لوقا 1

۱ 1 از آنجهت که بسیاری دست خود را درازکردند به سوی تالیف حکایت آن اموری که نزد ما به اتمام رسید،

Будући да многи почеше описивати догађаје који се испунише међу нама,

۲ 2 چنانچه آنانی که از ابتدانظارگان و خادمان کلام بودند به ما رسانیدند،

Као што нам предаше који испрва сами видеше и слуге речи бише:

۳ 3 من نیز مصلحت چنان دیدم که همه را من البدایه به تدقیق در‌پی رفته، به ترتیب به تو بنویسم‌ای تیوفلس عزیز،

Намислих и ја, испитавши све од почетка, по реду писати теби, честити Теофиле,

۴ 4 تا صحت آن کلامی که در آن تعلیم یافته‌ای دریابی.

Да познаш темељ оних речи којима си се научио.

۵ 5 در ایام هیرودیس پادشاه یهودیه، کاهنی زکریا نام از فرقه ابیا بود که زن او از دختران هارون بود و الیصابات نام داشت.

У време Ирода цара јудејског беше неки свештеник од реда Авијиног, по имену Зарија, и жена његова од племена Ароновог, по имену Јелисавета.

۶ 6 و هر دو در حضورخدا صالح و به جمیع احکام و فرایض خداوند، بی‌عیب سالک بودند.

А беху обоје праведни пред Богом, и живљаху у свему по заповестима и уредбама Господњим без мане.

۷ 7 و ایشان را فرزندی نبودزیرا که الیصابات نازاد بود و هر دو دیرینه سال بودند.

И не имаху деце; јер Јелисавета беше нероткиња, и беху обоје већ стари.

۸ 8 و واقع شد که چون به نوبت فرقه خود درحضور خدا کهانت می‌کرد،

И догоди се, кад он служаше по свом реду пред Богом,

۹ 9 حسب عادت کهانت، نوبت او شد که به قدس خداوند درآمده، بخور بسوزاند.

Да по обичају свештенства дође на њега да изиђе у цркву Господњу да кади.

۱۰ 10 و در وقت بخور، تمام جماعت قوم بیرون عبادت می‌کردند.

И све мноштво народа беше напољу и мољаше се Богу у време кађења.

۱۱ 11 ناگاه فرشته خداوند به طرف راست مذبح بخور ایستاده، بر وی ظاهر گشت.

А њему се показа анђео Господњи који стајаше с десне стране олтара кадионог.

۱۲ 12 چون زکریااو را دید، در حیرت افتاده، ترس بر او مستولی شد.

И кад га виде Зарија уплаши се и страх нападе на њ.

۱۳ 13 فرشته بدو گفت: «ای زکریا ترسان مباش، زیرا که دعای تو مستجاب گردیده است وزوجه ات الیصابات برای تو پسری خواهد زاییدو او را یحیی خواهی نامید.

А анђео рече му: Не бој се, Зарија; јер је услишена твоја молитва: и жена твоја Јелисавета родиће ти сина, и надени му име Јован.

۱۴ 14 و تو را خوشی وشادی رخ خواهد نمود و بسیاری از ولادت اومسرور خواهند شد.

И биће теби радост и весеље, и многи ће се обрадовати његовом рођењу.

۱۵ 15 زیرا که در حضورخداوند بزرگ خواهد بود و شراب و مسکری نخواهد نوشید و از شکم مادر خود، پر ازروح‌القدس خواهد بود.

Јер ће бити велики пред Богом, и неће пити вино ни сикер; и напуниће се Духа Светог још у утроби матере своје;

۱۶ 16 و بسیاری ازبنی‌اسرائیل را، به سوی خداوند خدای ایشان خواهد برگردانید.

И многе ће синове Израиљеве обратити ка Господу Богу њиховом;

۱۷ 17 و او به روح و قوت الیاس پیش روی وی خواهد خرامید، تا دلهای پدران رابه طرف پسران و نافرمانان را به حکمت عادلان بگرداند تا قومی مستعد برای خدا مهیا سازد.»

И он ће напред доћи пред Њим у духу и сили Илијиној да обрати срца отаца к деци и невернике к мудрости праведника, и да приправи Господу народ готов.

۱۸ 18 زکریا به فرشته گفت: «این را چگونه بدانم وحال آنکه من پیر هستم و زوجه‌ام دیرینه سال است؟»

И рече Зарија анђелу: По чему ћу ја то познати? Јер сам стар и жена је моја временита.

۱۹ 19 فرشته در جواب وی گفت: «من جبرائیل هستم که در حضور خدا می‌ایستم وفرستاده شدم تا به تو سخن گویم و از این امور تورا مژده دهم.

