |
А Петар уставши отрча ка гробу, и наткучивши се виде саме хаљине где леже, и отиде чудећи се у себи шта би.
و اینک در همان روز دو نفر از ایشان میرفتند به سوی قریهای که از اورشلیم به مسافت، شصت تیر پرتاب دور بود و عمواس نام داشت. | ۱۳ 13 |
И гле, двојица од њих иђаху у онај дан у село које беше далеко од Јерусалима шездесет потркалишта и зваше се Емаус.
و با یک دیگر از تمام این وقایع گفتگومی کردند. | ۱۴ 14 |
А они говораху међу собом о свима овим догађајима.
و چون ایشان در مکالمه و مباحثه میبودند، ناگاه خود عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد. | ۱۵ 15 |
И кад се они разговараху и запиткиваху један другог, и Исус приближи се, и иђаше с њима.
ولی چشمان ایشان بسته شد تا اورا نشناسند. | ۱۶ 16 |
А очи им се држаху да Га не познаше.
او به ایشان گفت: «چه حرفها است که با یکدیگر میزنید و راه را به کدورت میپیمایید؟» | ۱۷ 17 |
А Он им рече: Какав је то разговор који имате међу собом идући, и што сте невесели?
یکی که کلیوپاس نام داشت درجواب وی گفت: «مگر تو در اورشلیم غریب وتنها هستی و از آنچه در این ایام در اینجا واقع شدواقف نیستی؟» | ۱۸ 18 |
А један, по имену Клеопа, одговарајући рече Му: Зар си ти један од црквара у Јерусалиму који ниси чуо шта је у њему било ових дана?
به ایشان گفت: «چه چیزاست؟» گفتندش: «درباره عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در فعل و قول در حضورخدا و تمام قوم، | ۱۹ 19 |
И рече им: Шта? А они Му рекоше: За Исуса Назарећанина, који беше пророк, силан у делу и у речи пред Богом и пред свим народом;
و چگونه روسای کهنه وحکام ما او را به فتوای قتل سپردند و او رامصلوب ساختند. | ۲۰ 20 |
Како Га предадоше главари свештенички и кнезови наши те се осуди на смрт, и разапеше Га?
اما ما امیدوار بودیم که همین است آنکه میباید اسرائیل را نجات دهد وعلاوه بر این همه، امروز از وقوع این امور روزسوم است، | ۲۱ 21 |
А ми се надасмо да је Он Онај који ће избавити Израиља; али сврх свега тога ово је данас трећи дан како то би.
و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که بامدادان نزد قبر رفتند، | ۲۲ 22 |
А уплашише нас и жене неке од наших које су биле рано на гробу,
وجسد او را نیافته آمدند و گفتند که فرشتگان را دررویا دیدیم که گفتند او زنده شده است. | ۲۳ 23 |
И не нашавши тела његовог дођоше говорећи да су им се анђели јавили који су казали да је Он жив.
وجمعی از رفقای ما بهسر قبر رفته، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند لیکن او را ندیدند.» | ۲۴ 24 |
И идоше једни од наших на гроб, и нађоше тако као што и жене казаше, али Њега не видеше.
او به ایشان گفت: «ای بیفهمان وسست دلان از ایمان آوردن به انچه انبیا گفتهاند. | ۲۵ 25 |
И Он им рече: О безумни и спорог срца за веровање свега што говорише пророци!
آیا نمی بایست که مسیح این زحمات را بیند تابه جلال خود برسد؟» | ۲۶ 26 |
Није ли то требало да Христос претрпи и да уђе у славу своју?
پس از موسی و سایرانبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود. | ۲۷ 27 |
И почевши од Мојсија и од свих пророка казиваше им шта је за Њега у свему писму.
و چون به آن دهی که عازم آن بودندرسیدند، او قصد نمود که دورتر رود. | ۲۸ 28 |
И приближише се к селу у које иђаху, и Он чињаше се да хоће даље да иде.
و ایشان الحاح کرده، گفتند که «با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده.» پس داخل گشته با ایشان توقف نمود. | ۲۹ 29 |
И они Га устављаху говорећи: Остани с нама, јер је дан нагао, и близу је ноћ. И уђе с њима да ноћи.
و چون با ایشان نشسته بود نان را گرفته برکت داد و پاره کرده به ایشان داد. | ۳۰ 30 |
И кад сеђаше с њима за трпезом, узе хлеб и благословивши преломи га и даде им.
که ناگاه چشمانشان باز شده، او راشناختند و در ساعت از ایشان غایب شد. | ۳۱ 31 |
Тада се њима отворише очи и познаше Га. И Њега нестаде.
