ایّوب 6
| و ایوب جواب داده، گفت: | ۱ 1 |
Then Job answered and said,
| «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند. | ۲ 2 |
“Oh, if only my anguish were weighed; if only all my calamity were laid in the balance!
| زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد. | ۳ 3 |
For now it would be heavier than the sand of the seas. That is why my words were reckless.
| زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند. | ۴ 4 |
For the arrows of the Almighty are in me, my spirit drinks up the poison; the terrors of God have arranged themselves in array against me.
| آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟ | ۵ 5 |
Does the wild donkey bray in despair when he has grass? Or does the ox low in hunger when it has fodder?
| آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟ | ۶ 6 |
Can that which has no taste be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
| جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است. | ۷ 7 |
I refuse to touch them; they are like disgusting food to me.
| «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد! | ۸ 8 |
Oh, that I might have my request; oh, that God would grant me the thing I long for:
| و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد! | ۹ 9 |
that it would please God to crush me once, that he would let loose his hand and cut me off from this life!
| آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم. | ۱۰ 10 |
May this still be my consolation— even if I exult in pain that does not lessen: that I have not denied the words of the Holy One.
| من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟ | ۱۱ 11 |
What is my strength, that I should try to wait? What is my end, that I should prolong my life?
| آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟ | ۱۲ 12 |
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh made of bronze?
| آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟ | ۱۳ 13 |
Is it not true that I have no help in myself, and that wisdom has been driven out of me?
| حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید. | ۱۴ 14 |
To the person who is about to faint, faithfulness should be shown by his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
| اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند. | ۱۵ 15 |
But my brothers have been as faithful to me as a desert streambed, as channels of water that pass away to nothing,
| که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است. | ۱۶ 16 |
which are darkened because of ice over them, and because of the snow that hides itself in them.
| وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند. | ۱۷ 17 |
When they thaw out, they vanish; when it is hot, they melt out of their place.
| کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند. | ۱۸ 18 |
The caravans that travel by their way turn aside for water; they wander into barren land and then perish.
| کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند. | ۱۹ 19 |
Caravans from Tema looked there, while companies of Sheba hoped in them.
| از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند. | ۲۰ 20 |
They were disappointed because they had been confident of finding water. They went there, but they were deceived.
| زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید. | ۲۱ 21 |
For now you friends are nothing to me; you see my dreadful situation and are afraid.
| آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟ | ۲۲ 22 |
Did I say to you, 'Give something to me?' Or, 'Offer me a gift from your wealth?'
| یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟ | ۲۳ 23 |
Or, 'Save me from my adversary's hand?' Or, 'Ransom me from the hand of my oppressors?'
| «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم. | ۲۴ 24 |
Teach me, and I will hold my peace; make me understand where I have been wrong.
| سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟ | ۲۵ 25 |
How painful are truthful words! But your arguments, how do they actually rebuke me?
| آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟ | ۲۶ 26 |
Do you plan to ignore my words, treating the words of a desperate man like the wind?
| یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید. | ۲۷ 27 |
Indeed, you cast lots for a fatherless child, and haggle over your friend like merchandise.
| پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت. | ۲۸ 28 |
Now, therefore, please look at me, for surely I would not lie to your face.
| برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است. | ۲۹ 29 |
Relent, I beg you; let there be no injustice with you; Indeed, relent, for my cause is just.
| آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟ | ۳۰ 30 |
Is there evil on my tongue? Cannot my mouth detect malicious things?
