لوقا 20

۱ 1 روزی از آن روزها واقع شد هنگامی که او قوم را در هیکل تعلیم و بشارت می‌داد که روسا کهنه و کاتبان با مشایخ آمده،

Y sucedió uno de esos días, cuando enseñaba a la gente en el Templo y predicaba las buenas nuevas,

۲ 2 به وی گفتند: «به ما بگو که به چه قدرت این کارها رامی کنی و کیست که این قدرت را به تو داده است؟»

Que los principales sacerdotes y los escribas y los principales del pueblo se le acercaron y le dijeron: Déjanos en claro por qué autoridad haces estas cosas y quién te dio esta autoridad.

۳ 3 در جواب ایشان گفت: «من نیز از شماچیزی می‌پرسم. به من بگویید.

Y respondiendo él les dijo: Les haré una pregunta, y ¿me responden?

۴ 4 تعمید یحیی ازآسمان بود یا از مردم؟»

El bautismo de Juan, ¿era del cielo o de los hombres?

۵ 5 ایشان با خود اندیشیده، گفتند که اگر گوییم از آسمان، هرآینه گوید چرا به او ایمان نیاوردید؟

Y dijeron entre sí: Si decimos: Del cielo; él dirá: ¿Por qué no tienes fe en él?

۶ 6 و اگر گوییم از انسان، تمامی قوم ما را سنگسار کنند زیرا یقین می‌دارند که یحیی نبی است.»

Pero si decimos: De los hombres; el pueblo nos apedreará, porque están seguros de que Juan fue un profeta.

۷ 7 پس جواب دادند که «نمی دانیم از کجا بود.»

Y respondieron que no tenían idea de dónde venía.

۸ 8 عیسی به ایشان گفت: «من نیز شما را نمی گویم که این کارها را به چه قدرت به‌جا می‌آورم.»

Y Jesús dijo: Y yo tampoco les digo con qué autoridad hago estas cosas.

۹ 9 و این مثل را به مردم گفتن گرفت که «شخصی تاکستانی غرس کرد و به باغبانش سپرده مدت مدیدی سفر کرد.

Y le dio a la gente esta historia: un hombre hizo un huerto de viñedos y lo rento a algunos de los trabajadores del campo y se fue a otro país durante mucho tiempo.

۱۰ 10 و در موسم غلامی نزدباغبانان فرستاد تا از میوه باغ بدو سپارند. اماباغبانان او را زده، تهی‌دست بازگردانیدند.

Y en el momento correcto, envió un sirviente a los trabajadores para obtener parte del fruto de las viñas; pero los trabajadores le dieron golpes y lo enviaron sin nada.

۱۱ 11 پس غلامی دیگر روانه نمود. او را نیز تازیانه زده بی‌حرمت کرده، تهی‌دست بازگردانیدند.

Y envió otro siervo, y le dieron golpes del mismo modo, y le avergonzaron, y le enviaron sin nada.

۱۲ 12 و بازسومی فرستاد. او را نیز مجروح ساخته بیرون افکندند.

Y envió un tercero, y le hirieron y lo echaron fuera.

۱۳ 13 آنگاه صاحب باغ گفت چه کنم؟ پسرحبیب خود را می‌فرستم شاید چون او را بینند احترام خواهند نمود.

Y el señor de la viña dijo: ¿Qué he de hacer? Enviaré a mi querido hijo; ellos pueden darle respeto a él.

۱۴ 14 اما چون باغبانان او رادیدند، با خود تفکرکنان گفتند، این وارث می‌باشد، بیایید او را بکشیم تا میراث از آن ماگردد.

Pero cuando los obreros lo vieron, se dijeron unos a otros: Este es el que algún día será el dueño de la propiedad; vamos a matarlo y la herencia será nuestra.

۱۵ 15 در حال او را از باغ بیرون افکنده کشتند. پس صاحب باغ بدیشان چه خواهد کرد؟

Y echándolo fuera de la viña lo mataron. Ahora, ¿qué le hará el señor a estos obreros?

۱۶ 16 اوخواهد آمد و باغبانان را هلاک کرده باغ را به دیگران خواهد سپرد.» پس چون شنیدند گفتندحاشا.

Él vendrá y los destruirá y dará la viña a otros. Y cuando dijo esto, dijeron: “No sea así, Dios nos libre”.

