< لوقا 17 >

و شاگردان خود را گفت: «لابد است ازوقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی‌که باعث آنها شود. ۱ 1
And He said to the disciples, “It is impossible for the stumbling blocks not to come, but woe [to him] through whom they come;
او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد. ۲ 2
it is more profitable to him if a weighty millstone is put around his neck, and he has been cast into the sea, than that he may cause one of these little ones to stumble.
احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او راتنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش. ۳ 3
Take heed to yourselves, and if your brother may sin in regard to you, rebuke him, and if he may change his mind, forgive him,
و هرگاه درروزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه، برگشته به تو گوید توبه می‌کنم، او راببخش.» ۴ 4
and if seven times in the day he may sin against you, and seven times in the day may return to you, saying, I change my mind, you will forgive him.”
آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما رازیاد کن.» ۵ 5
And the apostles said to the LORD, “Add to us faith”;
خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، به این درخت افراغ می‌گفتیدکه کنده شده در دریا نشانده شود اطاعت شمامی کرد. ۶ 6
and the LORD said, “If you had faith as a grain of mustard, you would have said to this sycamine, Be uprooted, and be planted in the sea, and it would have obeyed you.
«اما کیست از شماکه غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید به وی گوید، بزودی بیا و بنشین. ۷ 7
But who is he of you—having a servant plowing or feeding—who, to him having come in out of the field, will say, Having come, recline at once?
بلکه آیا بدونمی گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمرخود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم وبعد از آن تو بخور و بیاشام؟ ۸ 8
But will not [rather] say to him, Prepare what I may dine, and having girded yourself around, minister to me, until I eat and drink, and after these things you will eat and drink?
آیا از آن غلام منت می‌کشد از آنکه حکمهای او را به‌جا آورد؟ گمان ندارم. ۹ 9
Does he have favor to that servant because he did the things directed? I think not.
همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مامور شده‌اید عمل کردید، گویید که غلامان بی‌منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود به‌جا آوردیم.» ۱۰ 10
So also you, when you may have done all the things directed you, say, We are unprofitable servants, because that which we owed to do we have done.”
و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرداز میانه سامره و جلیل می‌رفت. ۱۱ 11
And it came to pass, in His going on to Jerusalem, that He passed through the midst of Samaria and Galilee,
و چون به قریه‌ای داخل می‌شد ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده، ۱۲ 12
and He entering into a certain village, there ten leprous men met Him, who stood far off,
به آواز بلندگفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.» ۱۳ 13
and they lifted up the voice, saying, “Jesus, Master, deal kindly with us”;
اوبه ایشان نظر کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند. ۱۴ 14
and having seen [them], He said to them, “Having gone on, show yourselves to the priests”; and it came to pass, in their going, they were cleansed,
و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد. ۱۵ 15
and one of them having seen that he was healed turned back, glorifying God with a loud voice,
وپیش قدم او به روی در‌افتاده وی را شکر کرد. و اواز اهل سامره بود. ۱۶ 16
and he fell on [his] face at His feet, giving thanks to Him, and he was a Samaritan.
عیسی ملتفت شده گفت «آیا ده نفر طاهر نشدند، پس آن نه کجا شدند؟ ۱۷ 17
And Jesus answering said, “Were not the ten cleansed, and the nine—where?
آیا هیچ‌کس یافت نمی شود که برگشته خدا راتمجید کند جز این غریب؟» ۱۸ 18
There were none found who turned back to give glory to God, except this foreigner”;
و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.» ۱۹ 19
and He said to him, “Having risen, be going on, your faith has saved you.”
و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید. ۲۰ 20
And having been questioned by the Pharisees when the Kingdom of God comes, He answered them and said, “The Kingdom of God does not come with observation;
و نخواهندگفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.» ۲۱ 21
nor will they say, Behold, here; or, Behold, there; for behold, the Kingdom of God is within you.”
و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید ونخواهید دید. ۲۲ 22
And He said to His disciples, “Days will come when you will desire to see one of the days of the Son of Man and you will not behold [it];
و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید. ۲۳ 23
and they will say to you, Behold, here; or, Behold, there; you may not go away, nor follow;
زیرا چون برق که از یک جانب زیرآسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خودهمچنین خواهد بود. ۲۴ 24
for as the lightning is flashing out of one [part] under the sky [and] shines to the other [part] under the sky, so will the Son of Man also be in His day;
لیکن اول لازم است که اوزحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود. ۲۵ 25
and first it is necessary for Him to suffer many things, and to be rejected by this generation.
و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطوردر زمان پسر انسان نیز خواهد بود، ۲۶ 26
And as it came to pass in the days of Noah, so will it also be in the days of the Son of Man;
که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهرمی گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت. ۲۷ 27
they were eating, they were drinking, they were marrying, they were given in marriage, until the day that Noah entered into the Ark, and the flood came, and destroyed all;
وهمچنان‌که در ایام لوط شد که به خوردن وآشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند، ۲۸ 28
in like manner also, as it came to pass in the days of Lot; they were eating, they were drinking, they were buying, they were selling, they were planting, they were building;
تا روزی که چون لوط ازسدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان باریدو همه را هلاک ساخت. ۲۹ 29
and on the day Lot went forth from Sodom, He rained fire and brimstone from the sky, and destroyed all.
بر همین منوال خواهدبود در روزی که پسر انسان ظاهر شود. ۳۰ 30
According to these things it will be, in the day the Son of Man is revealed;
در آن روز هر‌که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه نزول نکند تا آنها را بردارد و کسی‌که در صحراباشد همچنین برنگردد. ۳۱ 31
in that day, he who will be on the housetop, and his vessels in the house, do not let him come down to take them away; and he in the field, in like manner, do not let him turn backward;
زن لوط را بیاد آورید. ۳۲ 32
remember the wife of Lot.
هر‌که خواهد جان خود را برهاند آن را هلاک خواهد کرد و هر‌که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت. ۳۳ 33
Whoever may seek to save his life, will lose it; and whoever may lose it, will preserve it.
به شما می‌گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد. ۳۴ 34
I say to you, in that night there will be two [men] on one bed: one will be taken, and the other will be left;
و دوزن که در یک جا دستاس کنند، یکی برداشته ودیگری واگذارده خواهد شد. ۳۵ 35
two [women] will be grinding at the same place together: one will be taken, and the other will be left;
و دونفر که درمزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.» ۳۶ 36
[[two [men] will be in the field: one will be taken, and the other left.”]]
در جواب وی گفتند: «کجا‌ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد درآنجا کرکسان جمع خواهند شد.» ۳۷ 37
And they answering say to Him, “Where, Lord?” And He said to them, “Where the body [is], there the eagles will be gathered together.”

< لوقا 17 >