لوقا 22
| و چون عید فطیر که به فصح معروف است نزدیک شد، | ۱ 1 |
Men de usyrede brøds høitid, som kalles påske, var nær;
| روسای کهنه وکاتبان مترصد می‌بودند که چگونه او را به قتل رسانند، زیرا که از قوم ترسیدند. | ۲ 2 |
og yppersteprestene og de skriftlærde søkte råd til å få ryddet ham av veien; for de fryktet for folket.
| اما شیطان در یهودای مسمی به اسخریوطی که از‌جمله آن دوازده بود داخل گشت، | ۳ 3 |
Men Satan fór inn i Judas med tilnavnet Iskariot, som var en av de tolv,
| و اورفته با روسای کهنه و سرداران سپاه گفتگو کرد که چگونه او را به ایشان تسلیم کند. | ۴ 4 |
og han gikk bort og talte med yppersteprestene og høvedsmennene om hvorledes han skulde forråde ham til dem.
| ایشان شادشده با او عهد بستند که نقدی به وی دهند. | ۵ 5 |
Og de blev glade, og lovte å gi ham penger,
| و اوقبول کرده در صدد فرصتی برآمد که اورا درنهانی از مردم به ایشان تسلیم کند. | ۶ 6 |
og han gav sitt tilsagn og søkte leilighet til å forråde ham til dem uten opstyr.
| اما چون روز فطیر که در آن می‌بایست فصح را ذبح کنند رسید، | ۷ 7 |
Så kom de usyrede brøds dag, da påskelammet skulde slaktes.
| پطرس و یوحنا را فرستاده، گفت: «بروید و فصح را بجهت ما آماده کنید تابخوریم.» | ۸ 8 |
Og han sendte Peter og Johannes avsted og sa: Gå bort og gjør i stand påskelammet for oss, så vi kan ete det!
| به وی گفتند: «در کجا می‌خواهی مهیا کنیم؟» | ۹ 9 |
De sa til ham: Hvor vil du vi skal gjøre det i stand?
| ایشان را گفت: «اینک هنگامی که داخل شهر شوید، شخصی با سبوی آب به شمابرمی خورد. به خانه‌ای که او درآید، از عقب وی بروید، | ۱۰ 10 |
Han sa til dem: Se, når I kommer inn i byen, skal det møte eder en mann som bærer en krukke vann; følg ham til det hus hvor han går inn,
| و به صاحب‌خانه گویید، استاد تو را می گوید مهمانخانه کجا است تا در آن فصح را باشاگردان خود بخورم. | ۱۱ 11 |
og si til husbonden: Mesteren sier til dig: Hvor er det herberge der jeg kan ete påskelammet med mine disipler?
| او بالاخانه‌ای بزرگ ومفروش به شما نشان خواهد داد در آنجا مهیاسازید.» | ۱۲ 12 |
Så skal han vise eder en stor sal med benker og hynder; der skal I gjøre det i stand.
| پس رفته چنانکه به ایشان گفته بودیافتند و فصح را آماده کردند. | ۱۳ 13 |
De gikk da avsted, og fant det så som han hadde sagt dem; og de gjorde i stand påskelammet.
| و چون وقت رسید با دوازده رسول بنشست. | ۱۴ 14 |
Og da timen kom, satte han sig til bords, og apostlene med ham.
| و به ایشان گفت: «اشتیاق بی‌نهایت داشتم که پیش از زحمت دیدنم، این فصح را باشما بخورم. | ۱۵ 15 |
Og han sa til dem: Jeg har hjertelig lengtet efter å ete dette påskelam med eder før jeg lider;
| زیرا به شما می‌گویم از این دیگرنمی خورم تا وقتی که در ملکوت خدا تمام شود.» | ۱۶ 16 |
for jeg sier eder: Jeg skal aldri mere ete det før det er blitt fullkommet i Guds rike.
| پس پیاله‌ای گرفته، شکر نمود و گفت: «این رابگیرید و در میان خود تقسیم کنید. | ۱۷ 17 |
Og han tok en kalk, takket og sa: Ta dette og del det mellem eder!
| زیرا به شما می‌گویم که تا ملکوت خدا نیاید، از میوه مودیگر نخواهم نوشید.» | ۱۸ 18 |
For jeg sier eder: Fra nu av skal jeg aldri mere drikke av vintreets frukt før Guds rike er kommet.
| و نان را گرفته، شکرنمود و پاره کرده، به ایشان داد و گفت: «این است جسد من که برای شما داده می‌شود، این را به یادمن به‌جا آرید.» | ۱۹ 19 |
Og han tok et brød, takket og brøt det, gav dem og sa: Dette er mitt legeme, som gis for eder; gjør dette til minne om mig!
