< سوگنامه 5 >
ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. | ۱ 1 |
Muista, Herra, kuinka meille tapahtui: katso ja näe meidän ylönkatsettamme.
میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. | ۲ 2 |
Meidän perintömme on muukalaisten osaksi tullut, ja huoneemme ulkonaisten omaksi.
ما یتیم و بیپدر شدهایم و مادران ما مثل بیوهها گردیدهاند. | ۳ 3 |
Me olemme orvot ilman isää, ja äitimme ovat niinkuin lesket.
آب خود را به نقره مینوشیم و هیزم ما به مافروخته میشود. | ۴ 4 |
Vettä, joka meidän omamme oli, me joimme rahalla, omat halot me ostimme hinnalla.
تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیدهاند وخسته شده، راحت نداریم. | ۵ 5 |
kaulallamme me vaivaa kärsimme; ja ehkä me jo väsyneet olimme, ei kuitenkaan meille lepoa annettu.
با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. | ۶ 6 |
Meidän piti Egyptin ja Assyrian alle meitämme antaman, että me sittekin leipää ravinnoksemme saaneet olisimme.
پدران ما گناه ورزیده، نابود شدهاند و مامتحمل عصیان ایشان گردیدهایم. | ۷ 7 |
Meidän isämme ovat syntiä tehneet, ja ei enään ole käsissä; ja meidän pitää heidän pahoja tekojansa nautitseman.
غلامان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. | ۸ 8 |
Orjat meitä vallitsevat; ja ei ole kenkään, joka meitä heidän käsistänsä pelastaa.
از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش مییابیم. | ۹ 9 |
Meidän pitää hakeman leipämme hengen paolla, miekan edessä korvessa.
پوست ما بهسبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. | ۱۰ 10 |
Meidän ihomme on poltettu, niinkuin pätsissä, hirmuisen nälän tähden.
زنان را در صهیون بیعصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. | ۱۱ 11 |
He ovat vaimot Zionissa raiskanneet ja neitseet Juudan kaupungeissa.
سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. | ۱۲ 12 |
Ruhtinaat he ovat hirttäneet, ja vanhimpia ei he kunnioittaneet.
جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم میافتند. | ۱۳ 13 |
Nuorukaiset piti jauhaman, ja piskuisten täytyi puita kantaissansa kompastua.
مشایخ از دروازهها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. | ۱۴ 14 |
Vanhat puuttuivat porteista, ja nuorukaiset ei enään kanteletta soita.
شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. | ۱۵ 15 |
Meidän sydämemme ilo loppui, meidän tanssimme on kääntynyt murheeksi.
تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. | ۱۶ 16 |
Meidän päästämme on kruunu pudonnut; voi nyt meitä, että me niin olemme syntiä tehneet!
از این جهت دل ما بیتاب شده است و بهسبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. | ۱۷ 17 |
Sentähden on myös sydämemme murheissansa; niiden tähden ovat meidän silmämme pimenneet;
یعنی بهخاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش میکنند. | ۱۸ 18 |
Zionin vuoren tähden, että se niin hävitetty on, että ketut hänessä juoksentelevat.
اما توای یهوه تا ابدالاباد جلوس میفرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. | ۱۹ 19 |
Mutta sinä Herra, joka ijankaikkisesti olet, ja istuimes ijästä ikään!
پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نمودهای. | ۲۰ 20 |
Miksis meidät ijankaikkisesti unohdat, ja niin kauvan meitä peräti hylkäät?
ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. | ۲۱ 21 |
Palauta, Herra, meitä jälleen sinun tykös, että me taas palaisimme; uudista meidän päivämme niinkuin ne alusta olivat.
و الا ما را بالکل رد نمودهای و بر مابی نهایت غضبناک شدهای. | ۲۲ 22 |
Oletkos meitä peräti heittänyt pois, ja sangen suuresti vihastunut meidän päällemme?