سوگنامه 5

۱ 1 ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.

Remember, O Lord, what has befallen us. Consider and look kindly upon our disgrace.

۲ 2 میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.

Our inheritance has been turned over to foreigners; our houses to outsiders.

۳ 3 ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

We have become orphans without a father; our mothers are like widows.

۴ 4 آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.

We paid for our drinking water. We acquired our wood for a price.

۵ 5 تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.

We were dragged by our necks. Being weary, no rest was given to us.

۶ 6 با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.

We have given our hand to Egypt and to the Assyrians, so that we may be satisfied with bread.

۷ 7 پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

Our fathers have sinned, and are not. And we have carried their iniquities.

۸ 8 غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

Servants have become rulers over us. There was no one to redeem us from their hand.

۹ 9 از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.

We obtained our bread at the risk of our lives, before the face of the sword, in the wilderness.

۱۰ 10 پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.

Our skin was burned, as if by an oven, before the face of the tempest of the famine.

۱۱ 11 زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.

They humiliated the women in Zion and the virgins in the cities of Judah.

۱۲ 12 سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.

The leaders were suspended by their hand. They were not ashamed before the faces of the elders.

۱۳ 13 جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

They have sexually abused the adolescents, and the children were corrupted in the wood.

۱۴ 14 مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.

The elders have ceased from the gates, the youths from the choir of the psalms.

۱۵ 15 شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.

The gladness of our heart has failed, our singing has been turned into mourning.

۱۶ 16 تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.

The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned.

۱۷ 17 از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

Because of this, our heart became gloomy; for this reason, our eyes have been darkened:

۱۸ 18 یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.

because of mount Zion, because it was ruined. Foxes have wandered upon it.

۱۹ 19 اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.

But you, O Lord, shall remain for eternity, your throne from generation to generation.

۲۰ 20 پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

Why would you forget us forever? Why would you forsake us for a long time?

۲۱ 21 ‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.

Convert us, O Lord, to you, and we shall be converted. Renew our days, as from the beginning.

۲۲ 22 و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.

But you have utterly rejected us; you are vehemently angry against us.