| و همچنین بعد از شام پیاله راگرفت و گفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من که برای شما ریخته می‌شود. | ۲۰ 20 |
Likeså kalken, efterat de hadde ett, og sa: Denne kalk er den nye pakt i mitt blod, som utgydes for eder.
| لیکن اینک دست آن کسی‌که مرا تسلیم می‌کند با من در سفره است. | ۲۱ 21 |
Men se, hans hånd som forråder mig, er med mig over bordet.
| زیرا که پسر انسان برحسب آنچه مقدراست، می‌رود لیکن وای بر آن کسی‌که او را تسلیم کند.» | ۲۲ 22 |
For Menneskesønnen går vel bort, som bestemt er; men ve det menneske ved hvem han blir forrådt!
| آنگاه از یکدیگر شروع کردند به پرسیدن که کدام‌یک از ایشان باشد که این کار بکند؟ | ۲۳ 23 |
De begynte da å spørre hverandre om hvem av dem det vel kunde være som skulde gjøre denne gjerning.
| و در میان ایشان نزاعی نیز افتاد که کدام‌یک ازایشان بزرگتر می‌باشد؟ | ۲۴ 24 |
Det blev også en trette mellem dem om hvem av dem skulde gjelde for å være størst.
| آنگاه به ایشان گفت: «سلاطین امت‌ها بر ایشان سروری می‌کنند وحکام خود را ولی‌نعمت می‌خوانند. | ۲۵ 25 |
Da sa han til dem: Kongene hersker over sine folk, og de som bruker makt over dem, kalles deres velgjørere.
| لیکن شماچنین مباشید، بلکه بزرگتر از شما مثل کوچکترباشد و پیشوا چون خادم. | ۲۶ 26 |
Så er det ikke med eder; men den største blandt eder skal være som den yngste, og den øverste som den som tjener.
| زیرا کدام‌یک بزرگتراست آنکه به غذا نشیند یا آنکه خدمت کند آیانیست آنکه نشسته است؟ لیکن من در میان شماچون خادم هستم. | ۲۷ 27 |
For hvem er størst, den som sitter til bords, eller den som tjener? Er det ikke den som sitter til bords? Men jeg er som en tjener iblandt eder.
| و شما کسانی می‌باشید که در امتحانهای من با من به‌سر بردید. | ۲۸ 28 |
Men I er de som har holdt ut hos mig i mine prøvelser,
| و من ملکوتی برای شما قرار می‌دهم چنانکه پدرم برای من مقرر فرمود. | ۲۹ 29 |
og jeg tilsier eder riket, likesom min Fader har tilsagt mig det,
| تا در ملکوت من از خوان من بخورید و بنوشید و بر کرسیها نشسته بردوازده سبط اسرائیل داوری کنید.» | ۳۰ 30 |
så I skal ete og drikke ved mitt bord i mitt rike, og sitte på troner og dømme Israels tolv stammer.
| پس خداوند گفت: «ای شمعون، ای شمعون، اینک شیطان خواست شما را چون گندم غربال کند، | ۳۱ 31 |
Simon! Simon! se, Satan krevde å få eder i sin vold for å sikte eder som hvete;
| لیکن من برای تو دعا کردم تاایمانت تلف نشود و هنگامی که تو بازگشت کنی برادران خود را استوار نما.» | ۳۲ 32 |
men jeg bad for dig at din tro ikke måtte svikte, og når du engang omvender dig, da styrk dine brødre!
| به وی گفت: «ای خداوند حاضرم که با تو بروم حتی در زندان و درموت.» | ۳۳ 33 |
Men han sa til ham: Herre! med dig er jeg rede til å gå både i fengsel og i død.
| گفت: «تو را می‌گویم‌ای پطرس امروزخروس بانگ نزده باشد که سه مرتبه انکار خواهی کرد که مرا نمی شناسی.» | ۳۴ 34 |
Da sa han: Jeg sier dig, Peter: Hanen skal ikke gale idag før du tre ganger har nektet at du kjenner mig.
| و به ایشان گفت: «هنگامی که شما را بی‌کیسه و توشه‌دان و کفش فرستادم به هیچ‌چیز محتاج شدید؟» گفتند هیچ. | ۳۵ 35 |
Og han sa til dem: Da jeg sendte eder ut uten pung og skreppe og sko, fattedes eder da noget? De sa: Nei, intet.
| پس به ایشان گفت: «لیکن الان هر‌که کیسه دارد، آن را بردارد و همچنین توشه‌دان را و کسی‌که شمشیر ندارد جامه خود را فروخته آن رابخرد. | ۳۶ 36 |
Han sa da til dem: Men nu skal den som har pung, ta den med, likeså skreppe, og den som ikke har sverd, han selge sin kappe og kjøpe sig et!