И одговарајући анђео рече му: Ја сам Гаврило што стојим пред Богом, и послан сам да говорим с тобом и да ти јавим ову радост.

۲۰ 20 و الحال تا این امور واقع نگردد، گنگ شده یارای حرف زدن نخواهی داشت، زیراسخن های مرا که در وقت خود به وقوع خواهدپیوست، باور نکردی.»

И ево, онемећеш и нећеш моћи говорити до оног дана док се то не збуде; јер ниси веровао мојим речима које ће се збити у своје време.

۲۱ 21 و جماعت منتظر زکریامی بودند و از طول توقف او در قدس متعجب شدند.

И народ чекаше Зарију, и чуђаху се што се забави у цркви.

۲۲ 22 اما چون بیرون آمده نتوانست با ایشان حرف زند، پس فهمیدند که در قدس رویایی دیده است، پس به سوی ایشان اشاره می‌کرد و ساکت ماند.

А изишавши не могаше да им говори; и разумеше да му се нешто утворило у цркви; и он намигиваше им; и оста нем.

۲۳ 23 و چون ایام خدمت او به اتمام رسید، به خانه خود رفت.

И кад се навршише дани његове службе отиде кући својој.

۲۴ 24 و بعد از آن روزها، زن او الیصابات حامله شده، مدت پنج ماه خود را پنهان نمود و گفت:

А после ових дана, затрудне Јелисавета жена његова, и кријаше се пет месеци говорећи:

۲۵ 25 «به اینطور خداوند به من عمل نمود درروزهایی که مرا منظور داشت، تا ننگ مرا از نظرمردم بردارد.»

Тако ми учини Господ у дане ове у које погледа на ме да ме избави од укора међу људима.

۲۶ 26 و در ماه ششم جبرائیل فرشته از جانب خدا به بلدی از جلیل که ناصره نام داشت، فرستاده شد.

А у шести месец посла Бог анђела Гаврила у град галилејски по имену Назарет

۲۷ 27 نزد باکره‌ای نامزد مردی مسمی به یوسف از خاندان داود و نام آن باکره مریم بود.

К девојци испрошеној за мужа, по имену Јосифа из дома Давидовог; и девојци беше име Марија.

۲۸ 28 پس فرشته نزد او داخل شده، گفت: «سلام برتو‌ای نعمت رسیده، خداوند با توست و تو درمیان زنان مبارک هستی.»

И ушавши к њој анђео рече: Радуј се, благодатна! Господ је с тобом, благословена си ти међу женама.

۲۹ 29 چون او را دید، ازسخن او مضطرب شده، متفکر شد که این چه نوع تحیت است.

А она, видевши га, поплаши се од речи његове и помисли: Какав би ово био поздрав?

۳۰ 30 فرشته بدو گفت: «ای مریم ترسان مباش زیرا که نزد خدا نعمت یافته‌ای.

И рече јој анђео: Не бој се, Марија! Јер си нашла милост у Бога.

۳۱ 31 واینک حامله شده، پسری خواهی زایید و او راعیسی خواهی نامید.

И ево затруднећеш, и родићеш Сина, и надени Му име Исус.

۳۲ 32 او بزرگ خواهد بود و به پسر حضرت اعلی، مسمی شود، و خداوند خداتخت پدرش داود را بدو عطا خواهد فرمود.

Он ће бити велики, и назваће се Син Највишега, и даће Му Господ Бог престо Давида оца Његовог;

۳۳ 33 واو بر خاندان یعقوب تا به ابد پادشاهی خواهد کردو سلطنت او را نهایت نخواهد بود.» (aiōn g165)

И цароваће у дому Јаковљевом вавек, и царству Његовом неће бити краја. (aiōn g165)

۳۴ 34 مریم به فرشته گفت: «این چگونه می‌شود وحال آنکه مردی را نشناخته‌ام؟»

А Марија рече анђелу: Како ће то бити кад ја не знам за мужа?

۳۵ 35 فرشته درجواب وی گفت: «روح‌القدس بر تو خواهد آمد وقوت حضرت اعلی بر تو سایه خواهد افکند، از آنجهت آن مولود مقدس، پسر خدا خوانده خواهد شد.

И одговарајући анђео рече јој: Дух Свети доћи ће на тебе, и сила Највишег осениће те; зато и оно што ће се родити биће свето, и назваће се Син Божји.

۳۶ 36 و اینک الیصابات از خویشان تونیز در‌پیری به پسری حامله شده و این ماه ششم است، مر او را که نازاد می‌خواندند.