پس با یکدیگر گفتند: «آیا دل در درون مانمی سوخت، وقتی که در راه با ما تکلم مینمود وکتب را بجهت ما تفسیر میکرد؟» | ۳۲ 32 |
И они говораху један другом: Не гораше ли наше срце у нама кад нам говораше путем и кад нам казиваше писмо?
و در آن ساعت برخاسته به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده | ۳۳ 33 |
И уставши онај час, вратише се у Јерусалим, и нађоше у скупу једанаесторицу и који беху с њима,
می گفتند: «خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.» | ۳۴ 34 |
Који говораху: Заиста устаде Господ, и јави се Симону.
و آن دو نفر نیز ازسرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند. | ۳۵ 35 |
И они казаше шта би на путу, и како Га познаше кад преломи хлеб.
و ایشان در این گفتگو میبودند که ناگاه عیسی خود در میان ایشان ایستاده، به ایشان گفت: «سلام بر شما باد.» | ۳۶ 36 |
А кад они ово говораху, и сам Исус стаде међу њима, и рече им: Мир вам.
اما ایشان لرزان وترسان شده گمان بردند که روحی میبینند. | ۳۷ 37 |
А они се уплашише, и поплашени будући, мишљаху да виде духа.
به ایشان گفت: «چرا مضطرب شدید و برای چه دردلهای شما شبهات روی میدهد؟ | ۳۸ 38 |
И рече им: Шта се плашите? И зашто такве мисли улазе у срца ваша?
دستها وپایهایم را ملاحظه کنید که من خود هستم و دست بر من گذارده ببینید، زیرا که روح گوشت واستخوان ندارد، چنانکه مینگرید که در من است.» | ۳۹ 39 |
Видите руке моје и ноге моје: ја сам главом; опипајте ме и видите; јер дух тела и костију нема као што видите да ја имам.
این را گفت و دستها و پایهای خود رابدیشان نشان داد. | ۴۰ 40 |
И ово рекавши показа им руке и ноге.
و چون ایشان هنوز ازخوشی تصدیق نکرده، در عجب مانده بودند، به ایشان گفت: «چیز خوراکی در اینجا دارید؟» | ۴۱ 41 |
А док они још не вероваху од радости и чуђаху се рече им: Имате ли овде шта за јело?
پس قدری از ماهی بریان و از شانه عسل به وی دادند. | ۴۲ 42 |
А они Му даше комад рибе печене, и меда у саћу.
پس آن را گرفته پیش ایشان بخورد. | ۴۳ 43 |
И узевши изједе пред њима.
و به ایشان گفت: «همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه درتورات موسی و صحف انبیا و زبور درباره من مکتوب است به انجام رسد.» | ۴۴ 44 |
И рече им: Ово су речи које сам вам говорио још док сам био с вама, да све треба да се сврши шта је за мене написано у закону Мојсијевом и у пророцима и у псалмима.
و در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند. | ۴۵ 45 |
Тада им отвори ум да разумеју писмо.
و به ایشان گفت: «بر همین منوال مکتوب است وبدینطور سزاوار بود که مسیح زحمت کشد و روزسوم از مردگان برخیزد. | ۴۶ 46 |
И рече им: Тако је писано, и тако је требало да Христос пострада и да устане из мртвих трећи дан;
و از اورشلیم شروع کرده، موعظه به توبه و آمرزش گناهان در همه امتها به نام او کرده شود. | ۴۷ 47 |
И да се проповеда покајање у име Његово и опроштење греха по свим народима почевши од Јерусалима.
و شما شاهد بر این امور هستید. | ۴۸ 48 |
А ви сте сведоци овоме.
و اینک، من موعود پدر خود را برشما میفرستم. پس شما در شهر اورشلیم بمانیدتا وقتی که به قوت از اعلی آراسته شوید.» | ۴۹ 49 |
И гле, ја ћу послати обећање Оца свог на вас; а ви седите у граду јерусалимском док се не обучете у силу с висине.
پس ایشان را بیرون از شهر تا بیت عنیا بردو دستهای خود را بلند کرده، ایشان را برکت داد. | ۵۰ 50 |
И изведе их напоље до Витаније, и подигнувши руке своје благослови их.
و چنین شد که در حین برکت دادن ایشان، ازایشان جدا گشته، به سوی آسمان بالا برده شد. | ۵۱ 51 |
И кад их благосиљаше, одступи од њих, и узношаше се на небо.
پس او را پرستش کرده، با خوشی عظیم به سوی اورشلیم برگشتند. | ۵۲ 52 |
И они Му су поклонише, и вратише се у Јерусалим с великом радошћу.
و پیوسته درهیکل مانده، خدا را حمد و سپاس میگفتند. آمین. | ۵۳ 53 |
И беху једнако у цркви хвалећи и благосиљајући Бога. Амин.