یوحنا 5

۱ 1 و بعد از آن یهود را عیدی بود و عیسی به اورشلیم آمد.

А потом беше празник јеврејски, и изиђе Исус у Јерусалим.

۲ 2 و در اورشلیم نزدباب الضان حوضی است که آن را به عبرانی بیت حسدا می‌گویند که پنج رواق دارد.

У Јерусалиму, пак, код Овчијих врата има бања, која се зове јеврејски Витезда, и око ње пет покривених тремова,

۳ 3 و درآنجا جمعی کثیر از مریضان و کوران و لنگان وشلان خوابیده، منتظر حرکت آب می‌بودند.

У којима лежаше мноштво болесника, слепих, хромих, сувих, који чекаху да се заљуја вода;

۴ 4

Јер анђео Господњи силажаше у одређено време у бању и мућаше воду; и који најпре улажаше пошто се замути вода, оздрављаше, макар каква болест да је на њему.

۵ 5 و در آنجا مردی بود که سی و هشت سال به مرضی مبتلا بود.

А онде беше један човек који тридесет и осам година беше болестан.

۶ 6 چون عیسی او را خوابیده دیدو دانست که مرض او طول کشیده است، بدوگفت: «آیا می‌خواهی شفا یابی؟»

Кад виде Исус овог где лежи, и разуме да је већ одавно болестан, рече му: Хоћеш ли да будеш здрав?

۷ 7 مریض او راجواب داد که «ای آقا کسی ندارم که چون آب به حرکت آید، مرا در حوض بیندازد، بلکه تا وقتی که می‌آیم، دیگری پیش از من فرو رفته است.

Одговори Му болесни: Да, Господе; али немам човека да ме спусти у бању кад се замути вода; а док ја дођем други сиђе пре мене.

۸ 8 عیسی بدو گفت: «برخیز و بستر خود رابرداشته، روانه شو!»

Рече му Исус: Устани, узми одар свој и ходи.

۹ 9 که در حال آن، مرد شفایافت و بستر خود را برداشته، روانه گردید. و آن روز سبت بود.

И одмах оздрави човек, и узевши одар свој хођаше. А тај дан беше субота.

۱۰ 10 پس یهودیان به آن کسی‌که شفا یافته بود، گفتند: «روز سبت است و بر تو روا نیست که بسترخود را برداری.»

Тада говораху Јевреји ономе што оздрави: Данас је субота и не ваља ти одра носити.

۱۱ 11 او در جواب ایشان گفت: «آن کسی‌که مرا شفا داد، همان به من گفت بستر خود را بردار و برو.»

А он им одговори: Који ме исцели он ми рече: Узми одар свој и ходи.

۱۲ 12 پس از او پرسیدند: «کیست آنکه به تو گفت، بستر خود را بردار وبرو؟»

А они га запиташе: Ко је тај човек који ти рече: Узми одар свој и ходи?

۱۳ 13 لیکن آن شفا یافته نمی دانست که بود، زیرا که عیسی ناپدید شد چون در آنجا ازدحامی بود.

А исцељени не знаше ко је; јер се Исус уклони, јер људства много беше на месту.

۱۴ 14 و بعد از آن، عیسی او را در هیکل یافته بدو گفت: «اکنون شفا یافته‌ای. دیگر خطا مکن تابرای تو بدتر نگردد.»

А потом га нађе Исус у цркви и рече му: Ето си здрав, више не греши, да ти не буде горе.

۱۵ 15 آن مرد رفت و یهودیان را خبر داد که «آنکه مرا شفا داد، عیسی است.»

А човек отиде и каза Јеврејима да је оно Исус који га исцели.

۱۶ 16 و از این سبب یهودیان بر عیسی تعدی می‌کردند، زیرا که این کار را در روز سبت کرده بود.

И зато гоњаху Јевреји Исуса, и гледаху да Га убију, јер чињаше то у суботу.

۱۷ 17 عیسی در جواب ایشان گفت که «پدر من تاکنون کار می‌کند و من نیز کار می‌کنم.»

А Исус им одговараше: Отац мој досле чини, и ја чиним.

