لوقا 21
| و نظر کرده دولتمندانی را دید که هدایای خود را در بیت‌المال می‌اندازند. | ۱ 1 |
| و بیوه‌زنی فقیر را دید که دو فلس در آنجا انداخت. | ۲ 2 |
| پس گفت: «هرآینه به شمامی گویم این بیوه فقیر از جمیع آنها بیشترانداخت. | ۳ 3 |
| زیرا که همه ایشان از زیادتی خود درهدایای خدا انداختند، لیکن این زن از احتیاج خود تمامی معیشت خویش را انداخت. | ۴ 4 |
| و چون بعضی ذکر هیکل می‌کردند که به سنگهای خوب و هدایا آراسته شده است گفت: | ۵ 5 |
| «ایامی می‌آید که از این چیزهایی که می‌بینید، سنگی بر سنگی گذارده نشود، مگر اینکه به زیرافکنده خواهد شد. | ۶ 6 |
| و از او سوال نموده، گفتند: «ای استاد پس این امور کی واقع می‌شود وعلامت نزدیک شدن این وقایع چیست؟» | ۷ 7 |
| گفت: «احتیاط کنید که گمراه نشوید. زیرا که بسا به نام من آمده خواهند گفت که من هستم و وقت نزدیک است. پس از عقب ایشان مروید. | ۸ 8 |
| و چون اخبارجنگها و فسادها را بشنوید، مضطرب مشویدزیرا که وقوع این امور اول ضرور است لیکن انتهادر ساعت نیست.» | ۹ 9 |
| پس به ایشان گفت: «قومی با قومی ومملکتی با مملکتی مقاومت خواهند کرد. | ۱۰ 10 |
| وزلزله های عظیم در جایها و قحطیها و وباها پدیدو چیزهای هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد. | ۱۱ 11 |
| و قبل از این همه، بر شمادست اندازی خواهند کرد و جفا نموده شما را به کنایس و زندانها خواهند سپرد و در حضورسلاطین و حکام بجهت نام من خواهند برد. | ۱۲ 12 |
| واین برای شما به شهادت خواهد انجامید. | ۱۳ 13 |
| پس در دلهای خود قرار دهید که برای حجت آوردن، پیشتر اندیشه نکنید، | ۱۴ 14 |
| زیرا که من به شما زبانی وحکمتی خواهم داد که همه دشمنان شما با آن مقاومت و مباحثه نتوانند نمود. | ۱۵ 15 |
| و شما راوالدین و برادران و خویشان و دوستان تسلیم خواهند کرد و بعضی از شما را به قتل خواهندرسانید. | ۱۶ 16 |
| و جمیع مردم به جهت نام من شما رانفرت خواهند کرد. | ۱۷ 17 |
| ولکن مویی از سر شما گم نخواهد شد. | ۱۸ 18 |
| جانهای خود را به صبر دریابید. | ۱۹ 19 |
| «و چون بینید که اورشلیم به لشکرهامحاصره شده است آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است. | ۲۰ 20 |
| آنگاه هر‌که در یهودیه باشد، به کوهستان فرار کند و هر‌که در شهر باشد، بیرون رود و هر‌که در صحرا بود، داخل شهر نشود. | ۲۱ 21 |
| زیرا که همان است ایام انتقام، تا آنچه مکتوب است تمام شود. | ۲۲ 22 |
| لیکن وای بر آبستنان وشیردهندگان در آن ایام، زیرا تنگی سخت برروی زمین و غضب بر این قوم حادث خواهد شد. | ۲۳ 23 |
| و به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان جمیع امت‌ها به اسیری خواهند رفت و اورشلیم پایمال امت‌ها خواهد شد تا زمانهای امت‌ها به انجام رسد. | ۲۴ 24 |
| و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امت‌ها روی خواهد نمود به‌سبب شوریدن دریا وامواجش. | ۲۵ 25 |
| و دلهای مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که برربع مسکون ظاهرمی شود، زیرا قوات آسمان متزلزل خواهد شد. | ۲۶ 26 |
| و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر ابری سوار شده با قوت و جلال عظیم می‌آید. | ۲۷ 27 |
| «و چون ابتدای این چیزها بشود راست شده، سرهای خود را بلند کنید از آن جهت که خلاصی شما نزدیک است.» | ۲۸ 28 |
| و برای ایشان مثلی گفت که «درخت انجیر و سایر درختان راملاحظه نمایید، | ۲۹ 29 |
| که چون می‌بینید شکوفه می‌کند خود می‌دانید که تابستان نزدیک است. | ۳۰ 30 |
| و همچنین شما نیز چون بینید که این امور واقع می‌شود، بدانید که ملکوت خدا نزدیک شده است. | ۳۱ 31 |
| هرآینه به شما می‌گویم که تا جمیع این امور واقع نشود، این فرقه نخواهد گذشت. | ۳۲ 32 |
| آسمان و زمین زایل می‌شود لیکن سخنان من زایل نخواهد شد. | ۳۳ 33 |
| پس خود را حفظ کنید مبادا دلهای شما ازپرخوری و مستی و اندیشه های دنیوی، سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید. | ۳۴ 34 |
| زیرا که مثل دامی بر جمیع سکنه تمام روی زمین خواهد آمد. | ۳۵ 35 |
| پس در هر وقت دعا کرده، بیدار باشید تاشایسته آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضورپسر انسان بایستید.» | ۳۶ 36 |
| و روزها را در هیکل تعلیم می‌داد و شبها بیرون رفته، در کوه معروف به زیتون به‌سر می‌برد. | ۳۷ 37 |
| و هر بامداد قوم نزد وی در هیکل می‌شتافتند تا کلام او را بشنوند. | ۳۸ 38 |
