< ایّوب 8 >
پس بلدد شوحی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Da svarede Bildad, Sukiten, og sagde:
«تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟ | ۲ 2 |
Hvor længe vil du tale disse Ting, og hvor længe skal din Munds Taler være et mægtigt Vejr?
آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟ | ۳ 3 |
Mon Gud skulde forvende Retten, og mon den Almægtige skulde forvende Retfærdighed?
چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را بهدست عصیان ایشان تسلیم نمود. | ۴ 4 |
Dersom dine Sønner have syndet imod ham, da har han givet dem hen i deres Overtrædelsers Vold.
اگر تو به جد و جهد خدا را طلب میکردی و نزد قادر مطلق تضرع مینمودی، | ۵ 5 |
Men vil du søge hen til Gud og bede den Almægtige om Naade,
اگر پاک و راست میبودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت. | ۶ 6 |
og er du ren og oprigtig, da skal han vaage over dig og gøre, at din Retfærdigheds Bolig skal have Fred.
و اگرچه ابتدایت صغیر میبود، عاقبت تو بسیار رفیع میگردید. | ۷ 7 |
Og var dit første lidet, saa skal dit sidste blive saare stort.
زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما، | ۸ 8 |
Thi, kære, spørg den henfarne Slægt og agt paa det, som deres Fædre have udgrundet;
چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایهای برروی زمین است. | ۹ 9 |
— thi vi ere fra i Gaar og vide intet; thi en Skygge ere vore Dage paa Jorden; —
آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟ | ۱۰ 10 |
skulle de ikke belære dig, ja sige dig det, og fremføre Ord ud af deres Hjerte?
آیا نی، بیخلاب میروید، یا قصب، بیآب نمو میکند؟ | ۱۱ 11 |
Kan et Siv opvokse uden af Sump? kan Enggræs gro op uden Vand?
هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک میشود. | ۱۲ 12 |
Endnu staar det i sin Grøde, det rykkes ikke op; men før alt andet Græs borttørres det.
همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود، | ۱۳ 13 |
Saa ere alle deres Veje, som glemme Gud; og den vanhelliges Haab slaar fejl.
که امید او منقطع میشود، واعتمادش خانه عنکبوت است. | ۱۴ 14 |
Thi hans Haab skal briste, og hans Tillid er som en Spindelvæv.
بر خانه خودتکیه میکند و نمی ایستد، به آن متمسک میشودو لیکن قایم نمی ماند. | ۱۵ 15 |
Han forlader sig fast paa sit Hus, men det skal ikke blive staaende; han holder sig til det, men det skal ikke staa fast.
پیش روی آفتاب، تر وتازه میشود و شاخه هایش در باغش پهن میگردد. | ۱۶ 16 |
Han skyder frodigt op for Solen; og hans unge Skud brede sig ud over hans Have.
ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته میشود، و بر سنگلاخ نگاه میکند. | ۱۷ 17 |
Hans Rødder gro i hverandre om Stendyngen; han skuer op imod Stenhuset.
اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، میگوید: تو را نمی بینم. | ۱۸ 18 |
Men oprykkes han fra sit Sted, da skal dette fornægte ham og sige: Jeg har ikke set dig.
اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید. | ۱۹ 19 |
Se, det er Glæden af hans Vej, og en anden vokser frem af Støvet.
هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید، | ۲۰ 20 |
Se, Gud forkaster ikke den retsindige og holder ikke fast ved de ondes Haand.
تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی. | ۲۱ 21 |
Endnu skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Frydeskrig.
خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.» | ۲۲ 22 |
De, som hade dig, skulle klædes med Skam, og de ugudeliges Telt skal ikke mere findes.