۱۸ 18 پس ازاین سبب، یهودیان بیشتر قصد قتل او کردند زیراکه نه‌تنها سبت را می‌شکست بلکه خدا را نیز پدرخود گفته، خود را مساوی خدا می‌ساخت.

И зато још више гледаху Јевреји да Га убију што не само квараше суботу него и Оцем својим називаше Бога и грађаше се једнак Богу.

۱۹ 19 آنگاه عیسی در جواب ایشان گفت: «آمین آمین به شما می‌گویم که پسر از خود هیچ نمی تواند کرد مگر آنچه بیند که پدر به عمل آرد، زیرا که آنچه او می‌کند، همچنین پسر نیز می‌کند.

А Исус одговарајући рече им: Заиста, заиста вам кажем: Син не може ништа чинити сам од себе него шта види да Отац чини; јер шта Он чини оно и Син чини онако;

۲۰ 20 زیرا که پدر پسر را دوست می‌دارد و هرآنچه خود می‌کند بدو می‌نماید و اعمال بزرگتر از این بدو نشان خواهد داد تا شما تعجب نمایید.

Јер Отац Сина љуби, и све Му показује што сам чини; и показаће Му већа дела од ових да се ви чудите.

۲۱ 21 زیرا همچنان‌که پدر مردگان را برمی خیزاند وزنده می‌کند، همچنین پسر نیز هر‌که رامی خواهد زنده می‌کند.

Јер као што Отац подиже мртве и оживљује, тако и Син које хоће оживљује.

۲۲ 22 زیرا که پدر برهیچ‌کس داوری نمی کند بلکه تمام داوری را به پسر سپرده است.

Јер Отац не суди никоме, него сав суд даде Сину,

۲۳ 23 تا آنکه همه پسر را حرمت بدارند، همچنان‌که پدر را حرمت می‌دارند؛ وکسی‌که به پسر حرمت نکند، به پدری که او رافرستاد احترام نکرده است.

Да сви поштују Сина као што Оца поштују. Ко не поштује Сина не поштује Оца који Га је послао.

۲۴ 24 آمین آمین به شمامی گویم هر‌که کلام مرا بشنود و به فرستنده من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمی آید، بلکه از موت تا به حیات منتقل گشته است. (aiōnios g166)

Заиста, заиста вам кажем: Ко моју реч слуша и верује Ономе који је мене послао, има живот вечни, и не долази на суд, него је прешао из смрти у живот. (aiōnios g166)

۲۵ 25 آمین آمین به شما می‌گویم که ساعتی می‌آید بلکه اکنون است که مردگان آواز پسر خدارا می‌شنوند و هر‌که بشنود زنده گردد.

Заиста, заиста вам кажем: Иде час и већ је настао, кад ће мртви чути глас Сина Божијег, и чувши оживети.

۲۶ 26 زیراهمچنان‌که پدر در خود حیات دارد، همچنین پسر را نیز عطا کرده است که در خود حیات داشته باشد.

Јер као што Отац има живот у себи, тако даде и Сину да има живот у себи;

۲۷ 27 و بدو قدرت بخشیده است که داوری هم بکند زیرا که پسر انسان است.

И даде Му власт да и суд чини, јер је Син човечији.

۲۸ 28 و از این تعجب مکنید زیرا ساعتی می‌آید که در آن جمیع کسانی که در قبور می‌باشند، آواز او را خواهندشنید،

Не дивите се овоме, јер иде час у који ће сви који су у гробовима чути глас Сина Божијег,

۲۹ 29 و بیرون خواهند آمد؛ هر‌که اعمال نیکوکرد، برای قیامت حیات و هر‌که اعمال بد کرد، بجهت قیامت داوری.

И изићи ће који су чинили добро у васкрсење живота, а који су чинили зло у васкрсење суда.

۳۰ 30 من از خود هیچ نمی توانم کرد بلکه چنانکه شنیده‌ام داوری می‌کنم و داوری من عادل است زیرا که اراده خود را طالب نیستم بلکه اراده پدری که مرا فرستاده است.