И ево Јелисавета, твоја тетка, и она затрудне сином у старости својој, и ово је шести месец њој, коју зову нероткињом.

۳۷ 37 زیرا نزدخدا هیچ امری محال نیست.»

Јер у Бога све је могуће што каже.

۳۸ 38 مریم گفت: «اینک کنیز خداوندم. مرا برحسب سخن تو واقع شود.» پس فرشته از نزد او رفت.

А Марија рече: Ево слушкиње Господње; нека ми буде по речи твојој. И анђео отиде од ње.

۳۹ 39 در آن روزها، مریم برخاست و به بلدی ازکوهستان یهودیه بشتاب رفت.

А Марија уставши оних дана, отиде брзо у горњу земљу, у град Јудин.

۴۰ 40 و به خانه زکریادرآمده، به الیصابات سلام کرد.

И уђе у кућу Заријину, и поздрави се с Јелисаветом.

۴۱ 41 و چون الیصابات سلام مریم را شنید، بچه در رحم او به حرکت آمد و الیصابات به روح‌القدس پر شده،

И кад Јелисавета чу честитање Маријино, заигра дете у утроби њеној, и Јелисавета се напуни Духа Светог,

۴۲ 42 به آواز بلند صدا زده گفت: «تو در میان زنان مبارک هستی و مبارک است ثمره رحم تو.

И повика здраво и рече: Благословена си ти међу женама, и благословен је плод утробе твоје.

۴۳ 43 و ازکجا این به من رسید که مادر خداوند من، به نزد من آید؟

И откуд мени ово да дође мати Господа мог к мени?

۴۴ 44 زیرا اینک چون آواز سلام تو گوش زدمن شد، بچه از خوشی در رحم من به حرکت آمد.

Јер гле, кад дође глас честитања твог у уши моје, заигра дете радосно у утроби мојој.

۴۵ 45 و خوشابحال او که ایمان آورد، زیرا که آنچه از جانب خداوند به وی گفته شد، به انجام خواهدرسید.»

И благо оној која верова, јер ће се извршити шта јој каза Господ.

۴۶ 46 پس مریم گفت: «جان من خداوند راتمجید می‌کند،

И рече Марија: Велича душа моја Господа;

۴۷ 47 و روح من به رهاننده من خدابوجد آمد،

И обрадова се дух мој Богу Спасу мом,

۴۸ 48 زیرا بر‌حقارت کنیز خود نظرافکند. زیرا هان از کنون تمامی طبقات مراخوشحال خواهند خواند،

Што погледа на понижење слушкиње своје; јер гле, одсад ће ме звати блаженом сви нараштаји;

۴۹ 49 زیرا آن قادر، به من کارهای عظیم کرده و نام او قدوس است،

Што ми учини величину силни, и свето име Његово;

۵۰ 50 ورحمت او نسلا بعد نسل است. بر آنانی که از او می ترسند.

И милост је Његова од кољена на кољено онима који Га се боје.

۵۱ 51 به بازوی خود، قدرت را ظاهرفرمود و متکبران را به خیال دل ایشان پراکنده ساخت.

Показа силу руком својом; разасу поносите у мислима срца њихових.

۵۲ 52 جباران را از تختها به زیر افکند. وفروتنان را سرافراز گردانید.

Збаци силне с престола, и подиже понижене.

۵۳ 53 گرسنگان را به چیزهای نیکو سیر فرمود و دولتمندان راتهیدست رد نمود.

Гладне напуни блага, и богате отпусти празне.

۵۴ 54 بنده خود اسرائیل را یاری کرد، به یادگاری رحمانیت خویش،

Прими Израиља, слугу свог, да се опомене милости.

۵۵ 55 چنانکه به اجداد ما گفته بود، به ابراهیم و به ذریت او تاابدالاباد.» (aiōn g165)

Као што говори оцима нашим, Аврааму и семену његовом довека. (aiōn g165)

۵۶ 56 و مریم قریب به سه ماه نزد وی ماند. پس به خانه خود مراجعت کرد.

Марија пак седи с њом око три месеца, и врати се кући својој.

۵۷ 57 اما چون الیصابات را وقت وضع حمل رسید، پسری بزاد.

А Јелисавети дође време да роди, и роди сина.

۵۸ 58 و همسایگان و خویشان اوچون شنیدند که خداوند رحمت عظیمی بر وی کرده، با او شادی کردند.

И чуше њени суседи и родбина да је Господ показао велику милост своју на њој, и радоваху се с њом.

۵۹ 59 و واقع شد در روزهشتم چون برای ختنه طفل آمدند، که نام پدرش زکریا را بر او می‌نهادند.

