ایّوب 7

۱ 1 «آیا برای انسان بر زمین مجاهده‌ای نیست؟ و روزهای وی مثل روزهای مزدور نی؟

“Asase so som nyɛ den mma onipa ana? Ne nkwanna nte sɛ ɔpaani de?

۲ 2 مثل غلام که برای سایه اشتیاق دارد، و مزدوری که منتظر مزد خویش است،

Sɛnea akoa ani gyina anwummere sunsuma, anaasɛ ɔpaani ho pere no nʼakatua ho no,

۳ 3 همچنین ماههای بطالت نصیب من شده است، و شبهای مشقت برای من معین گشته.

saa ara na wɔatwa asram hunu ato me hɔ, ne anadwo a ɔhaw wɔ mu ama me.

۴ 4 چون می‌خوابم می‌گویم: کی برخیزم؟ و شب بگذرد و تا سپیده صبح ازپهلو به پهلو گردیدن خسته می‌شوم.

Sɛ meda a, midwen bisa se, ‘Bere bɛn na ade bɛkye?’ Nanso anadwo twa mu nkakrankakra, na mepere kosi ahemadakye.

۵ 5 جسدم ازکرمها و پاره های خاک ملبس است، و پوستم تراکیده و مقروح می‌شود.

Asunson ne aporɔporɔw afura me nipadua, me were atetew na ɛrefi nsu.

۶ 6 روزهایم از ماکوی جولا تیزروتر است، و بدون امید تمام می‌شود.

“Me nna kɔ ntɛm sen ɔnwemfo akurokurowa, na ɛkɔ awiei a anidaso biara nni mu.

۷ 7 به یاد آور که زندگی من باد است، و چشمانم دیگر نیکویی را نخواهد دید.

Ao, Onyankopɔn, kae sɛ me nkwanna te sɛ ɔhome; na mʼani renhu anigye bio da.

۸ 8 چشم کسی‌که مرامی بیند دیگر به من نخواهد نگریست، وچشمانت برای من نگاه خواهد کرد و نخواهم بود.

Ani a ehu me mprempren no renhu me bio; mobɛhwehwɛ me, nanso na minni hɔ bio.

۹ 9 مثل ابر که پراکنده شده، نابود می‌شود. همچنین کسی‌که به گور فرو می‌رود، برنمی آید. (Sheol h7585)

Sɛnea omununkum yera na etu kɔ, saa ara na nea ɔkɔ ɔda mu no nsan mma bio. (Sheol h7585)

۱۰ 10 به خانه خود دیگر نخواهد برگشت، و مکانش باز او را نخواهد شناخت.

Ɔrensan mma ne fi da biara da bio; nʼatenae renkae no bio.

۱۱ 11 پس من نیز دهان خود را نخواهم بست. از تنگی روح خود سخن می‌رانم، و از تلخی جانم شکایت خواهم کرد.

“Ɛno nti meremmua mʼano; mifi me honhom ahoyeraw mu akasa, mefi me kra ɔyaw mu anwiinwii.

۱۲ 12 آیا من دریا هستم یا نهنگم که بر من کشیکچی قرار می‌دهی؟

So meyɛ ɛpo anaa aboa kɛse a ɔwɔ bun mu, na mode me ahyɛ ɔwɛmfo nsa yi?

۱۳ 13 چون گفتم که تخت خوابم مراتسلی خواهد داد و بسترم شکایت مرا رفع خواهد کرد،

Sɛ midwen sɛ minya awerɛkyekye wɔ me mpa so, na mʼakongua adwudwo mʼanwiinwii ano a,

۱۴ 14 آنگاه مرا به خوابها ترسان گردانیدی، و به رویاها مرا هراسان ساختی.

ɛno mpo na wode adaeso yi me hu na wode anisoadehu hunahuna me,

۱۵ 15 به حدی که جانم خفه شدن را اختیار کرد و مرگ رابیشتر از این استخوانهایم.

ɛno nti mepɛ ɔsɛn ne owu, sen me nipadua yi.

۱۶ 16 کاهیده می‌شوم ونمی خواهم تا به ابد زنده بمانم. مرا ترک کن زیراروزهایم نفسی است.

Mimmu me nkwa; mentena ase afebɔɔ. Munnyaa me; na me nna nka hwee.

۱۷ 17 «انسان چیست که او را عزت بخشی، و دل خود را با او مشغول سازی؟

“Ɔdesani ne hena a ne ho hia wo sɛɛ, na wʼani ku ne ho,

۱۸ 18 و هر بامداد از اوتفقد نمایی و هرلحظه او را بیازمایی؟

na wohwehwɛ ne mu anɔpa biara na wosɔ no hwɛ bere biara?

۱۹ 19 تا به کی چشم خود را از من برنمی گردانی؟ مرا واگذار تاآب دهان خود را فرو برم.

Worennyi wʼani mfi me so da, anaasɛ worennyaa me bere tiaa bi mpo ana?

۲۰ 20 من گناه کردم، اما با تو‌ای پاسبان بنی آدم چه کنم؟ برای چه مرا به جهت خود هدف ساخته‌ای، به حدی که برای خود بار سنگین شده‌ام؟

Sɛ mayɛ bɔne a, dɛn na mayɛ wo, Ao adesamma so wɛmfo? Adɛn nti na watu wʼani asi me so? Mayɛ adesoa ama wo ana?

۲۱ 21 و چرا گناهم رانمی آمرزی، و خطایم را دور نمی سازی؟ زیرا که الان در خاک خواهم خوابید، و مرا تفحص خواهی کرد و نخواهم بود.»

Adɛn nti na wonkata me mmarato so na womfa me bɔne nkyɛ me? Ɛrenkyɛ biara, mɛda mfutuma mu. Wobɛhwehwɛ me nanso na minni hɔ bio.”