۱۷ 17 به ایشان نظر افکنده گفت: «پس معنی‌این نوشته چیست، سنگی را که معماران ردکردند، همان سر زاویه شده است.

Pero él, mirándolos, dijo: ¿No está escrito en las Escrituras? La piedra que los constructores rechazaron, ¿la misma se ha convertido en la principal piedra del edificio?

۱۸ 18 و هر‌که برآن سنگ افتد خرد شود، اما اگر آن بر کسی بیفتداو را نرم خواهد ساخت؟»

Todos los que caigan sobre la piedra serán quebrantados, pero el hombre en quien la piedra caiga sera echo polvo.

۱۹ 19 آنگاه روسای کهنه و کاتبان خواستند که در همان ساعت او را گرفتارکنند. لیکن از قوم ترسیدند زیرا که دانستند که این مثل را درباره ایشان زده بود.

Y los principales sacerdotes y los escribas intentaron ponerle las manos encima en esa misma hora; y tenían miedo de la gente, porque vieron que él había dicho esta historia contra ellos.

۲۰ 20 و مراقب او بوده جاسوسان فرستادند که خود را صالح می‌نمودند تا سخنی از او گرفته، اورا به حکم و قدرت والی بسپارند.

Y lo vigilaron, y enviaron representantes secretos, que actuaban como parte de hombres buenos, para que pudieran obtener algo de sus palabras y hacerlo caer en una trampa, y así tener pretexto o causa para entregarlo al poder y autoridad del gobierno.

۲۱ 21 پس از اوسوال نموده گفتند: «ای استاد می‌دانیم که تو به راستی سخن می‌رانی و تعلیم می‌دهی و از کسی روداری نمی کنی، بلکه طریق خدا را به صدق می‌آموزی،

Y le hicieron una pregunta, diciendo: Maestro, estamos seguros de que tu enseñanza y tus palabras son correctas, y que no respetas la posición de un hombre, sino que estás enseñando el verdadero camino de Dios:

۲۲ 22 آیا بر ما جایز هست که جزیه به قیصر بدهیم یا نه؟»

¿Es correcto? para nosotros hacer el pago de impuestos a César o no?

۲۳ 23 او چون مکر ایشان را درک کرد، بدیشان گفت: «مرا برای چه امتحان می‌کنید؟

Pero él vio a través de su truco y les dijo, porque me tientan?

۲۴ 24 دیناری به من نشان دهید. صورت ورقمش از کیست؟ «ایشان در جواب گفتند: «از قیصر است.»

Déjame ver un centavo. ¿De quién es la imagen y el nombre? Y ellos dijeron: de César.

۲۵ 25 او به ایشان گفت: «پس مال قیصررا به قیصر رد کنید و مال خدا را به خدا.»

Y él dijo: Da al César lo que es de César, y a Dios lo que es de Dios.

۲۶ 26 پس چون نتوانستند او را به سخنی در نظر مردم ملزم سازند، از جواب او در عجب شده ساکت ماندند.

Y no pudieron sacar nada de estas palabras delante del pueblo; pero estaban maravillados de su respuesta, y no dijeron nada.

۲۷ 27 و بعضی از صدوقیان که منکر قیامت هستند، پیش آمده از وی سوال کرده،

Y algunos de los saduceos vinieron a él, los cuales dicen que no hay resurrección; y le dijeron,

۲۸ 28 گفتند: «ای استاد، موسی برای ما نوشته است که اگرکسی را برادری که زن داشته باشد بمیرد وبی اولاد فوت شود، باید برادرش آن زن را بگیردتا برای برادر خود نسلی آورد.

Maestro, Moisés dijo que si el hermano de un hombre llega a su fin, teniendo una esposa, pero no hijos, su hermano debe tomar la esposa, y obtener una familia para su hermano.

۲۹ 29 پس هفت برادربودند که اولی زن گرفته اولاد ناآورده، فوت شد.

Ahora bien, había siete hermanos, y el primero tenía una esposa y llegó a su fin, sin tener hijos;

۳۰ 30 بعد دومین آن زن را گرفته، او نیز بی‌اولاد بمرد.

Y el segundo;

۳۱ 31 پس سومین او را گرفت و همچنین تا هفتمین وهمه فرزند ناآورده، مردند.

