< سوگنامه 3 >

من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. ۱ 1
Je suis l'homme qui a senti le malheur sous la verge de sa colère.
او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. ۲ 2
Il m'a poussé, engagé dans les ténèbres, et non dans la lumière.
به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. ۳ 3
Oui, tous les jours Il revient à la charge, et tourne sa a main contre moi.
گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. ۴ 4
Il a usé ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. ۵ 5
Il m'a cerné, et m'a enveloppé d'amertume et de malaise.
مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. ۶ 6
Il m'a fait entrer dans les lieux sombres, comme ceux qui dès longtemps sont morts.
گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. ۷ 7
Il m'a parqué, pour que je n'aie point d'issue, Il a fait peser sur moi les fers.
و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. ۸ 8
Que je crie, que j'appelle du secours, Il ne donne pas accès à ma prière.
راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. ۹ 9
Il a muré mes voies de pierres massives, et ruiné mes sentiers.
او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. ۱۰ 10
Il est pour moi l'ourse qui se tient aux aguets, le lion posté en embuscade.
راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. ۱۱ 11
Il a fait dévier mes voies, et Il m'a déchiré, Il m'a ravagé.
کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. ۱۲ 12
Il a bandé son arc, et m'a placé comme un but à ses traits.
و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. ۱۳ 13
Il a percé mes reins des flèches de son carquois.
من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. ۱۴ 14
Je suis la risée de tout mon peuple, et leur chanson tout le long du jour.
مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. ۱۵ 15
Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a abreuvé d'absinthe.
دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. ۱۶ 16
Il a broyé mes dents avec le caillou, Il m'a plongé dans la cendre.
تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، ۱۷ 17
Tu as fait déchoir mon âme du salut, j'ai oublié le bonheur,
و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. ۱۸ 18
et je dis: C'en est fait de la confiance et de l'espérance que j'avais dans l'Éternel.
مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. ۱۹ 19
Souviens-toi de ma misère et de mon tourment, des herbes amères et vénéneuses!
تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. ۲۰ 20
A ces souvenirs, mon âme s'abat au dedans de moi.
و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. ۲۱ 21
Voici ce dont je pénètre mon cœur, et par là je garderai l'espérance:
از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. ۲۲ 22
« C'est à la grâce de l'Éternel que [nous devons] de n'être pas anéantis; car ses miséricordes ne s'épuisent pas;
آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. ۲۳ 23
elles sont tous les jours nouvelles, ta fidélité est immense. »
و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. ۲۴ 24
L'Éternel est mon lot, ainsi parle mon âme; aussi j'espère en Lui.
خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. ۲۵ 25
L'Éternel est plein de bonté pour ceux qui l'attendent, pour l'âme qui le cherche.
خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. ۲۶ 26
Il est bon d'attendre avec calme le secours de l'Éternel.
برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. ۲۷ 27
Il est bon à l'homme de porter le joug dès sa jeunesse;
به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. ۲۸ 28
de s'asseoir solitaire et silencieux, quand Il lui impose un fardeau,
دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. ۲۹ 29
de baiser de sa bouche la poussière [en disant: ] Peut-être y a-t-il de l'espoir!
رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. ۳۰ 30
de présenter la joue à qui veut le frapper, de se laisser abreuver d'outrages.
زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. ۳۱ 31
Car le Seigneur ne rejette pas pour jamais;
زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. ۳۲ 32
car s'il afflige, Il prend pitié dans sa grande miséricorde;
چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. ۳۳ 33
car ce n'est pas volontiers qu'il humilie et afflige les enfants des hommes.
تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، ۳۴ 34
Quand on foule aux pieds tous les captifs de la terre,
و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، ۳۵ 35
quand on prévarique dans le jugement d'un homme la face du Très-Haut;
و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. ۳۶ 36
quand on fait tort à un humain dans sa cause, le Seigneur ne le voit-Il pas?
کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. ۳۷ 37
A la parole de qui une chose paraît-elle, sans l'ordre du Seigneur?
آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ ۳۸ 38
Le malheur et le bonheur ne viennent-ils pas de la bouche du Très-Haut?
پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ ۳۹ 39
Pourquoi l'homme accuse-t-il la vie? que chacun s'en prenne à ses propres péchés!
راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. ۴۰ 40
Examinons nos voies et les sondons, et retournons à l'Éternel!
دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، ۴۱ 41
Élevons nos cœurs en même temps que nos mains vers Dieu qui est dans le ciel.
(و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. ۴۲ 42
Nous avons péché, et nous fûmes rebelles; tu ne pardonnas pas.
خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. ۴۳ 43
Irrité, tu te cachas, et tu nous poursuivis, tu massacras, et tu fus impitoyable.
خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. ۴۴ 44
Tu t'enveloppas dans la nue pour être inaccessible à notre prière.
ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» ۴۵ 45
Tu nous as mis comme des balayures et un opprobre au milieu des nations.
تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. ۴۶ 46
Tous nos ennemis ouvrent contre nous une large bouche.
خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. ۴۷ 47
Nous avons eu pour nous la terreur et la fosse, le ravage et la ruine.
به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. ۴۸ 48
Des torrents d'eau tombent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. ۴۹ 49
Mes yeux ruissellent sans trêve ni relâche,
تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. ۵۰ 50
jusqu'à ce que des Cieux l'Éternel regarde et voie;
چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. ۵۱ 51
mes yeux me font souffrir à cause de toutes les filles de ma cité.
آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. ۵۲ 52
Ceux qui me sont gratuitement hostiles, m'ont donné la chasse comme à l'oiseau;
جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. ۵۳ 53
ils ont voulu m'arracher la vie dans la fosse, et ils m'ont lapidé;
آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. ۵۴ 54
les eaux m'ont submergé jusqu'au-dessus de la tête; je disais: C'en est fait de moi!
آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. ۵۵ 55
J'invoquai ton nom, Éternel, du fond de la fosse;
آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! ۵۶ 56
tu entendis ma voix: ne dérobe pas ton oreille à mes cris, afin de me délivrer!
در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. ۵۷ 57
Tu t'approches, quand je t'implore, tu m'as dit: Sois sans peur!
‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! ۵۸ 58
Seigneur, tu soutiens ma querelle, tu rachètes ma vie.
‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! ۵۹ 59
Tu vois, Éternel, le tort qu'on me fait: sois juge de ma cause!
تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. ۶۰ 60
Tu vois toutes leurs vengeances, tous les plans qu'ils forment contre moi.
‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! ۶۱ 61
Tu entends leurs outrages, Éternel, et les plans qu'ils forment contre moi,
سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). ۶۲ 62
les propos de mes adversaires, et les pensées qu'ils nourrissent contre moi tout le jour.
نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. ۶۳ 63
Suis-les, quand ils sont assis, et quand ils se lèvent! je suis leur chanson.
‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. ۶۴ 64
Paie-leur, Éternel, un salaire conforme aux actes de leurs mains.
غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! ۶۵ 65
Donne-leur l'endurcissement du cœur: que ta malédiction soit pour eux!
ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. ۶۶ 66
Poursuis-les dans la colère, et fais-les disparaître de dessous les Cieux de l'Éternel!

< سوگنامه 3 >