ایّوب 5

۱ 1 «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

Call nowe, if any will answere thee, and to which of the Saintes wilt thou turne?

۲ 2 زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

Doubtlesse anger killeth the foolish, and enuie slayeth the idiote.

۳ 3 من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

I haue seene the foolish well rooted, and suddenly I cursed his habitation, saying,

۴ 4 فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

His children shalbe farre from saluation, and they shall be destroyed in the gate, and none shall deliuer them.

۵ 5 که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

The hungrie shall eate vp his haruest: yea, they shall take it from among the thornes, and the thirstie shall drinke vp their substance.

۶ 6 زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

For miserie commeth not foorth of the dust, neither doeth affliction spring out of the earth.

۷ 7 بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

But man is borne vnto trauaile, as the sparkes flie vpwarde.

۸ 8 و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

But I would inquire at God, and turne my talke vnto God:

۹ 9 که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

Which doeth great things and vnsearchable, and marueilous things without nomber.

۱۰ 10 که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

He giueth raine vpon the earth, and powreth water vpon the streetes,

۱۱ 11 تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

And setteth vp on hie them that be lowe, that the sorowfull may be exalted to saluation.

۱۲ 12 که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

He scattereth the deuices of the craftie: so that their handes can not accomplish that which they doe enterprise.

۱۳ 13 که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

He taketh the wise in their craftinesse, and the counsel of the wicked is made foolish.

۱۴ 14 در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

They meete with darkenesse in the day time, and grope at noone day, as in the night.

۱۵ 15 که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

But he saueth the poore from the sword, from their mouth, and from the hande of the violent man,

۱۶ 16 پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

So that the poore hath his hope, but iniquitie shall stop her mouth.

۱۷ 17 «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

Beholde, blessed is the man whome God correcteth: therefore refuse not thou the chastising of the Almightie.

۱۸ 18 زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

For he maketh the wound, and bindeth it vp: he smiteth, and his handes make whole.

۱۹ 19 در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

He shall deliuer thee in sixe troubles, and in the seuenth the euill shall not touch thee.

۲۰ 20 در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

In famine he shall deliuer thee from death: and in battel from the power of the sworde.

۲۱ 21 ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

Thou shalt be hid from the scourge of the tongue, and thou shalt not be afraid of destruction when it commeth.

۲۲ 22 بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

But thou shalt laugh at destruction and dearth, and shalt not be afraide of the beast of the earth.

۲۳ 23 زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

For the stones of the fielde shall be in league with thee, and the beastes of the field shall be at peace with thee.

۲۴ 24 و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

And thou shalt knowe, that peace shall be in thy tabernacle, and thou shalt visite thine habitation, and shalt not sinne.

۲۵ 25 وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

Thou shalt perceiue also, that thy seede shalbe great, and thy posteritie as the grasse of the earth.

۲۶ 26 و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

Thou shalt goe to thy graue in a ful age, as a ricke of corne commeth in due season into the barne.

۲۷ 27 اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»

Lo, thus haue we inquired of it, and so it is: heare this and knowe it for thy selfe.