ایّوب 8

۱ 1 پس بلدد شوحی در جواب گفت:

수아 사람 빌닷이 대답하여 가로되

۲ 2 «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

네가 어느 때까지 이런 말을 하겠으며 어느 때까지 네 입의 말이 광풍과 같겠는가

۳ 3 آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟

하나님이 어찌 심판을 굽게 하시겠으며 전능하신 이가 어찌 공의를 굽게 하시겠는가

۴ 4 چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.

네 자녀들이 주께 득죄하였으므로 주께서 그들을 그 죄에 붙이셨나니

۵ 5 اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،

네가 만일 하나님을 부지런히 구하며 전능하신 이에게 빌고

۶ 6 اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.

또 청결하고 정직하면 정녕 너를 돌아보시고 네 의로운 집으로 형통하게 하실 것이라

۷ 7 و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.

네 시작은 미약하였으나 네 나중은 심히 창대하리라

۸ 8 زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،

청컨대 너는 옛시대 사람에게 물으며 열조의 터득한 일을 배울지어다

۹ 9 چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.

(우리는 어제부터 있었을 뿐이라 지식이 망매하니 세상에 있는 날이 그림자와 같으니라)

۱۰ 10 آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟

그들이 네게 가르쳐 이르지 아니하겠느냐 그 마음에서 나는 말을 발하지 아니하겠느냐

۱۱ 11 آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟

왕골이 진펄이 아니고 나겠으며 갈대가 물 없이 자라겠느냐

۱۲ 12 هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.

이런 것은 푸르러도 아직 벨 때 되기 전에 다른 풀보다 일찍이 마르느니라

۱۳ 13 همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،

하나님을 잊어버리는 자의 길은 다 이와 같고 사곡한 자의 소망은 없어지리니

۱۴ 14 که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.

그 믿는 것이 끊어지고 그 의지하는 것이 거미줄 같은즉

۱۵ 15 بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.

그 집을 의지할지라도 집이 서지 못하고 굳게 잡아도 집이 보존되지 못하리라

۱۶ 16 پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.

식물이 일광을 받고 푸르러서 그 가지가 동산에 뻗어가며

۱۷ 17 ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.

그 뿌리가 돌 무더기에 서리어서 돌 가운데로 들어갔을지라도

۱۸ 18 اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.

그곳에서 뽑히면 그 자리도 모르는 체하고 이르기를 내가 너를 보지 못하였다 하리니

۱۹ 19 اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.

그 길의 희락은 이와 같고 그 후에 다른 것이 흙에서 나리라

۲۰ 20 هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،

하나님은 순전한 사람을 버리지 아니하시고 악한 자를 붙들어 주지 아니하신즉

۲۱ 21 تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.

웃음으로 네 입에, 즐거운 소리로 네 입술에 채우시리니

۲۲ 22 خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»

너를 미워하는 자는 부끄러움을 입을 것이라 악인의 장막은 없어지리라