سوگنامه 3
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ 1 |
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ 8 |
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ 14 |
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ 22 |
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ 45 |
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ 48 |
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ 51 |
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ 52 |
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ 53 |
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ 58 |
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ 60 |
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ 61 |
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ 62 |
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ 63 |
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
