لاویان 19

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

וידבר יהוה אל משה לאמר׃

۲ 2 «تمامی جماعت بنی‌اسرائیل راخطاب کرده، به ایشان بگو: مقدس باشید، زیرا که من یهوه خدای شما قدوس هستم.

דבר אל כל עדת בני ישראל ואמרת אלהם קדשים תהיו כי קדוש אני יהוה אלהיכם׃

۳ 3 هر یکی ازشما مادر و پدر خود را احترام نماید و سبت های مرا نگاه دارید، من یهوه خدای شما هستم.

איש אמו ואביו תיראו ואת שבתתי תשמרו אני יהוה אלהיכם׃

۴ 4 به سوی بتها میل مکنید، و خدایان ریخته شده برای خود مسازید. من یهوه خدای شما هستم.

אל תפנו אל האלילים ואלהי מסכה לא תעשו לכם אני יהוה אלהיכם׃

۵ 5 وچون ذبیحه سلامتی نزد خداوند بگذرانید، آن رابگذرانید تا مقبول شوید،

וכי תזבחו זבח שלמים ליהוה לרצנכם תזבחהו׃

۶ 6 در روزی که آن را ذبح نمایید. و در فردای آن روز خورده شود، و اگرچیزی از آن تا روز سوم بماند به آتش سوخته شود.

ביום זבחכם יאכל וממחרת והנותר עד יום השלישי באש ישרף׃

۷ 7 و اگر در روز سوم خورده شود، مکروه می‌باشد، مقبول نخواهد شد.

ואם האכל יאכל ביום השלישי פגול הוא לא ירצה׃

۸ 8 و هر‌که آن رابخورد، متحمل گناه خود خواهد بود، زیرا چیزمقدس خداوند را بی‌حرمت کرده است، آن کس از قوم خود را منقطع خواهد شد.

ואכליו עונו ישא כי את קדש יהוה חלל ונכרתה הנפש ההוא מעמיה׃

۹ 9 «و چون حاصل زمین خود را درو کنید، گوشه های مزرعه خود را تمام نکنید، و محصول خود را خوشه چینی مکنید.

ובקצרכם את קציר ארצכם לא תכלה פאת שדך לקצר ולקט קצירך לא תלקט׃

۱۰ 10 و تاکستان خود رادانه چینی منما، و خوشه های ریخته شده تاکستان خود را بر مچین، آنها را برای فقیر وغریب بگذار، من یهوه خدای شما هستم.

וכרמך לא תעולל ופרט כרמך לא תלקט לעני ולגר תעזב אתם אני יהוה אלהיכם׃

۱۱ 11 دزدی مکنید، و مکر منمایید، و با یکدیگردروغ مگویید.

לא תגנבו ולא תכחשו ולא תשקרו איש בעמיתו׃

۱۲ 12 و به نام من قسم دروغ مخورید، که نام خدای خود را بی‌حرمت نموده باشی، من یهوه هستم.

ולא תשבעו בשמי לשקר וחללת את שם אלהיך אני יהוה׃

۱۳ 13 مال همسایه خود را غصب منما، و ستم مکن، و مزد مزدور نزد تو تا صبح نماند.

לא תעשק את רעך ולא תגזל לא תלין פעלת שכיר אתך עד בקר׃

۱۴ 14 کر را لعنت مکن، و پیش روی کور سنگ لغزش مگذار، و از خدای خود بترس، من یهوه هستم.

לא תקלל חרש ולפני עור לא תתן מכשל ויראת מאלהיך אני יהוה׃

۱۵ 15 در داوری بی‌انصافی مکن، و فقیر راطرفداری منما، و بزرگ را محترم مدار، و درباره همسایه خود به انصاف داوری بکن؛

לא תעשו עול במשפט לא תשא פני דל ולא תהדר פני גדול בצדק תשפט עמיתך׃

۱۶ 16 در میان قوم خود برای سخن‌چینی گردش مکن، و بر خون همسایه خود مایست. من یهوه هستم.

לא תלך רכיל בעמיך לא תעמד על דם רעך אני יהוה׃

۱۷ 17 برادر خود را در دل خود بغض منما، البته همسایه خودرا تنبیه کن، و به‌سبب او متحمل گناه مباش.

לא תשנא את אחיך בלבבך הוכח תוכיח את עמיתך ולא תשא עליו חטא׃

۱۸ 18 ازابنای قوم خود انتقام مگیر، و کینه مورز، وهمسایه خود را مثل خویشتن محبت نما. من یهوه هستم.

לא תקם ולא תטר את בני עמך ואהבת לרעך כמוך אני יהוה׃

۱۹ 19 فرایض مرا نگاه دارید. بهیمه خودرا با غیر جنس به جماع وامدار؛ و مزرعه خود رابه دو قسم تخم مکار؛ و رخت از دوقسم بافته شده در بر خود مکن.