И у осми дан дођоше да обрежу дете, и хтеше да му надену име оца његовог, Зарија.

۶۰ 60 اما مادرش ملتفت شده، گفت: «نی بلکه به یحیی نامیده می‌شود.»

И одговарајући мати његова рече: Не, него да буде Јован.

۶۱ 61 به وی گفتند: «از قبیله تو هیچ‌کس این اسم راندارد.»

И рекоше јој: Никога нема у родбини твојој да му је такво име.

۶۲ 62 پس به پدرش اشاره کردند که «او را چه نام خواهی نهاد؟»

И намигиваху оцу његовом како би он хтео да му надену име.

۶۳ 63 او تخته‌ای خواسته بنوشت که «نام او یحیی است» و همه متعجب شدند.

И заискавши дашчицу, написа говорећи: Јован му је име. И зачудише се сви.

۶۴ 64 در ساعت، دهان و زبان او باز گشته، به حمدخدا متکلم شد.

И одмах му се отворише уста и језик његов и говораше хвалећи Бога.

۶۵ 65 پس بر تمامی همسایگان ایشان، خوف مستولی گشت و جمیع این وقایع در همه کوهستان یهودیه شهرت یافت.

И уђе страх у све суседе њихове; и по свој горњој Јудеји разгласи се сав овај догађај.

۶۶ 66 و هرکه شنید، در خاطر خود تفکر نموده، گفت: «این چه نوع طفل خواهد بود؟» و دست خداوند با وی می بود.

И сви који чуше метнуше у срце своје говорећи: Шта ће бити из овог детета? И рука Господња беше са њим.

۶۷ 67 و پدرش زکریا از روح‌القدس پر شده نبوت نموده، گفت:

И Зарија отац његов напуни се Духа Светог, и пророкова говорећи:

۶۸ 68 «خداوند خدای اسرائیل متبارک باد، زیرا از قوم خود تفقد نموده، برای ایشان فدایی قرار داد.

Благословен Господ Бог Јаковљев што походи и избави народ свој,

۶۹ 69 و شاخ نجاتی برای مابرافراشت، در خانه بنده خود داود.

И подиже нам рог спасења у дому Давида слуге свог,

۷۰ 70 چنانچه به زبان مقدسین گفت که از بدو عالم انبیای اومی بودند، (aiōn g165)

Као што говори устима светих пророка својих од века (aiōn g165)

۷۱ 71 رهایی از دشمنان ما و از دست آنانی که از ما نفرت دارند،

Да ће нас избавити од наших непријатеља и из руку свих који мрзе на нас;

۷۲ 72 تا رحمت را برپدران ما به‌جا آرد و عهد مقدس خود را تذکرفرماید.

Учинити милост оцима нашим, и опоменути се светог завета свог,

۷۳ 73 سوگندی که برای پدر ما ابراهیم یادکرد،

Клетве којом се клео Аврааму оцу нашем да ће нам дати

۷۴ 74 که ما را فیض عطا فرماید، تا از دست دشمنان خود رهایی یافته، او را بی‌خوف عبادت کنیم.

Да се избавимо из руку непријатеља својих, и да му служимо без страха,

۷۵ 75 در حضور او به قدوسیت و عدالت، درتمامی روزهای عمر خود.

И у светости и у правди пред Њим док смо год живи.

۷۶ 76 و تو‌ای طفل نبی حضرت اعلی خوانده خواهی شد، زیرا پیش روی خداوند خواهی خرامید، تا طرق او را مهیاسازی،

И ти, дете, назваћеш се пророк Највишега; јер ћеш ићи напред пред лицем Господњим да Му приправиш пут;

۷۷ 77 تا قوم او را معرفت نجات دهی، درآمرزش گناهان ایشان.

Да даш разум спасења народу његовом за опроштење греха њихових,

۷۸ 78 به احشای رحمت خدای ما که به آن سپیده از عالم اعلی از ما تفقدنمود،

По дубокој милости Бога нашег, по којој нас је походио исток с висине;

۷۹ 79 تا ساکنان در ظلمت و ظل موت را نوردهد. و پایهای ما را به طریق سلامتی هدایت نماید.»

Да обасјаш оне који седе у тами и у сену смртном; да упутиш ноге наше на пут мира.

۸۰ 80 پس طفل نمو کرده، در روح قوی می‌گشت. و تا روز ظهور خود برای اسرائیل، دربیابان بسر می‌برد.

А дете растијаше и јачаше духом, и беше у пустињи дотле док се не показа Израиљу.

The Annunciation