ایّوب 41
| «آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟ | ۱ 1 |
Kannst du den Leviathan ziehen mit dem Haken und seine Zunge mit einer Schnur fassen?
| آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟ | ۲ 2 |
Kannst du ihm eine Angel in die Nase legen und mit einem Stachel ihm die Backen durchbohren?
| آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟ | ۳ 3 |
Meinst du, er werde dir viel Flehens machen oder dir heucheln?
| آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟ | ۴ 4 |
Meinst du, daß er einen Bund mit dir machen werde, daß du ihn immer zum Knecht habest?
| آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟ | ۵ 5 |
Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vogel oder ihn für deine Dirnen anbinden?
| آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟ | ۶ 6 |
Meinst du die Genossen werden ihn zerschneiden, daß er unter die Kaufleute zerteilt wird?
| آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟ | ۷ 7 |
Kannst du mit Spießen füllen seine Haut und mit Fischerhaken seinen Kopf?
| اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد. | ۸ 8 |
Wenn du deine Hand an ihn legst, so gedenke, daß es ein Streit ist, den du nicht ausführen wirst.
| اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟ | ۹ 9 |
Siehe, die Hoffnung wird jedem fehlen; schon wenn er seiner ansichtig wird, stürzt er zu Boden.
| کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟ | ۱۰ 10 |
Niemand ist so kühn, daß er ihn reizen darf; wer ist denn, der vor mir stehen könnte?
| کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد. | ۱۱ 11 |
Wer hat mir etwas zuvor getan, daß ich's ihm vergelte? Es ist mein, was unter allen Himmeln ist.
| «درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد. | ۱۲ 12 |
Dazu muß ich nun sagen, wie groß, wie mächtig und wohlgeschaffen er ist.
| کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟ | ۱۳ 13 |
Wer kann ihm sein Kleid aufdecken? und wer darf es wagen, ihm zwischen die Zähne zu greifen?
| کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است. | ۱۴ 14 |
Wer kann die Kinnbacken seines Antlitzes auftun? Schrecklich stehen seine Zähne umher.
| سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است. | ۱۵ 15 |
Seine stolzen Schuppen sind wie feste Schilde, fest und eng ineinander.
| با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد. | ۱۶ 16 |
Eine rührt an die andere, daß nicht ein Lüftlein dazwischengeht.
| با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند. | ۱۷ 17 |
Es hängt eine an der andern, und halten zusammen, daß sie sich nicht voneinander trennen.
| از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است. | ۱۸ 18 |
Sein Niesen glänzt wie ein Licht; seine Augen sind wie die Wimpern der Morgenröte.
| از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد. | ۱۹ 19 |
Aus seinem Munde fahren Fackeln, und feurige Funken schießen heraus.
| از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل. | ۲۰ 20 |
Aus seiner Nase geht Rauch wie von heißen Töpfen und Kesseln.
| از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید. | ۲۱ 21 |
Sein Odem ist wie eine lichte Lohe, und aus seinem Munde gehen Flammen.
| بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید. | ۲۲ 22 |
Auf seinem Hals wohnt die Stärke, und vor ihm her hüpft die Angst.
| طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود. | ۲۳ 23 |
Die Gliedmaßen seines Fleisches hangen aneinander und halten hart an ihm, daß er nicht zerfallen kann.
| دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد. | ۲۴ 24 |
Sein Herz ist so hart wie ein Stein und so fest wie ein unterer Mühlstein.
| چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند. | ۲۵ 25 |
Wenn er sich erhebt, so entsetzen sich die Starken; und wenn er daherbricht, so ist keine Gnade da.
| اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر. | ۲۶ 26 |
Wenn man zu ihm will mit dem Schwert, so regt er sich nicht, oder mit Spieß, Geschoß und Panzer.
| آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده. | ۲۷ 27 |
Er achtet Eisen wie Stroh, und Erz wie faules Holz.
| تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود. | ۲۸ 28 |
Kein Pfeil wird ihn verjagen; die Schleudersteine sind ihm wie Stoppeln.
| عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد. | ۲۹ 29 |
Die Keule achtet er wie Stoppeln; er spottet der bebenden Lanze.
| در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند. | ۳۰ 30 |
Unten an ihm sind scharfe Scherben; er fährt wie mit einem Dreschwagen über den Schlamm.
| لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند. | ۳۱ 31 |
Er macht, daß der tiefe See siedet wie ein Topf, und rührt ihn ineinander, wie man eine Salbe mengt.
| راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند. | ۳۲ 32 |
Nach ihm leuchtet der Weg; er macht die Tiefe ganz grau.
| بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد. | ۳۳ 33 |
Auf Erden ist seinesgleichen niemand; er ist gemacht, ohne Furcht zu sein.
| بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.» | ۳۴ 34 |
Er verachtet alles, was hoch ist; er ist ein König über alles stolze Wild.