| زیرا به شما می‌گویم که این نوشته در من می‌باید به انجام رسید، یعنی با گناهکاران محسوب شد زیرا هر‌چه در خصوص من است، انقضا دارد. | ۳۷ 37 |
For jeg sier eder at dette som er skrevet, må opfylles på mig, dette ord: Og han blev regnet blandt ugjerningsmenn; for det som er sagt om mig, er til ende.
| گفتند: «ای خداوند اینک دوشمشیر.» به ایشان گفت: «کافی است.» | ۳۸ 38 |
Da sa de: Herre! se, her er to sverd. Men han sa til dem: Det er nok.
| و برحسب عادت بیرون شده به کوه زیتون رفت و شاگردانش از عقب او رفتند. | ۳۹ 39 |
Og han gikk ut og vandret efter sedvane til Oljeberget; men hans disipler fulgte og med ham.
| و چون به آن موضع رسید، به ایشان گفت: «دعا کنید تا درامتحان نیفتید.» | ۴۰ 40 |
Og da han kom til stedet, sa han til dem: Bed at I ikke må komme i fristelse!
| و او از ایشان به مسافت پرتاپ سنگی دور شده، به زانو درآمد و دعا کرده، گفت: | ۴۱ 41 |
Og han slet sig fra dem så lang som et stenkast, og falt på kne, bad og sa:
| «ای پدر اگر بخواهی این پیاله را از من بگردان، لیکن نه به خواهش من بلکه به اراده تو.» | ۴۲ 42 |
Fader! om du vil, da la denne kalk gå mig forbi! Dog, skje ikke min vilje, men din!
| وفرشته‌ای از آسمان بر او ظاهر شده او را تقویت می‌نمود. | ۴۳ 43 |
Og en engel fra himmelen åpenbarte sig for ham og styrket ham.
| پس به مجاهده افتاده به سعی بلیغتردعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین می‌ریخت. | ۴۴ 44 |
Og han kom i dødsangst og bad enda heftigere, og hans sved blev som blodsdråper, som falt ned på jorden.
| پس از دعا برخاسته نزدشاگردان خود آمده ایشان را از حزن در خواب یافت. | ۴۵ 45 |
Så stod han op fra bønnen og kom til sine disipler og fant dem sovende av bedrøvelse,
| به ایشان گفت: «برای چه در خواب هستید؟ برخاسته دعا کنید تا در امتحان نیفتید.» | ۴۶ 46 |
og han sa til dem: Hvorfor sover I? Stå op og bed at I ikke må komme i fristelse!
| و سخن هنوز بر زبانش بود که ناگاه جمعی آمدند و یکی از آن دوازده که یهودا نام داشت بردیگران سبقت جسته نزد عیسی آمد تا او راببوسد. | ۴۷ 47 |
Mens han ennu talte, se, da kom en flokk, og han som hette Judas, en av de tolv, gikk foran dem og trådte nær til Jesus for å kysse ham.
| و عیسی بدو گفت: «ای یهودا آیا به بوسه پسر انسان را تسلیم می‌کنی؟» | ۴۸ 48 |
Men Jesus sa til ham: Judas! forråder du Menneskesønnen med et kyss?
| رفقایش چون دیدند که چه می‌شود عرض کردند خداوندابه شمشیر بزنیم. | ۴۹ 49 |
Da nu de som var om ham, så hvad som vilde skje, sa de: Herre! skal vi slå til med sverd?
| و یکی از ایشان، غلام رئیس کهنه را زده، گوش راست او را از تن جدا کرد. | ۵۰ 50 |
Og en av dem slo til yppersteprestens tjener og hugg det høire øre av ham.
| عیسی متوجه شده گفت: «تا به این بگذارید.» وگوش او را لمس نموده، شفا داد. | ۵۱ 51 |
Men Jesus svarte og sa: La dem bare gå så vidt! Og han rørte ved hans øre og lægte ham.
| پس عیسی به روسای کهنه و سرداران سپاه هیکل و مشایخی که نزد او آمده بودند گفت: «گویا بر دزد با شمشیرها و چوبها بیرون آمدید. | ۵۲ 52 |
Og Jesus sa til yppersteprestene og høvedsmennene over tempel-vakten og de eldste som var kommet imot ham: I er gått ut som mot en røver med sverd og stokker;
| وقتی که هر روزه در هیکل با شما می‌بودم دست بر من دراز نکردید، لیکن این است ساعت شما و قدرت ظلمت.» | ۵۳ 53 |
da jeg daglig var hos eder i templet, rakte I ikke eders hender ut mot mig. Men dette er eders time og mørkets makt.