את חקתי תשמרו בהמתך לא תרביע כלאים שדך לא תזרע כלאים ובגד כלאים שעטנז לא יעלה עליך׃

۲۰ 20 و مردی که با زنی همبستر شود و آن زن کنیز و نامزد کسی باشد، امافدیه نداده شده، و نه آزادی به او بخشیده، ایشان را سیاست باید کرد، لیکن کشته نشوند زیرا که اوآزاد نبود.

ואיש כי ישכב את אשה שכבת זרע והוא שפחה נחרפת לאיש והפדה לא נפדתה או חפשה לא נתן לה בקרת תהיה לא יומתו כי לא חפשה׃

۲۱ 21 و مرد برای قربانی جرم خود قوچ قربانی جرم را نزد خداوند به در خیمه اجتماع بیاورد.

והביא את אשמו ליהוה אל פתח אהל מועד איל אשם׃

۲۲ 22 و کاهن برای وی به قوچ قربانی جرم رانزد خداوند گناهش را که کرده است کفاره خواهدکرد، و او از گناهی که کرده است آمرزیده خواهدشد.

וכפר עליו הכהן באיל האשם לפני יהוה על חטאתו אשר חטא ונסלח לו מחטאתו אשר חטא׃

۲۳ 23 «و چون به آن زمین داخل شدید و هر قسم درخت را برای خوراک نشاندید، پس میوه آن رامثل نامختونی آن بشمارید، سه سال برای شمانامختون باشد؛ خورده نشود.

וכי תבאו אל הארץ ונטעתם כל עץ מאכל וערלתם ערלתו את פריו שלש שנים יהיה לכם ערלים לא יאכל׃

۲۴ 24 و در سال چهارم همه میوه آن برای تمجید خداوند مقدس خواهدبود.

ובשנה הרביעת יהיה כל פריו קדש הלולים ליהוה׃

۲۵ 25 و در سال پنجم میوه آن را بخورید تامحصول خود را برای شما زیاده کند. من یهوه خدای شما هستم.

ובשנה החמישת תאכלו את פריו להוסיף לכם תבואתו אני יהוה אלהיכם׃

۲۶ 26 هیچ‌چیز را با خون مخورید و تفال مزنید و شگون مکنید.

לא תאכלו על הדם לא תנחשו ולא תעוננו׃

۲۷ 27 گوشه های سر خود را متراشید، و گوشه های ریش خود را مچینید.

לא תקפו פאת ראשכם ולא תשחית את פאת זקנך׃

۲۸ 28 بدن خود را بجهت مرده مجروح مسازید، و هیچ نشان بر خود داغ مکنید. من یهوه هستم.

ושרט לנפש לא תתנו בבשרכם וכתבת קעקע לא תתנו בכם אני יהוה׃

۲۹ 29 دختر خود را بی‌عصمت مساز، و او را به فاحشگی وامدار، مبادا زمین مرتکب زنا شود و زمین پر از فجور گردد.

אל תחלל את בתך להזנותה ולא תזנה הארץ ומלאה הארץ זמה׃

۳۰ 30 سبت های مرا نگاه دارید، و مکان مقدس مرامحترم دارید. من یهوه هستم.

את שבתתי תשמרו ומקדשי תיראו אני יהוה׃

۳۱ 31 به اصحاب اجنه توجه مکنید، و از جادوگران پرسش منمایید، تاخود را به ایشان نجس سازید. من یهوه خدای شما هستم.

אל תפנו אל האבת ואל הידענים אל תבקשו לטמאה בהם אני יהוה אלהיכם׃

۳۲ 32 در‌پیش ریش سفید برخیز، و روی مرد پیر را محترم دار، و از خدای خود بترس. من یهوه هستم.

מפני שיבה תקום והדרת פני זקן ויראת מאלהיך אני יהוה׃

۳۳ 33 و چون غریبی با تو در زمین شما ماواگزیند، او را میازارید.

וכי יגור אתך גר בארצכם לא תונו אתו׃

۳۴ 34 غریبی که در میان شماماوا گزیند، مثل متوطن از شما باشد. و او را مثل خود محبت نما، زیرا که شما در زمین مصر غریب بودید. من یهوه خدای شما هستم.

כאזרח מכם יהיה לכם הגר הגר אתכם ואהבת לו כמוך כי גרים הייתם בארץ מצרים אני יהוה אלהיכם׃

۳۵ 35 در عدل هیچ بی‌انصافی مکنید، یعنی در‌پیمایش یا دروزن یا در‌پیمانه.

לא תעשו עול במשפט במדה במשקל ובמשורה׃

۳۶ 36 ترازوهای راست و سنگهای راست و ایفه راست و هین راست بدارید. من یهوه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم.

מאזני צדק אבני צדק איפת צדק והין צדק יהיה לכם אני יהוה אלהיכם אשר הוצאתי אתכם מארץ מצרים׃

۳۷ 37 پس جمیع فرایض مرا و احکام مرانگاه دارید و آنها را بجا آورید. من یهوه هستم.»

ושמרתם את כל חקתי ואת כל משפטי ועשיתם אתם אני יהוה׃