لوقا 14
| و واقع شد که در روز سبت، به خانه یکی از روسای فریسیان برای غذاخوردن درآمد و ایشان مراقب او می‌بودند، | ۱ 1 |
Él entró en [la] casa de uno de los principales fariseos a comer pan un sábado. Ellos lo observaban detenidamente.
| واینک شخصی مستسقی پیش او بود، | ۲ 2 |
Entonces un hombre que era hidrópico estaba delante de Él.
| آنگاه عیسی ملتفت شده فقها و فریسیان را خطاب کرده، گفت: «آیا در روز سبت شفا دادن جایزاست؟» | ۳ 3 |
Y Jesús preguntó a los doctores de la Ley y a los fariseos: ¿Es lícito sanar en sábado o no?
| ایشان ساکت ماندند. پس آن مرد راگرفته، شفا داد و رها کرد. | ۴ 4 |
Pero ellos callaron. Lo tomó, lo sanó y lo despidió.
| و به ایشان روی آورده، گفت: «کیست از شما که الاغ یا گاوش روزسبت در چاهی افتد و فور آن را بیرون نیاورد؟» | ۵ 5 |
Les dijo: ¿A quién de ustedes se le cae un hijo o un buey en un pozo y no se apresura a sacarlo en sábado?
| پس در این امور از جواب وی عاجزماندند. | ۶ 6 |
Y no pudieron responderle.
| و برای مهمانان مثلی زد، چون ملاحظه فرمود که چگونه صدر مجلس را اختیارمی کردند. پس به ایشان گفت: | ۷ 7 |
Al ver que ellos escogían los puestos de honor, les narró una parábola:
| «چون کسی تو رابه عروسی دعوت کند، در صدر مجلس منشین، مبادا کسی بزرگتر از تو را هم وعده خواسته باشد. | ۸ 8 |
Cuando seas invitado a una fiesta de bodas, no te reclines en el puesto de honor, no sea que otro más honorable que tú sea invitado por él,
| پس آن کسی‌که تو و او را وعده خواسته بودبیاید و تو را گوید این کس را جای بده و تو باخجالت روی به صف نعال خواهی نهاد. | ۹ 9 |
y al llegar el que te invitó [a ti] y a él, te diga: Da lugar a éste, y entonces ocuparás avergonzado el último lugar.
| بلکه چون مهمان کسی باشی، رفته در پایین بنشین تاوقتی که میزبانت آید به تو گوید، ای دوست برترنشین آنگاه تو را در حضور مجلسیان عزت خواهد بود. | ۱۰ 10 |
Pero cuando seas invitado, reclínate en el último lugar, para que cuando llegue el que te invitó, te diga: Amigo, pasa más adelante. Entonces serás honrado delante de todos los que se reclinan contigo.
| زیرا هر‌که خود را بزرگ سازدذلیل گردد و هر‌که خویشتن را فرود آرد، سرافرازگردد.» | ۱۱ 11 |
Porque todo el que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido.
| پس به آن کسی‌که از او وعده خواسته بود نیز گفت: «وقتی که چاشت یا شام دهی دوستان یا برادران یا خویشان یا همسایگان دولتمند خود را دعوت مکن مبادا ایشان نیز تو رابخوانند و تو را عوض داده شود. | ۱۲ 12 |
Decía también al que lo invitó: Cuando ofrezcas una comida o una cena, no invites a tus amigos, hermanos, parientes, ni vecinos ricos, no sea que también ellos a su vez te inviten y tengas recompensa.
| بلکه چون ضیافت کنی، فقیران و لنگان و شلان و کوران رادعوت کن. | ۱۳ 13 |
Pero cuando hagas un banquete, invita a pobres, mancos, cojos, ciegos,
| که خجسته خواهی بود زیرا ندارندکه تو را عوض دهند و در قیامت عادلان، به توجزا عطا خواهد شد.» | ۱۴ 14 |
y serás inmensamente feliz, pues no tienen cómo retribuirte, pero te será recompensado en la resurrección de los justos.
| آنگاه یکی از مجلسیان چون این سخن راشنید گفت: «خوشابحال کسی‌که در ملکوت خداغذا خورد.» | ۱۵ 15 |
Al oírlo, uno de los reclinados le dijo: Inmensamente feliz cualquiera que coma pan en el reino de Dios.
| به وی گفت: «شخصی ضیافتی عظیم نمود و بسیاری را دعوت نمود. | ۱۶ 16 |
Él le contestó: Un hombre preparaba una gran cena e invitó a muchos.
| پس چون وقت شام رسید، غلام خود را فرستاد تادعوت‌شدگان را گوید، بیایید زیرا که الحال همه‌چیز حاضر است. | ۱۷ 17 |
A la hora de la cena envió a su esclavo a decir a los invitados: ¡Vengan, porque ya está preparada!
| لیکن همه به یک رای عذرخواهی آغاز کردند. اولی گفت: مزرعه‌ای خریدم و ناچار باید بروم آن را ببینم، از توخواهش دارم مرا معذور داری. | ۱۸ 18 |
Pero todos igualmente comenzaron a excusarse. El primero le dijo: Compré un campo y necesito ir a verlo. Te ruego que me disculpes.