| پس او را گرفته بردند و به‌سرای رئیس کهنه آوردند و پطرس از دور از عقب می‌آمد. | ۵۴ 54 |
Da de nu hadde grepet ham, drog de avsted med ham og førte ham inn i yppersteprestens hus; og Peter fulgte langt bakefter.
| و چون در میان ایوان آتش افروخته گردش نشسته بودند، پطرس در میان ایشان بنشست. | ۵۵ 55 |
De hadde tendt en ild midt i gårdsrummet og satt der sammen, og Peter satt midt iblandt dem.
| آنگاه کنیزکی چون او را در روشنی آتش نشسته دید بر او چشم دوخته گفت: «این شخص هم با او می‌بود.» | ۵۶ 56 |
Men en tjenestepike fikk se ham sitte mot lyset, og stirret på ham og sa: Også denne var med ham.
| او وی را انکار کرده گفت: «ای زن او را نمی شناسم.» | ۵۷ 57 |
Men han fornektet ham og sa: Jeg kjenner ham ikke, kvinne!
| بعد از زمانی دیگری او را دیده گفت: «تو از اینها هستی.» پطرس گفت: «ای مرد، من نیستم.» | ۵۸ 58 |
Litt efter fikk en annen se ham og sa: Du er også en av dem. Men Peter sa: Menneske! jeg er ikke det.
| و چون تخمین یک ساعت گذشت یکی دیگر با تاکیدگفت: «بلاشک این شخص از رفقای او است زیراکه جلیلی هم هست.» | ۵۹ 59 |
Og omkring én time efter stadfestet en annen det og sa: Sannelig, også denne var med ham; han er jo en galileer.
| پطرس گفت: «ای مردنمی دانم چه می‌گویی؟» در همان ساعت که این رامی گفت خروس بانگ زد. | ۶۰ 60 |
Men Peter sa: Menneske! jeg forstår ikke hvad det er du mener! Og straks, mens han ennu talte, gol hanen.
| آنگاه خداوندروگردانیده به پطرس نظر افکند پس پطرس آن کلامی را که خداوند به وی گفته بود به‌خاطرآورد که قبل از بانگ زدن خروس سه مرتبه مراانکار خواهی کرد. | ۶۱ 61 |
Og Herren vendte sig og så på Peter; og Peter kom Herrens ord i hu, hvorledes han hadde sagt til ham: Før hanen galer idag, skal du fornekte mig tre ganger.
| پس پطرس بیرون رفته زارزار بگریست. | ۶۲ 62 |
Og han gikk ut og gråt bitterlig.
| و کسانی که عیسی را گرفته بودند، او راتازیانه زده استهزا نمودند. | ۶۳ 63 |
Og mennene som holdt Jesus, spottet ham og slo ham,
| و چشم او را بسته طپانچه بر رویش زدند و از وی سوال کرده، گفتند: «نبوت کن که تو را زده است؟» | ۶۴ 64 |
og de kastet et klæde over ham og spurte ham og sa: Spå nu: Hvem var det som slo dig?
| و بسیارکفر دیگر به وی گفتند. | ۶۵ 65 |
Og mange andre spottord talte de til ham.
| و چون روز شد اهل شورای قوم یعنی روسای کهنه و کاتبان فراهم آمده در مجلس خوداو را آورده، | ۶۶ 66 |
Da det nu blev dag, samledes folkets eldste og yppersteprestene og de skriftlærde, og de førte ham frem i sitt rådsmøte
| گفتند: «اگر تو مسیح هستی به مابگو: «او به ایشان گفت: «اگر به شما گویم مراتصدیق نخواهید کرد. | ۶۷ 67 |
og sa: Er du Messias, da si oss det! Men han sa til dem: Om jeg sier eder det, tror I det ikke;
| و اگر از شما سوال کنم جواب نمی دهید و مرا رها نمی کنید. | ۶۸ 68 |
og om jeg spør, svarer I ikke.
| لیکن بعداز این پسر انسان به طرف راست قوت خداخواهد نشست.» | ۶۹ 69 |
Men fra nu av skal Menneskesønnen sitte ved Guds krafts høire hånd.
| همه گفتند: «پس تو پسر خداهستی؟» او به ایشان گفت: «شما می‌گویید که من هستم.» | ۷۰ 70 |
Da sa de alle: Er du da Guds Sønn? Han sa til dem: I sier det; jeg er det.
| گفتند: «دیگر ما را چه حاجت به شهادت است، زیرا خود از زبانش شنیدیم.» | ۷۱ 71 |
Da sa de: Hvad skal vi mere med vidnesbyrd? Vi har jo selv hørt det av hans munn.