Y el tercero la tomó; y de la misma manera, los siete, sin tener hijos, llegaron a su fin.

۳۲ 32 و بعد از همه، آن زن نیز وفات یافت.

Y por último, la mujer llegó a su fin.

۳۳ 33 پس در قیامت، زن کدام‌یک از ایشان خواهد بود، زیرا که هر هفت او راداشتند؟»

Cuando vuelvan de entre los muertos, ¿de quién será ella? porque los siete la tenían a ella.

۳۴ 34 عیسی در جواب ایشان گفت: «ابنای این عالم نکاح می‌کنند و نکاح کرده می‌شوند. (aiōn g165)

Y Jesús les dijo: Los hijos de este mundo se han casado y tienen esposo o esposa; (aiōn g165)

۳۵ 35 لیکن آنانی که مستحق رسیدن به آن عالم و به قیامت از مردگان شوند، نه نکاح می‌کنند و نه نکاح کرده می‌شوند. (aiōn g165)

Pero aquellos a quienes se les da la recompensa del mundo venidero, y que vuelven de los muertos, no tienen esposas o esposos, ni se darán en casamiento; (aiōn g165)

۳۶ 36 زیرا ممکن نیست که دیگربمیرند از آن جهت که مثل فرشتگان و پسران خدامی باشند، چونکه پسران قیامت هستند.

Y la muerte no tiene más poder sobre ellos, porque son iguales a los ángeles, y son hijos de Dios, siendo los hijos de resurrección.

۳۷ 37 و امااینکه مردگان برمی خیزند، موسی نیز در ذکر بوته نشان داد، چنانکه خداوند را خدای ابراهیم وخدای اسحاق و خدای یعقوب خواند.

Pero incluso Moisés dejó en claro que los muertos vuelven a la vida, diciendo, en la historia de la zarza que ardía: El Señor, el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob.

۳۸ 38 و حال آنکه خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است. زیرا همه نزد او زنده هستند.»

Ahora bien, él no es el Dios de los muertos, sino de los vivos, porque para Dios todos los hombres viven.

۳۹ 39 پس بعضی از کاتبان در جواب گفتند: «ای استاد. نیکوگفتی.»

Y algunos de los escribas, respondiendo a esto, dijeron: Maestro, tú has dicho bien.

۴۰ 40 و بعد از آن هیچ‌کس جرات آن نداشت که از وی سوالی کند.

Y tenían miedo de hacerle más preguntas.

۴۱ 41 پس به ایشان گفت: «چگونه می‌گویند که مسیح پسر داود است

Y él les dijo: ¿Por qué dicen que el Cristo es el hijo de David?

۴۲ 42 و خود داود در کتاب زبور می‌گوید، خداوند به خداوند من گفت به‌دست راست من بنشین

Porque David mismo dice en el libro de los Salmos: Dijo el Señor a mi Señor: Toma asiento a mi diestra,

۴۳ 43 تا دشمنان تو راپای انداز تو سازم؟

hasta que yo ponga como estrado de tus pies a todos tus enemigos.

۴۴ 44 پس چون داود او راخداوند می‌خواند چگونه پسر او می‌باشد؟»

David entonces le da el nombre de Señor, entonces ¿cómo es posible que él sea su hijo?

۴۵ 45 و چون تمامی قوم می‌شنیدند، به شاگردان خود گفت:

Y a oídos de todo el pueblo, dijo a sus discípulos:

۴۶ 46 «بپرهیزید از کاتبانی که خرامیدن در لباس دراز را می‌پسندند و سلام در بازارها وصدر کنایس و بالا نشستن در ضیافتها را دوست می‌دارند.

Apartaos de los escribas, cuya complacencia es andar con túnicas largas, y que les digan palabras de respeto en los mercados, y toma los asientos principales en las sinagogas y los primeros lugares en las fiestas;

۴۷ 47 و خانه های بیوه‌زنان را می‌بلعند ونماز را به ریاکاری طول می‌دهند. اینها عذاب شدیدتر خواهند یافت.»

Quienes toman la propiedad de las viudas y ante los ojos de los hombres hacen largas oraciones; recibirán un castigo mayor.

Jesus Preaches in the Synagogue