| و دیگری گفت: پنج جفت گاو خریده‌ام، می‌روم تا آنها رابیازمایم، به تو التماس دارم مرا عفو نمایی. | ۱۹ 19 |
Otro dijo: Compré cinco yuntas de bueyes y voy a probarlas. Te ruego que me disculpes.
| سومی گفت: زنی گرفته‌ام و از این سبب نمی توانم بیایم. | ۲۰ 20 |
Y otro dijo: Me casé, y por esto no puedo ir.
| پس آن غلام آمده مولای خود را از این امور مطلع ساخت. آنگاه صاحب‌خانه غضب نموده به غلام خود فرمود: به بازارهاو کوچه های شهر بشتاب و فقیران و لنگان وشلان و کوران را در اینجا بیاور. | ۲۱ 21 |
Cuando el esclavo regresó, informó esto a su señor. Entonces el amo de casa se enojó y dijo a su esclavo: ¡Sal pronto por las calles y callejones de la ciudad y trae acá a los pobres, mancos, ciegos y cojos!
| پس غلام گفت: ای آقا آنچه فرمودی شد و هنوز جای باقی است. | ۲۲ 22 |
Luego el esclavo dijo: Señor, hice lo que ordenaste y aún hay lugar.
| پس آقا به غلام گفت: به راهها و مرزهابیرون رفته، مردم را به الحاح بیاور تا خانه من پرشود. | ۲۳ 23 |
Y el señor ordenó al esclavo: Vé por los caminos y senderos. Impúlsalos a entrar para que se llene mi casa.
| زیرا به شما می‌گویم هیچ‌یک از آنانی که دعوت شده بودند، شام مرا نخواهد چشید.» | ۲۴ 24 |
Porque les digo que ninguno de aquellos que fueron invitados probará mi cena.
| و هنگامی که جمعی کثیر همراه اومی رفتند، روی گردانیده بدیشان گفت: | ۲۵ 25 |
Iba con Él una gran multitud, y al dar la vuelta, les dijo:
| «اگرکسی نزد من آید و پدر، مادر و زن و اولاد وبرادران و خواهران، حتی جان خود را نیز دشمن ندارد، شاگرد من نمی تواند بود. | ۲۶ 26 |
Si alguno viene a Mí, y no aborrece a padre y madre, esposa e hijos, hermanos y hermanas, y aun su propia vida, no puede ser mi discípulo.
| و هر‌که صلیب خود را برندارد و از عقب من نیاید، نمی تواندشاگرد من گردد. | ۲۷ 27 |
Cualquiera que no levanta su cruz y me sigue, no puede ser mi discípulo.
| «زیرا کیست از شما که قصد بنای برجی داشته باشد و اول ننشیند تا برآورد خرج آن رابکند که آیا قوت تمام کردن آن دارد یا نه؟ | ۲۸ 28 |
Porque ¿quién de ustedes que quiere edificar una torre, no se sienta primero y calcula el costo, si tiene para terminarla?
| که مبادا چون بنیادش نهاد و قادر بر تمام کردنش نشد، هر‌که بیند تمسخرکنان گوید، | ۲۹ 29 |
No sea que, después de poner el cimiento, y no poder terminarla, todos los que observan comiencen a burlarse:
| این شخص عمارتی شروع کرده نتوانست به انجامش رساند. | ۳۰ 30 |
Este hombre comenzó a edificar, pero no pudo terminar.
| یا کدام پادشاه است که برای مقاتله باپادشاه دیگر برود، جز اینکه اول نشسته تامل نماید که آیا با ده هزار سپاه، قدرت مقاومت کسی را دارد که با بیست هزار لشکر بر وی می‌آید؟ | ۳۱ 31 |
¿O cuál rey que marcha a enfrentar en batalla a otro rey, no se sienta primero a planificar si es capaz de enfrentar con 10.000 al que viene contra él con 20.000?
| والا چون او هنوز دور است ایلچی‌ای فرستاده شروط صلح را ازاو درخواست کند. | ۳۲ 32 |
Y si no puede, cuando aún está lejos de él, le envía una delegación y solicita condiciones de paz.
| «پس همچنین هر یکی از شما که تمام مایملک خود را ترک نکند، نمی تواند شاگرد من شود. | ۳۳ 33 |
Así pues, cualquiera de ustedes que no se despoje de todas sus posesiones no puede ser mi discípulo.
| «نمک نیکو است ولی هرگاه نمک فاسدشد به چه چیز اصلاح پذیرد؟ | ۳۴ 34 |
Buena es la sal, pero si la sal se desvanece, ¿con qué será sazonada?
| نه برای زمین مصرفی دارد و نه برای مزبله، بلکه بیرونش می‌ریزند. آنکه گوش شنوا دارد بشنود.» | ۳۵ 35 |
Ni para una tierra, ni para una pila de abono es útil. La botan. El que tiene oídos para oír, escuche.