Ја не могу ништа чинити сам од себе; како чујем онако судим, и суд је мој праведан; јер не тражим воље своје него вољу Оца који ме је послао.

۳۱ 31 اگر من بر خود شهادت دهم شهادت من راست نیست.

Ако ја сведочим за себе, сведочанство моје није истинито.

۳۲ 32 دیگری هست که بر من شهادت می‌دهد ومی دانم که شهادتی که او بر من می‌دهد راست است.

Има други који сведочи за мене; и знам да је истинито сведочанство што сведочи за мене.

۳۳ 33 شما نزد یحیی فرستادید و او به راستی شهادت داد.

Ви посласте к Јовану, и посведочи вам за истину;

۳۴ 34 اما من شهادت انسان را قبول نمی کنم ولیکن این سخنان را می‌گویم تا شمانجات یابید.

А ја не примам сведочанства од човека, него ово говорим да се ви спасете.

۳۵ 35 او چراغ افروخته و درخشنده‌ای بود و شما خواستید که ساعتی به نور او شادی کنید.

Он беше видело које гораше и светљаше, а ви се хтесте мало времена радовати његовом светљењу.

۳۶ 36 و اما من شهادت بزرگتر از یحیی دارم زیرا آن کارهایی که پدر به من عطا کرد تا کامل کنم، یعنی‌این کارهایی که من می‌کنم، بر من شهادت می‌دهد که پدر مرا فرستاده است.

Али ја имам сведочанство веће од Јованова; јер послови које ми даде Отац да их свршим, ови послови које ја радим сведоче за мене да ме Отац посла.

۳۷ 37 وخود پدر که مرا فرستاد، به من شهادت داده است که هرگز آواز او را نشنیده و صورت او راندیده‌اید،

И Отац који ме посла сам сведочи за мене. Ни глас Његов кад чусте ни лице Његово видесте.

۳۸ 38 و کلام او را در خود ثابت نداریدزیرا کسی را که پدر فرستاد شما بدو ایمان نیاوردید.

И реч Његову немате у себи да стоји; јер ви не верујете Ономе кога Он посла.

۳۹ 39 کتب را تفتیش کنید زیرا شما گمان می‌بریدکه در آنها حیات جاودانی دارید و آنها است که به من شهادت می‌دهد. (aiōnios g166)

Прегледајте писма, јер ви мислите да имате у њима живот вечни; и она сведоче за мене. (aiōnios g166)

۴۰ 40 و نمی خواهید نزد من آیید تا حیات یابید.

И нећете да дођете к мени да имате живот.

۴۱ 41 جلال را از مردم نمی پذیرم.

Ја не примам славе од људи.

۴۲ 42 ولکن شما را می‌شناسم که در نفس خود محبت خدا را ندارید.

Него вас познајем да љубави Божије немате у себи.

۴۳ 43 من به اسم پدرخود آمده‌ام و مرا قبول نمی کنید، ولی هرگاه دیگری به اسم خود آید، او را قبول خواهید کرد.

Ја дођох у име Оца свог и не примате ме; ако други дође у име своје, њега ћете примити.

۴۴ 44 شما چگونه می‌توانید ایمان آرید و حال آنکه جلال از یکدیگر می‌طلبید و جلالی را که ازخدای واحد است طالب نیستید؟

Како ви можете веровати кад примате славу један од другог, а славе која је од јединог Бога не тражите?

۴۵ 45 گمان مبریدکه من نزد پدر بر شما ادعا خواهم کرد. کسی هست که مدعی شما می‌باشد و آن موسی است که بر او امیدوار هستید.

Не мислите да ћу вас тужити Оцу; има који вас тужи, Мојсије, у кога се ви уздате.

۴۶ 46 زیرا اگر موسی راتصدیق می‌کردید، مرا نیز تصدیق می‌کردیدچونکه او درباره من نوشته است.

Јер да сте веровали Мојсију тако бисте веровали и мени; јер он писа за мене.

۴۷ 47 اما چون نوشته های او را تصدیق نمی کنید، پس چگونه سخنهای مرا قبول خواهید کرد.»

А кад његовим писмима не верујете како ћете веровати мојим речима?